Του Παναγιώτη Αποστόλου
Πολιτικού αναλυτή – αρθρογράφου
Ωστόσο, πιστεύω ότι ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του αντιλαμβάνονται ότι η αποχώρηση των τουρκικών πλοίων, είναι καθαρά προσχηματική και εμπεριέχει σαφή πολιτικό αποπροσανατολισμό.
Θα πρέπει να έχει καταλάβει ο Έλληνας Πρωθυπουργός, ότι δεν αρκεί από μέρους της Ελλάδος η καλή πρόθεση για την έναρξη διαλόγου με την Τουρκία. Απαιτείται να έχει απέναντί της και έναν έντιμο συνομιλητή. Θεωρεί λοιπόν ο Έλληνας Πρωθυπουργός, ότι μπορεί να είναι τέτοιος ο Ρ. Τ. Ερντογάν, όταν καθημερινά παρανομεί κατά της Συνθήκης της Λωζάννης και του Διεθνούς Δικαίου που απορρέει από τη Συμφωνία των Θαλασσίων Ζωνών (1982);
Όταν ενώ λένε οι Τούρκοι πως θέλουν τον διάλογο, ταυτόχρονα συνεχίζουν τον παραλογισμό τους, απαιτώντας (τελευταία τουρκική ανακάλυψη) μέσω της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας Γενί Σαφάκ, να λάβουν τουρκικό όνομα 152 ελληνικά νησιά, νησίδες και βραχονησίδες, στο Θρακικό Πέλαγος, στο Αιγαίο Πέλαγος και στο Κρητικό Πέλαγος, γιατί τα αμφισβητούν ως ελληνικά;
Όταν την ίδια ώρα ο ΥΠΕΞ της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου μας λέγει, πώς αυτός ο διάλογος θα γίνει χωρίς προϋποθέσεις;
Οικονομικές κυρώσεις, εδώ και τώρα, κατά της Τουρκίας…
Μέσα σε αυτό το κλίμα, του τουρκικού δόγματος “μια στο καρφί και μια στο πέταλο”, γιατί ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ακυρώνει τον ίδιο του τον εαυτό; Σταμάτησαν τις προκλήσεις οι Τούρκοι για να ξεκινήσει η ελληνική πλευρά τις συζητήσεις;
Γιατί ανακοινώθηκε από το Υπουργείο Εξωτερικών η επανέναρξη διερευνητικών επαφών με την Τουρκία; Και μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να ισχυρίζεται ότι αυτές οι διερευνητικές επαφές δεν είναι δεσμευτικές και δεν αποτελούν επίσημη διαπραγμάτευση, ωστόσο συνιστούν την αρχή ενός διαλόγου.
Επί ποιων θεμάτων όμως θα γίνει η επανέναρξη των διερευνητικών επαφών; Επί του ενός και μόνο ζητήματος που θέτει η ελληνική κυβέρνηση (να την πιστέψουμε;), ή ενός διαλόγου χωρίς προϋποθέσεις όπως ισχυρίζεται η απέναντι πλευρά;
Είναι δυνατόν να πιστεύει η ελληνική κυβέρνηση, ότι από αυτόν τον διάλογο θα υπάρξουν ουσιαστικές συγκλήσεις με την Τουρκία;
Γνωρίζει η ελληνική κυβέρνηση και προσωπικά ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, τι ακριβώς σημαίνει ο όρος “τούρκικο παζάρι”; Γνωρίζει ο κ. Μητσοτάκης την τουρκική κουτοπονηριά;
Αφού η Άγκυρα προσπαθεί στοχευμένα να δείξει ότι αλλάζει την επιθετική στάση της στο Αιγαίο και την ΝΑ Μεσόγειο, προκειμένου να αποκτήσει πλεονέκτημα στον μεγαλύτερο γεωστατηγικό σκοπό της. Που η αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας των Δωδεκανήσων, η απαίτηση της αποστρατικοποίησής τους, αλλά και άλλα ζητήματα τα οποία θέτει συνεχώς και τα οποία έχουν λυθεί από το Διεθνές Δίκαιο, έχουν ένα και μόνο σκοπό. Το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελλόριζου.
Και μας δημιουργεί πολλές πονηρές σκέψεις, αλλά και μεγάλη ανησυχία, αφού αυτή η επανέναρξη των διερευνητικών επαφών της Ελλάδος με την Τουρκία, έγινε μετά από την τηλεδιάσκεψη που είχαν ο Ρ. Τ. Ερντογάν με την Καγκελάριο της Γερμανίας Άγκελα Μέρκελ και τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ.
Δηλαδή, να υπονοήσουμε, ότι η κ. Μέρκελ και ο κ. Μισέλ, θέλουν να στείλουν μήνυμα στη Διεθνή Κοινότητα, πώς δηλαδή η Τουρκία, αφού αποκλιμάκωσε την κρίση (;;;) στο Αιγαίο και την ΝΑ Μεσόγειο, έπεισε την ελληνική κυβέρνηση για να ξεκινήσει διερευνητικές επαφές;
Δηλαδή να πιστέψουμε, ότι δεν αντιλαμβάνεται ο κ. Μητσοτάκης, πώς εγκλωβίζεται στο σατανικό σχέδιο της Γερμανίας, ένα σχέδιο πολύ καλά σχεδιασμένο;
Δεν αντιλαμβάνεται ο Πρωθυπουργός, ότι ο Τούρκος Σουλτάνος προσπαθεί να κερδίσει απεγνωσμένα χρόνο (καθ΄ υπόδειξη της Γερμανίας) εν όψει της Συνόδου Κορυφής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της επιβολής των οικονομικών κυρώσεων στην Τουρκία, που θα πραγματοποιείτο στις 24-25 Σεπτεμβρίου;
Πού όλως τυχαίως, αναβλήθηκε για την επόμενη εβδομάδα της προγραμματισμένης ημερομηνίας, λόγω …κορωνοϊού που “χτύπησε” το περιβάλλον του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ;
Δεν υποψιάζεται ο Έλληνας Πρωθυπουργός, πώς η αναβολή της Συνόδου για την 1-2 Οκτωβρίου υποκρύπτει μια βολική αναβολή για να κερδίσει ο Ρ. Τ. Ερντογάν κι άλλο χρόνο;
Να στηρίξει το βέτο της Κύπρου η Ελλάδα…
Πάντως όπως και να έχει, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει το δικαίωμα, από τη στιγμή πού η αντιπολίτευση ήδη τον έχει κατηγορήσει για μυστική διπλωματία, να κάνει βήμα πίσω από τις οικονομικές κυρώσεις της ΕΕ κατά της Τουρκίας. Που πονούν ιδιαίτερα την ήδη χειμαζόμενη τουρκική οικονομία. Θα πρέπει μετά επιτάσεως και σε αυστηρό τόνο να ζητήσει η ελληνική πλευρά την επιβολή των πλέον αυστηρών οικονομικών κυρώσεων. Παρ΄ ότι η Γερμανία – ενδεχομένως - θα σκαρφιστεί νέα αναβολή αυτής της Ευρωπαϊκής Συνόδου.
Η Γερμανία της φιλότουρκης Άγκελα Μέρκελ, η οποία υπερθεματίζει υπέρ των οικονομικών κυρώσεων κατά της Λευκορωσίας, αλλά υπονομεύει τις οικονομικές κυρώσεις κατά της Τουρκίας.
Με παντελώς απούσα την ελληνική κυβέρνηση, από την θαρραλέα απόφαση της Κύπρου στο προχθεσινό (22/9) Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων (ΣΕΥ) της Ε.Ε, όπου έθεσε βέτο η Κύπρος κατά των κυρώσεων στη Λευκορωσία, συνδέοντάς τες με την επιβολή των κυρώσεων στην Τουρκία για τις συνεχιζόμενες παραβιάσεις της κυπριακής ΑΟΖ. Παρά την φανερή ενόχληση της Γερμανίας και κάποιων υποτακτικών φερέφωνών της, όπως η Φινλανδία.
Θα πρέπει εδώ και τώρα, η ελληνική η κυβέρνηση να εγκαταλείψει την υποτακτικότητά της στη Γερμανία και να ενισχύσει κι εκείνη το Κυπριακό βέτο. Βέτο που θα πρέπει να περιλαμβάνει – γιατί όχι – και την επικαιροποίηση της τελωνειακής συμφωνίας ΕΕ – Τουρκίας, την κατάργηση της βίζας των Τούρκων που ταξιδεύουν στην Ένωση και βέτο σε οποιαδήποτε προενταξιακή οικονομική βοήθεια στην Τουρκία, όπως εύστοχα έγραψε σε άρθρο του ο κ. Νίκος Ιγγλέσης (μέλος του ΙΗΑ).
