 |
| TeeFarm / pixabay |
Ο Εμφύλιος Πόλεμος ξεκίνησε ουσιαστικά κατά την διάρκεια της Κατοχής, διότι στις αντιστασιακές οργανώσεις, εκτός από τους πατριώτες και τους ιδεολόγους, προσχωρούσαν και διάφορα άτομα ιδιοτελώς για να αποκτήσουν επιρροή και για να λύσουν προσωπικές και οικογενειακές διαφορές.
Μελέτης Η. Μελετόπουλος
Μεγάλο (ίσως το μεγαλύτερο) μέρος της ενέργειας του ΕΑΜ ιδίως στην ύπαιθρο αναλώθηκε σε αλληλοεξόντωση και εμφυλιοπολεμικές ενέργειες μεταξύ Ελλήνων και συχνά μεταξύ συγχωριανών ή και συγγενών. Ακολούθησαν τα Τάγματα Ασφαλείας, που συγκρότησαν τον αντίπαλον δέος και λειτούργησαν στο ίδιο εμφυλιοπολεμικό μήκος κύματος.
Μόλις έφυγαν οι Γερμανοί, ξέσπασε και ανοιχτά εμφύλιος πόλεμος.Με τις γνωστές τραγικές συνέπειες. Το εμφυλιοπολεμικό μένος οφειλόταν ασφαλώς σε ιδεολογικούς και κοινωνικούς λόγους, αλλά όχι μόνον και όχι τόσο σε αυτούς. Διότι διαχρονικά στην Ελλάδα το εμφύλιο μίσος και η εχθροπάθεια αποτελούν κυρίαρχα στοιχεία της ψυχοσύνθεσης του Έλληνα, από την Αρχαιότητα.
Εδώ το 1821 κάναμε μία ολόκληρη επανάσταση, τα βάλαμε με την οθωμανική αυτοκρατορία και ταυτόχρονα σφαζόμασταν ανηλεώς μεταξύ μας. Το 1912-3 συντρίψαμε Τούρκους και Βουλγάρους και αμέσως κάναμε τον Εθνικό Διχασμό.
Έτσι έγινε και στην Κατοχή, το πρόβλημα δεν ήταν ο Γερμανός όσο ο συγχωριανός. Ακόμα και σήμερα, παρατηρώ στο φαίησμπουκ και στο τουίττερ τη λύσσα με την οποία καταφέρονται όλοι εναντίον όλων, λύσσα πολύ μεγαλύτερη από αυτήν εναντίον πχ. των Τούρκων. Και τις περισσότερες φορές άνευ λόγου.
Καθώς πλησιάζει η επέτειος της λήξης του τραγικού αδελφοκτόνου Εμφυλίου Πολέμου (τέλος Αυγούστου 1949), οφείλουμε ΟΛΟΙ να αναλογισθούμε το μέγεθος της τραγωδίας και να δεσμευθούμε ότι ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ Έλληνες δεν θα στρέψουν τα όπλα τους εναντίον Ελλήνων για κανέναν λόγο.