Η Αγία Σοφία έγινε Τζαμί και αυτό δύσκολα ανατρέπεται. Η καλύτερη διαφαινόμενη λύση θα είναι να της δώσει υβριδικό χαρακτήρα, Τζαμί με πανηγυρικές προσευχές, να δώσει δηλαδή σημαντικό χαρακτήρα στις προσευχές στην Αγία Σοφία για να θυμίζει ότι αυτός το έκανε τζαμί και μουσείο κάποιες άλλες περιόδους, όπου θα διαλαλούν στους επισκέπτες ότι έγινε Τζαμί από τον Ερντογάν και την νέα Τουρκία.
υποναυάρχου ε.α.
προέδρου Κοινωνίας Αξιών
Αυτό που δεν καταλαβαίνουμε είναι ότι στην Ισλαμική νοοτροπία του ιδίου αλλά και των υποστηρικτών του, τέτοιες ενέργειες επιβεβαιώνουν την ισχύ του προσώπου και αυτό τον κάνει πιο αποδεκτό στον Ισλαμικό κόσμο. Δεν είναι όπως στο Δυτικό κόσμο όπου το στυγερό πρόσωπο ενός ηγέτη είναι αποκρουστικό και αντιδημοκρατικό. Αντιθέτως, τον σέβονται περισσότερο και τον ακολουθούν, επειδή δεν διστάζει να τα βάλει με τον δυτικό κόσμο και τώρα ευρύτερα με τον Χριστιανικό, με σημαία τον νεο-οθωμανικό εθνικοθρησκευτικό χαρακτήρα που παρουσιάζει .
Όπως έχω αναφερθεί και σε προηγούμενα άρθρα, στοχεύει σε πολλά περισσότερα από το εσωτερικό του:
1. Οπωσδήποτε να παρακινήσει και να συσπειρώσει γύρω του τους εθνικιστές και τους θρησκευόμενους στο εσωτερικό της Τουρκίας.
2. Να αποκαθηλώσει τον Κεμάλ και να εμφανίσει τον εαυτό του ως συνεχιστή της Οθωμανικής παράδοσης των Σουλτάνων.
3. Να εμφανίζεται ως ηγέτης στο Μουσουλμανικό κόσμο (Πατισάχ- Padişah, στον Οθωμανικό κόσμο)
4. Να υπερκεράσει τις αμφισβητήσεις που δέχεται από τον Αραβικό κόσμο (κυρίως για τις επεμβάσεις του στη Λιβύη) με ομπρέλα πλέον το Ισλάμ. Θα είναι δύσκολο για όλους τους Άραβες Ισλαμιστές και μη ηγέτες (έστω και αν διαφωνούν) να αρνηθούν προς τους λαούς τους τον συμβολισμό κυριαρχίας έναντι του Χριστιανισμού που δημιουργείται από την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί (η τοποθέτηση της Σαουδικής Αραβίας είναι σημαντική και πολύ πέραν του αναμενομένου, και εδώ εμφανίζεται η αχίλλειος πτέρνα λόγω της συγκρουση ηγεσίας στο μουσουλμανικό κόσμο).
5. Η δήλωση που έκανε στα Αραβικά, όπου συνδέει την Αγία Σοφία ως τζαμί με την απελευθέρωση του Αλ Ακσά, δείχνει τον επόμενο στόχο του, που είναι ο ρόλος του ως υπερασπιστή των δίκαιων της Παλαιστίνης και των μουσουλμάνων στο Ισραήλ.
6. Να προκαλέσει τα Ελληνικά αντανακλαστικά και να αντιδράσουμε σπασμωδικά, δίνοντάς του ερείσματα για να αυξήσει την ένταση και να δράσει εις βάρος μας. Αλλά ακόμη και αν δεν το κάνουμε θα έχει επιβεβαιώσει την ισχύ του έναντι της χώρας μας.
7. Όμως δημιουργεί και ακόμη πιο επικίνδυνα ερείσματα. Γνωρίζει ότι θα υπάρξουν κινήσεις εντός της ΕΕ και ανακοινώσεις καταδίκης. Όμως αυτό ακριβώς θέλει. Κάνοντας την Αγία Σοφία Τζαμί επιδιώκει περισσότερους στόχους εντός της ΕΕ:
- Να εμφανίζεται σε όλο το μουσουλμανικό κόσμο που βρίσκεται στις χώρες της ΕΕ ως ο πνευματικός του ηγέτης, εκμεταλλευόμενος μάλιστα το αντιδυτικό (αντιχριστιανικό) χαρακτήρα που κυριαρχεί σε αυτούς, ενισχύοντάς τον με την κίνηση αυτή.
- Να δημιουργεί ερείσματα και διαπραγματευτικά όπλα για να διεκδικεί περισσότερα δικαιώματα για τους μουσουλμάνους στην ΕΕ (τζαμιά, παροχές, θρησκευτικά ινστιτούτα και μουσουλμανικά σχολεία κλπ), αλλά και χρήματα γι’ αυτόν για να καθησυχάζονται (στρουθοκαμηλίζοντας) οι Ευρωπαίοι.
- Ο μουσουλμανικός κόσμος στις χώρες της ΕΕ αυτήν την στιγμή είναι χωρίς θρησκευτική ηγεσία, εν αντιθέσει με τις μουσουλμανικές χώρες. Είναι ένα πολλά υποσχόμενο πεδίο για να θέσει τα θεμέλια για την εκπροσώπησή του και για να ηγηθεί. Και μάλιστα θα εκμεταλλεύεται συνεχώς τις ίδιες τις ανθρωπιστικές αρχές της ΕΕ για να εγκαθιδρύσει την κυριαρχία του στη Μουσουλμανική Ευρώπη, που συνεχώς θα αυξάνεται ταχύτατα. Δυστυχώς η ΕΕ δεν μπορεί να διαχειριστεί το πρόβλημα αυτό με βάση τις αρχές και την πολιτική που έχει τώρα.
Δυστυχώς έπιασε απροετοίμαστους τους πάντες (και ιδιαίτερα εμάς που μέχρι τώρα αδρανούσαμε), και αυτό φαίνεται από τις μουδιασμένες αντιδράσεις και ανακοινώσεις όλων, που προσπαθούν να αποφύγουν αντιπαράθεση πολιτισμών και θρησκειών.
Και όντως, αυτό είναι το επικίνδυνο να συμβεί με τις στρατηγικές κινήσεις Ερντογάν, ο οποίος εκμεταλλεύεται τους φόβους μας και μετατρέπει τις δικές μας αδυναμίες (συνοχής, συμφερόντων, επανάπαυσης, ατολμίας, ανταγωνισμών κλπ) σε δικές του δυνατότητες.
Στην ουσία λειτουργεί αποσταθεροποιητικά στην διευρυμένη Μέση Ανατολή, αλλά οπωσδήποτε και στην ΕΕ. Και οι Ευρωπαίοι (πλην Μακρόν-εδώ και χρόνια μέμφομαι τις κυβερνήσεις που δεν συντασσονται ξεκάθαρα μαζί του στις προτάσεις του για την ΕΕ και ΝΑΤΟ) αρνούνται να το δουν.
Το κενό ισχύος που δημιούργησε στην περιοχή της διευρυμένης Μέσης Ανατολής (και στην Ανατολική Μεσόγειο) η πολιτική Τραμπ, προσπαθεί να το εκμεταλλευθεί ο Ερντογάν (με την ύποπτη αδράνεια του ΓΓ/ΝΑΤΟ) και με την χρησιμοθηρική πολιτική Πούτιν, ο οποίος τον χρησιμοποιεί σαν πολιορκητικό κριό, κάποτε τον στηρίζει και κάποτε τον περιορίζει κατά πως συμφέρει την Ρωσία.
Θα αναφερθώ σε άλλο άρθρο για τις δυνατότητες αντιδράσεως, τις αδυναμίες, τα προβλήματα καθώς και για το μικρό καλάθι που πρέπει να κρατάμε.
(ΣΗΜ: Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες Δένδια, που έχει αναλάβει κάποιες σημαντικές πρωτοβουλίες- έστω και αν μέχρι τώρα δεν ευοδώθηκαν με επιτυχία όλες - το καλάθι που κρατάνε πολλοί πολιτικοί μας, όπως μας έδειξε ο υφυπουργός εξωτερικών κ. Βαρβιτσιώτης, είναι τρύπιο)