Η Αθήνα χωρίς κόκκινες γραμμές...

Για δεκαετίες η Αθήνα «επένδυε» στην πολιτική του κατευνασμού με παραχωρήσεις στην τουρκική επεκτατικότητα ενώ η προάσπιση εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων θεωρείτο «μάταιη αντιπαράθεση για μερικές βραχονησίδες». Χαρακτηριστικά, όταν ο Πρόεδρος της Κύπρου Τ. Παπαδόπουλος πρότεινε διορατικά την οριοθέτηση ΑΟΖ Κύπρου-Ελλάδας καθώς το τουρκικό θηρίο ακόμη «κοιμόταν», οι ελίτ στην Αθήνα σε ευθυγράμμιση με θαυμαστές του Ερντογάν στην Λευκωσία, προσδοκούσαν σε διάλογο και ρύθμιση ΑΟΖ με την Τουρκία. Έκτοτε, η τουρκική επεκτατικότητα προχώρησε αλματωδώς ενώ οι δικαιολογίες των ελίτ στην Αθήνα κατάντησαν φαιδρές. Ούτε η επέκταση της τουρκικής κατοχής στην Κύπρο με εισβολή στην Κυπριακή ΑΟΖ, σήμανε εθνικό εγερτήριο. Όταν το ερευνητικό τουρκικό σκάφος που τώρα εφορμά με συνοδεία τουρκικού στόλου ακρωτηριάζοντας τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα, έκανε "δοκιμή" μόνο του στις αρχές του έτους κοντά στο Καστελλόριζο, η Αθήνα απέδιδε τις τουρκικές παραβιάσεις στις «ακραίες καιρικές συνθήκες».

Σήμερα, προβάλλονται σενάρια που θα αποτελούν όνειδος π.χ. «το Oruc Reis άλλαξε πορεία», «άλλο το Oruc Reis στο Αιγαίο και άλλο το Barbaros στην Κύπρο», «το τουρκικό σκάφος δεν διεξάγει έρευνες λόγω θορύβου από άλλα πλοία», «η περιοχή δεν είναι οριοθετημένη και αυτό στερεί την δυνατότητα δυναμικής παρέμβασης της Αθήνας»…Η αγωνία της Αθήνας να αποκρύψει την πραγματικότητα της τουρκικής επιδρομής δεν αποτελεί συμβιβασμό αλλά αυταπάτη.

Η στάση του Ελληνισμού απέναντι στην Τουρκία απαιτεί ειλικρίνεια. Δεν θα προστρέξει άλλος να μας σώσει αλλά ως Ελληνισμός πρέπει να αντιμετωπίσουμε την τουρκική επεκτατικότητα ως έχει, με συγκρότηση ανάλογης πολιτικής που θα περιλαμβάνει την πανεθνική ετοιμότητα αμυντικής αντίδρασης ως προοπτικής επιβίωσης. Στις ανησυχίες και απαιτήσεις για διαβεβαιώσεις «τι θα γίνει αν η Τουρκία προχωρήσει σε γενική σύρραξη;», ή «κατά πόσον η Ελλάδα θα βγει νικητής;», απαντούμε με ρεαλισμό. Τέτοιες διαβεβαιώσεις δεν υπήρξαν ποτέ και ούτε θα υπάρξουν. Τα κράτη υπάρχουν για να προασπίζονται τα εθνικά τους κυριαρχικά δικαιώματα, ιδιαίτερα εν μέσω αβεβαιότητας. Εμμονή στην ίδια «προσαρμοστική» πολιτική, εξυπακούει με βεβαιότητα την υποταγή στην Τουρκία.

Η στρατηγική για αντιμετώπιση του τουρκικού θηρίου εδράζεται στην πανεθνική αμυντική αποτροπή και ξεκινά με το πρώτο βήμα: την απόφαση να προασπιστούμε κόκκινες γραμμές που μέχρι σήμερα δεν υπήρξαν. Είμαστε ενώπιον μιας πρωτόγνωρης σύγκλισης συμφερόντων και δυνατοτήτων στέρεων συμμαχιών (όχι απλά κοινές στρατιωτικές ασκήσεις) με ηγετικό ρόλο στην Γαλλία που όμως η Αθήνα προτίμησε να παραγκωνίσει για να εμπιστευτεί την Γερμανία. Υπάρχουν όντως δυνατότητες στην ΕΕ καθώς και προοπτική για σημαντικές αμυντικές συμμαχίες, αλλά απαιτούνται κόκκινες γραμμές απέναντι στην τουρκική επεκτατικότητα και όχι φαιδρές δικαιολογίες.

Κώστας Μαυρίδης- Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D) - Πρόεδρος Πολιτικής Επιτροπής για τη Μεσόγειο
Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail