Όσον αφορά την τακτική της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα, ο πρώτος στόχος της ήταν η αποσταθεροποίηση μας – με τη βοήθεια του υβριδικού πολέμου που διεξάγει εναντίον μας, με όπλο τους μετανάστες. Η προσπάθεια της να παραβιάσει μαζικά τα σύνορα μας στον Έβρο, με τους χιλιάδες μετανάστες που έστειλε εκεί, τεκμηριώνει την άποψη μας – ενώ ασφαλώς έχει «σπείρει» πράκτορες της και φανατικούς ισλαμιστές πολεμιστές στα νησιά μας, μέσω των παράνομων μεταναστευτικών εισροών, καθώς επίσης στην ενδοχώρα που τους μετέφερε η κυβέρνηση. Όσον αφορά τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο, προφανώς δεν θέλει να εξελιχθούν σε μία πολεμική σύγκρουση, αλλά σε ένα θερμό επεισόδιο – έτσι ώστε να μας «σύρει» στη Χάγη με τη δική της ατζέντα που αμφισβητεί ευθέως τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Μοχλός πίεσης είναι η Γερμανία – όχι μόνο εξαιτίας του παραδοσιακού άξονα της με την Τουρκία αλλά, επί πλέον, για πολιτικούς και οικονομικούς λόγους. Με μία ελληνική κυβέρνηση τώρα υποτελή της καγκελαρίου, η οποία δεν διστάζει ακόμη και να προβεί σε μυστικές διαπραγματεύσεις, το παιχνίδι δεν είναι καθόλου δύσκολο για την Τουρκία – τονίζοντας πως η Ελλάδα δεν είναι πιά κράτος αλλά ανοχύρωτη γερμανική αποικία χρέους, ιδίως μετά το έγκλημα του PSI. Οφείλουν λοιπόν όλοι οι Έλληνες να αφυπνιστούν, μη επιτρέποντας στους κυβερνώντες να τους οδηγήσουν, ξανά αμαχητί όπως το 2012, σε μία εθνική ήττα τεραστίων διαστάσεων – στην ουσία χωρίς κανένα λόγο, αφού είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε την Τουρκία, ακόμη και αν η Γαλλία δεν θελήσει να μας στηρίξει.
.
Άποψη
Όπως είναι γνωστό, το ευρωπαϊκό συμβούλιο συνεδριάζει τις επόμενες ημέρες – ενώ πρόσφατα ο υπουργός εξωτερικών της Τουρκίας αναφέρθηκε στο θέμα, λέγοντας τα εξής: (α) το ερευνητικό/σεισμογραφικό πλοίο της χώρας του θα επιστρέψει στα ελληνικά ύδατα, όταν αποκατασταθεί η λειτουργία του, (β) δεν πιστεύει πως θα υπάρξουν κυρώσεις από την πλευρά της ΕΕ και έμμεσα πως (γ) η Γαλλία δεν θα συνεχίσει να στηρίζει την Ελλάδα, επειδή αντιδράει η Γερμανία.
Περαιτέρω, η Τουρκία διαθέτει ένα ακόμη σεισμογραφικό σκάφος που ευρίσκεται ανατολικά της Κύπρου – ενώ ένα τρίτο διενεργεί σήμερα γεωτρήσεις που θα διαρκέσουν έως της 12 Οκτωβρίου, εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Προφανώς λοιπόν επιμένει στις διεκδικήσεις της που αφορούν δύο χώρες-μέλη της ΕΕ και της Ευρωζώνης – ενώ ο πιθανότερος στόχος της είναι η κατάληψη ολόκληρης της Κύπρου, με επόμενο το μισό Αιγαίο.
Από την άλλη πλευρά, ο θρησκευτικός φανατισμός της Τουρκίας κλιμακώνεται, ενώ φαίνεται καθαρά από τα εξής:
(α) Έως το 2002 που ουσιαστικά ανέλαβε την εξουσία ο σημερινός πρόεδρος της, υπήρχαν 63.000 μαθητές στα 450 ειδικά σχολεία που προορίζονται για τα παιδιά, τα οποία θέλουν να γίνουν ιμάμηδες – θρησκευτικοί λειτουργοί στα τζαμιά. Το 2019 ο αριθμός αυτός αυξήθηκε στα 5.138 ειδικά σχολεία – με 1.300.000 μαθητές.
(β) Το 2002 υπήρχαν 3.700 σχολεία διδασκαλίας του κορανίου – ενώ σήμερα έχουν αυξηθεί στα 19.000.
(γ) Η DIYANET είναι ένας κρατικός θεσμός που διοικεί τις θρησκευτικές υποθέσεις στην Τουρκία και αναφέρεται επ’ ευθείας στον πρόεδρο της – ενώ είναι η υψηλότερη θρησκευτική αρχή στην Τουρκία και ο διάδοχος φορέας του ισλαμικού της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Το 2015 απασχολούσε πάνω από 100.000 υπαλλήλους, με ετήσιο προϋπολογισμό της τάξης του 1 δις € – υπεύθυνη και για τα πάνω από 2000 τζαμιά εκτός της Τουρκίας, στο εξωτερικό.
Στη Γερμανία τώρα υπάρχουν περίπου 900 τζαμιά που εποπτεύονται κυρίως από την DIYANET – ενώ στην Ολλανδία 475, εκ των οποίων ελέγχονται από την DIYANET τα 148 (πηγή). Τα τζαμιά αυτά, σύμφωνα με τη Deutsche Welle (28.9.18) απασχολούν έναν μεγάλο αριθμό ατόμων – αρκετά από τα οποία, περί τα 8.000, λειτουργούν ως κατάσκοποι της χώρας τους εντός της Γερμανίας. Εκτός αυτού, η DIYANET στη Γερμανία φαίνεται να έχει μεγάλη οικονομική δύναμη – αφού έχτισε ένα τέμενος στην Κολωνία, κόστους 45 εκ. €.