Επανερχόμενος στη Γερμανία, να πω πως εκτός όλων των άλλων, έχει βγάλει τελείως την ευρωπαϊκή της μάσκα και έχει μετατραπεί σε παρηγορήτρα του Τούρκου ταραχοποιού, σε μια προσπάθεια να σταματάει το κλαψούρισμα του Ρ. Τ. Ερντογάν.
Αφού και για τον φωτεινό Σταυρό που τοποθετήθηκε σε περίοπτη θέση στον περιβάλλοντα χώρο της Ιεράς Μονής Αγίας Σκέπης – Αγίας Παρασκευής στη Νέα Βύσσα του Έβρου (πλησίον των Ελληνοτουρκικών συνόρων), την πήρε για να της κλαψουρευτεί.
Αντώνης Σαμαράς: Συνθηκολόγηση με την Τουρκία η προσφυγή στη Χάγη…
Από την στιγμή που είναι πασιφανέστατο λοιπόν, ότι ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είναι “δέσμιος” των ορέξεων της Άγκελα Μέρκελ και σύρει την Πατρίδα σε διάλογο με τον Ρ. Τ. Ερντογάν, ενδεχομένως εφ΄ όλης της ύλης, θα πρέπει να αναζητηθούν εκείνοι που μπορούν να φρενάρουν αυτήν την εθνική κατρακύλα του σημερινού Πρωθυπουργού.
Ένας εξ εκείνων, που θα μπορούσε να δημιουργήσει ταρακούνημα των σκέψεων του Κυριάκου Μητσοτάκη – σύμφωνα με την άποψη πολλών – είναι ο πρώην Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς. Ο οποίος πολλές φορές κατά το πρόσφατο παρελθόν διαφοροποιήθηκε στα εθνικά θέματα, ευρισκόμενος απέναντι από τις θέσεις του Πρωθυπουργού.
Χαρακτηριστικότερη των περιπτώσεων, η συνέντευξη που έδωσε ο Αντώνης Σαμαράς στην εφημερίδα “Τα ΝΕΑ”, όπου θεωρούσε πως δεν πρέπει η ελληνική κυβέρνηση να κάνει διάλογο με τον Τούρκο Σουλτάνο, αφού η Τουρκία δεν είναι καλοπροαίρετος γείτονας. Τονίζοντας με ιδιαίτερη έμφαση, πως προβαίνει σε “πειρατικές” ενέργειες και διάλογος με “πειρατές” δεν μπορεί να κάνει κάποιος.
Στην ίδια συνέντευξη ο Αντώνης Σαμαράς υπεραμύνθηκε της θέσεως, ότι όλα τα νησιά μας έχουν πλήρη επήρεια ΑΟΖ, όπως άλλωστε προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, κάτι που βεβαίως δεν δέχεται η Τουρκία.
Καυτηριάζοντας την προσπάθεια ερευνών στο Αιγαίο και την ΝΑ Μεσόγειο, αλλά και την τουρκική εργαλειοποίηση αποστολής λαθρομεταναστών στην Ελλάδα.
Αλλά ταυτόχρονα, σε άλλη συνέντευξή του στον “Φιλελεύθερο”, είχε ταχθεί κατά της προσφυγής της Ελλάδος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αφού θεωρεί μια τέτοια προσφυγή ως συνθηκολόγηση με την Τουρκία:
Πιο συγκεκριμένα είχε δηλώσει:
«Όταν ακούγεται για προσφυγή στη Χάγη υπό τις τωρινές συνθήκες, δηλαδή εκ των προτέρων συνθηκολόγηση της Ελλάδας σε “συνυποσχετικό” που παρακάμπτει το Δίκαιο της Θάλασσας όπως ζητάει η Τουρκία (η οποία δεν το έχει υπογράψει), δεν αποτρέπουμε την επιθετικότητα της άλλης πλευράς. Την ενθαρρύνουμε ακόμα περισσότερο...».
