 |
| geralt / pixabay |
Για να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους. Σε μία εντελώς απροετοίμαστη χώρα παρά το γεγονός ότι από τον Ιανουάριο ξέραμε για την πανδημία, έρχονται τα πρώτα κρούσματα στην Ελλάδα.
Χάρη στο γεγονός ότι η Ιταλία ήδη πληρώνει εκέινη τη στιγμή βαρύ φόρο κρουσμάτων και θανάτων από τον ιό, η κυβέρνηση στην Ελλάδα πανικόβλητη και χωρίς κανένα αλλο τρόπο να προστατέψει τους πολίτες, (δεν υπήρχαν καν μάσκες, γάντια και αντισηπτικά) αποφασίζει ως έσχατη λύση να επιβάλει lockdown.
Με βαρύ οικονομικό κόστος για όλους τους εργαζόμενους και τους περισσότερους επιχειρηματίες η χώρα μπαίνει σε λουκέτο για δύο σχεδόν μήνες και ενώ καμία ουσιαστική προετοιμασία δεν γίνεται στο διάστημα αυτό για την αντιμετώπιση της πανδημίας, (πέρα από εγκαίνια Μετρό, φιέστες στο Ελληνικό και ποδηλατόδρομους), η χώρα καταφέρνει να μηδενίσει τα κρούσματα με λίγους θανάτους.
Και φυσικά όταν βγαίνουμε από το lockdown θεωρώ απόλυτα φυσιολογικό να χαλαρώσουμε ως ένα βαθμό αφού μείναμε δυο μήνες μέσα και μηδενίσαμε τα κρούσματα.
Και τι κάνει μετά η κυβέρνηση. Παίρνει απόφαση να ανοίξει τα σύνορα για τον τουρισμό, χωρίς να έχει ούτε τις υποδομές ούτε τη δυνατότητα να κάνει τεστ, αλλά ουτε καν την απαίτηση οι τουρίστες που θα έρθουν να το κάνουν στη χώρα τους.
Βάζει σε μία χώρα με μηδέν κρούσματα μετά από δυο μήνες lockdown, από 1-26 Ιουλίου 1.294.798 τουρίστες στους οποίους κάνει τεστ μόνο σε 171.138 και αυτό το ονομάζει στοχευμένο δειγματοληπτικό έλεγχο στον οποίο βρήκε 344 θετικά δείγματα.
Όλοι ξέρουμε τι έγινε από εκεί και μετά ως και σήμερα που έχουμε σε μία μόνο μέρα 110 κρούσματα.
Το πόσο επιτυχημένη ήταν τελικά αυτή η διαχείρηση φαίνεται τώρα.
Τώρα που το φταίξιμο ρίχνεται στους πολίτες που δεν έχουν ατομική ευθύνη. Που παρά τους δύο μήνες καραντίνας τώρα πρέπει να τιμωρηθούν για τους περισσότερο από ενα εκατομμύριο τουρίστες που μπήκαν χωρίς κανένα τεστ.
Θα ειπωθουν πολλά τους επόμενους μήνες για ότι συνέβη. Για τους χειρισμούς και για όλα. Κρατήστε αριθμούς και στοιχεία. Θα χρειαστούν.