Προφανώς λοιπόν το τουρκικό στοιχείο είναι πολύ ισχυρό πολιτικά και όχι μόνο τόσο στη Γερμανία, όσο και στην Ολλανδία – λιγότερο στην Αυστρία. Επομένως είναι σε θέση να πιέζει την καγκελάριο – εκτός του ότι υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες γερμανοτουρκικές επιχειρήσεις στη χώρα, πολλές χιλιάδες γερμανικές επενδύσεις στην Τουρκία, καθώς επίσης σημαντικές εμπορικές συναλλαγές, με την Τουρκία να εισάγει τον περισσότερο στρατιωτικό εξοπλισμό της από τη Γερμανία.
Παράλληλα, πολλές ευρωπαϊκές τράπεζες, κυρίως οι ισπανικές (ο βασικός λόγος που τηλεφώνησε πρόσφατα ο Ισπανός στον Τούρκο ομόλογο του μετά τη διάσκεψη της ΕΕ), είναι σε μεγάλο βαθμό εκτεθειμένες με δάνεια στην Τουρκία – γεγονός που σημαίνει πως μία στάση πληρωμών εκ μέρους της, μετά τη νέα κατάρρευση του νομίσματος της, τα αρνητικά καθαρά συναλλαγματικά αποθέματα άνω των -20 δις $, την υποτίμηση κράτους και τραπεζών από τη Moody’s, το τεράστιο κόστος των πολέμων που διεξάγει κοκ., θα δημιουργούσε πολλά προβλήματα στην Ευρώπη, σε μία εποχή που έχει βυθιστεί σε μία πολύ βαθιά ύφεση.
Φυσικά η Τουρκία, οι κρατικές τουρκικές τράπεζες ενδεχομένως, αφού αυτές είναι κυρίως εκτεθειμένες, καθώς επίσης άλλες επιχειρήσεις της, είναι σε θέση να προβούν σε στάση πληρωμών – κάτι που δεν θα τους προκαλούσε άλυτα προβλήματα, θυμίζοντας πως πρόσφατα η Αργεντινή προέβη σε διαγραφή χρεών της. Ως εκ τούτου, διαθέτει ένα ακόμη ισχυρό όπλο απέναντι στην ΕΕ – μαζί με τα 3 εκ. μετανάστες που φιλοξενεί και αυτά που αναφέραμε παραπάνω, ειδικά όσον αφορά τη Γερμανία, την Ολλανδία και την Ισπανία, ενώ η Ιταλία έχει επίσης μεγάλα συμφέροντα στη χώρα. Δύσκολο λοιπόν να περιμένει αποτελεσματική στήριξη η Ελλάδα – πόσο μάλλον όταν η οικονομική εξάρτηση της Γαλλίας από τη Γερμανία (της Ιταλίας κατά πολύ περισσότερο) είναι αρκετά μεγάλη.
Όσον αφορά τώρα την τακτική της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα, ο πρώτος στόχος της ήταν η αποσταθεροποίηση μας – με τη βοήθεια του υβριδικού πολέμου που διεξάγει εναντίον μας, με όπλο τους μετανάστες. Η προσπάθεια της να παραβιάσει τα σύνορα μας στον Έβρο, με τους χιλιάδες μετανάστες που έστειλε εκεί, τεκμηριώνει την άποψη μας – ενώ ασφαλώς έχει «σπείρει» πράκτορες της και φανατικούς ισλαμιστές πολεμιστές στα νησιά μας, μέσω των παράνομων μεταναστευτικών εισροών, καθώς επίσης στην ενδοχώρα που τους μετέφερε η κυβέρνηση.
Όσον αφορά τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο, προφανώς δεν θέλει να εξελιχθούν σε μία πολεμική σύγκρουση, αλλά σε ένα θερμό επεισόδιο – έτσι ώστε να μας «σύρει» στη Χάγη με τη δική της ατζέντα που αμφισβητεί ευθέως τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Μοχλός πίεσης είναι η Γερμανία – όχι μόνο εξαιτίας του παραδοσιακού άξονα της με την Τουρκία αλλά, επί πλέον, για τους λόγους που προαναφέραμε.
Με μία ελληνική κυβέρνηση τώρα υποτελή της καγκελαρίου, η οποία δεν διστάζει ακόμη και να προβεί σε μυστικές διαπραγματεύσεις (όλοι οι επικεφαλής των κομμάτων διέψευσαν την ενημέρωση τους από τον πρωθυπουργό – κυβερνάει γενικότερα με ψέματα), το παιχνίδι δεν είναι καθόλου δύσκολο για την Τουρκία – τονίζοντας πως η Ελλάδα δεν είναι πιά κράτος αλλά ανοχύρωτη γερμανική αποικία χρέους, ιδίως μετά το έγκλημα του PSI (ανάλυση).
Οφείλουν λοιπόν όλοι οι Έλληνες να αφυπνιστούν, μη επιτρέποντας στους κυβερνώντες να τους οδηγήσουν, ξανά αμαχητί όπως το 2012, σε μία εθνική ήττα τεραστίων διαστάσεων – στην ουσία χωρίς κανένα λόγο, αφού είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε την Τουρκία, ακόμη και αν η Γαλλία δεν θελήσει να μας στηρίξει.