Επίσης γιατί είναι εσφαλμένη η πολιτική της Κύπρου να θέσει veto για τις κυρώσεις στη Λευκορωσία συνδέοντάς τες με τις κυρώσεις προς την Τουρκία, και ότι θα βρεθεί φόρμουλα για να ξεπεραστεί το veto στο συμβούλιο κορυφής.
Ότι υπάρχουν τα εργαλεία για να ξεπερνιέται το veto από χώρες για τις κυρώσεις και αυτό είναι η αυξημένη πλειοψηφία, (που ευνοεί τις μεγάλες χώρες και αδρανοποιεί το veto τις αντιρήσεις των μικρών), καθώς και οι ενδεχόμενς επιπτώσεις τους. Όλα αυτά επιβεβαιώθηκαν με την πρόβλεψη στην συμφωνία για να ισχύσουν τα άρθρα 29 της ΣΕΕ και 215 της ΣΛΕΕ στις ενδεχόμενες συζητήσεις για κυρώσεις στο μέλλον.
Και κατέληγα:
"– Γιατί εμφανιζόμαστε τόσο αισιόδοξοι για τις κυρώσεις και έχουμε στηρίξει όλες μας τις ελπίδες σε αυτές.
– Κινδυνεύουμε να αποπροσανατολισθούμε και να συρθούμε σε ένα διάλογο, για τον οποίο θα αποφασίσουν άλλοι και να μας πιέζουν να αποδεχθούμε την διαδικασία (είναι εξ’ ίσου κρίσιμη με την ατζέντα και πρέπει να συνεξετάζεται με αυτήν πριν γίνει αποδεκτή) αλλά και την ίδια την ατζέντα."
Με την συμφωνία όχι μόνο δεν επιβλήθηκαν κυρώσεις στην Τουρκία αλλά δεν επιβεβαιώθηκαν καν αυτές που είχαν ληφθεί για την Κύπρο.
Η Κύπρος σύρεται σε ένα διμερή διάλογο με τετελεσμένα και όρους ισχύος, όπου θα αμφισβητηθούν όλα (και ότι έχει επιτύχει μέχρι τώρα).
Κι εμείς ναι μεν περιορίσαμε το λεκτικό για τον διάλογο ώστε να αφορά την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ, αλλά δεχθήκαμε να γίνει ένας πολυμερής διάλογος για την Ανατολική Μεσόγειο, με αδιευκρίνιστη συμμετοχή, διαδικασία και ατζέντα, όπου εκτιμάται ότι το Διεθνές Δίκαιο θα γίνει κουρελόχαρτο από αξιώσεις ισχύος, πιέσεις, ανίερες συμμαχίες και ολιγωρίες. (http://www.freepen.gr/2020/09/blog-post_900.html)