 |
| KlausHausmann / pixabay |
Ο μέσος Έλληνας ψηφίζει κόμματα που τον βρίζουν γιατί θεωρεί ότι οι βρισιές δεν αφορούν τον ίδιο αλλά το γείτονα. Ο ίδιος είναι κοινωνικά υπεύθυνος αλλά θύμα του γείτονα που τα έφαγε με τον Πάγκαλο. Τι νομίζετε; Έτσι περασε το μαζί τα φάγαμε το 2010, έτσι μπήκαμε στα μνημόνια.
Μελίνα Κονταξή
Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού
Αντιδράσεις υπήρξαν όταν ο μέσος Έλληνας κατάλαβε ότι τελικά δε θα την πλήρωνε μόνο ο γείτονας αλλά και ο ίδιος. Αν είχε στοιχειώδη αντιληπτική ικανότητα θα καταλάβαινε από την πρώτη στιγμή ότι ο υπερτονισμός και η μεγέθυνση υπαρκτών προβλημάτων χρησίμευε για να ξεπλύνει αυτούς που έφαγαν, συνέχιζαν να τρώνε και φόρτωναν τις αποτυχίες στο λαό.
Δις στις τράπεζες χωρίς λογοδοσία την περίοδο της καραντίνας. Βγήκε ο Τσιόδρας και είπε ότι μας αρέσει να καρφώνουμε και πως η σωματική άσκηση επιτρέπεται. Φαντάζομαι τις δεκάδες κοινωνικά υπεύθυνων πολιτών και την περιορισμενη αντιληπτική τους ικανότητα που νόμισαν ότι έκαναν κάτι σπουδαίο.
Σκέφτομαι όλους αυτούς που φώναζαν ότι θα γίνουμε Μπέργκαμο και αναρωτιώμουν πως θα γίνουμε εμείς Βόρεια Ιταλία από τη στιγμή που δεν έγινε ούτε η Νότια. Κοινή λογική που δεν υπάρχει όπως και η σωτηρία. Αυτός ο τόπος επιβιώνει μέσα από διαδοχικά θαύματα κάποια στιγμή θα μας σιχαθεί και ο Θεός ή ό,τι πιστεύει ο καθένας.