“Πούλησε” την Μακεδονία μας ο Μητσοτάκης…
Σήμερα αναρωτιόμαστε, αν θα αναλάβει πρωτοβουλίες ο πρώην Πρωθυπουργός (με μεγάλες γνωριμίες στο εξωτερικό), προκειμένου να αναγκάσει – υπό τον φόβο του εσωτερικού ρήγματος στη ΝΔ – τον Πρωθυπουργό, ώστε να αλλάξει ρότα.
Αφού το τελευταίο διάστημα ο κ. Σαμαράς φέρεται ιδιαίτερα ενοχλημένος με τη στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη στον χειρισμό των εθνικών θεμάτων.
Αφού, όπως πληροφορούμαστε από το πολιτικό του περιβάλλον, νιώθει ιδιαίτερα ενοχλημένος με τις αγκαλίτσες και τα φιλάκια του Έλληνα Πρωθυπουργού με τον Σκοπιανό Πρωθυπουργό Ζόραν Ζάεφ, στην πρόσφατη συνάντησή τους στην Αθήνα. Ναι, ενόχλησαν πολύ τον Αντώνη Σαμαρά, αυτά τα τρυφερά ενσταντανέ του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Σκοπιανού Ζόραν Ζάεφ. Ιδιαίτερα η ατάκα του Σκοπιανού προς τον Έλληνα ομόλογό του, πως: “έδωσες μάχες για την Βόρεια Μακεδονία”.
Αποκαλύπτοντας και ακυρώνοντας τελείως ο Ζόραν Ζάεφ, την προεκλογική εκστρατεία της ΝΔ, τάχατες κατά της “Συμφωνίας των Πρεσπών”.
Όπου ο Κυριάκος Μητσοτάκης – προεκλογικά - δήλωνε ότι όταν θα γινόταν Κυβέρνηση η ΝΔ, θα χρησιμοποιούσε βέτο, ως μέσο πίεσης προς τα Σκόπια στην ενταξιακή τους πορεία στην ΕΕ και πως θα έδινε μάχη για το ζήτημα της γλώσσας και της εθνότητας».
Αλλά δυστυχώς, η σημερινή προσέγγιση του κ. Μητσοτάκη με την γείτονα χώρα, είναι περισσότερο αγαπησιάρικη, από όσο ήταν της κυβέρνησης των Τσίπρα και Κοτζιά. Ανοίγοντας δε, χωρίς κανένα προαπαιτούμενο την πόρτα της ΕΕ στα Σκόπια, και ξεσηκώνοντας εναντίον του τις Παμμακεδονικές οργανώσεις της υφηλίου, που ομιλούν σε επιστολή τους, για προδοσία της Μακεδονίας μας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Συμφωνεί με τις φιλοφρονήσεις Μητσοτάκη-Ζάεφ ο Κώστας Τασούλας;
Αναρωτιόμαστε λοιπόν ξανά, υπό τις παρούσες εθνικές καταστάσεις όπου το Έθνος κινδυνεύει να συρρικνωθεί, αν θα αναλάβει εθνικές πρωτοβουλίες ο Αντώνης Σαμαράς.
Γιατί καλές είναι οι συνεντεύξεις σε εφημερίδες, καλή είναι η δημοσίευση και η αναπαραγωγή των πολιτικών θέσεών του στα εθνικά θέματα σε πολλές και γνωστές ιστοσελίδες, αλλά δεν αρκεί για να επικριθεί και ανατραπεί, οριζόντια και κάθετα η υποταγή της κυβέρνησης στα θέλω της Γερμανίας, που δεν συνάδουν με το εθνικό συμφέρον της Πατρίδος μας.
Κλείνοντας, θα θέλαμε με καλή ομολογουμένως διάθεση, να ρωτήσουμε, αν ο Πρόεδρος της Βουλής Κώστας Τασούλας συμφωνεί με τις φιλοφρονήσεις του Έλληνα Πρωθυπουργού προς τον ομόλογό του Σκοπιανό Ζόραν Ζάεφ και πολύ περισσότερο με την επιδεικνυόμενη λήθη του ζητήματος της γλώσσας και της εθνότητας.
Γιατί από ότι ενθυμούμαι, στην τελευταία πολυπληθή συγκέντρωση για το “Σκοπιανό” στο Σύνταγμα, άλλα συζητούσαμε με τον κ. Τασούλα επί αρκετή ώρα. Άλλωστε, η εκεί παρουσία του δεν πιστεύουμε ποτέ ότι ήταν προσχηματική.