Με την άλωση της Πόλης, τη μετέπειτα πολιτική εξαφάνισης του Ελληνισμού και κυρίως με την εμφάνιση του κινήματος των Νεότουρκων εδραιώθηκε η εθνικιστική ιδεολογία και με την κατάκτηση της εξουσίας το 1908,εκδηλώθηκε η θέληση να εξαφανιστούν οι Έλληνες, θέληση η οποία υλοποιήθηκε πριν και κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
Από: malkidis.blogspot.com - ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΜΑΛΚΙΔΗΣ
Από: malkidis.blogspot.com - ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΜΑΛΚΙΔΗΣ
Οι 'Έλληνες ήταν οι κεντρικοί στόχοι. Το σύνθημα των Νεότουρκων ότι στο Οθωμανικό κράτος πρέπει να υπάρχουν μόνο Οθωμανοί-μουσουλμάνοι και κατ' επέκταση μόνο Τούρκοι, στην Κεμαλική ιδεολογία το σύνθημα αυτό γίνεται «ένα κράτος,ένα έθνος, μία γλώσσα». O Κεμαλισμός αποτελεί τη συνέχεια και εξέλιξη του κινήματος των Νεότουρκων1, ο Κεμαλισμός στη συνέχεια αποτέλεσε το πρότυπο του Χίτλερ και των Ναζί και σήμερα του Ερντογάν και του κράτους- μαφία που έχει δημιουργήσει.
O Κεμαλισμός είναι ένα «ιδεολογικό φαινόμενο» που η γέννησή του ξεκινά από την περίοδο κατάρρευσης του Οθωμανικού κράτους και της εμφάνισης της εθνικιστικής και ρατσιστικής κίνησης της«Ένωσις και Πρόοδος» των «Νεότουρκων» στην οποία ενώ ο Κεμάλ κράτησε πρωταγωνιστικό ρόλο, για τους ευνόητους λόγους η τουρκική ιστοριογραφία τον κατατάσσει στους απλούς αξιωματικούς που όπως πολλοί άλλοι,«παραπλανήθηκε».
O 'Ερικ Τσούρχερ (Eric Zurcher) τονίζει ότι ο Μουσταφά Κεμάλ υπήρξε πιθανότατα ένα από τα έμπιστα μέλη της Επιτροπής,αν και ποτέ δεν κατέλαβε εξέχουσα θέση,γεγονός άλλωστε το οποίο παραδέχτηκε το 1923, λέγοντας ότι «όλοι υπήρξαμε μέλη της Ένωσης και Προόδου»2.
Ο Κεμαλισμός,ως κυρίαρχη ιδεολογία,διαμορφώθηκε κατά τη διάρκεια της ελληνικής στρατιωτικής παρουσίας στη Μικρά Ασία (1919-1922)3 και της μονοκομματικής περιόδου της Τουρκίας (1923-1946) με στόχο να προσφέρει μια νέα ταυτότητα. Στην περίπτωση των Ναζί,η ηττημένη Γερμανία του Α' Παγκοσμίου Πολέμου έπρεπε να αναστηθεί και μόνο ένας Φύρερ,στα
πρότυπα του Κεμάλ, θα μπορούσε να το κάνει πράξη.Κατ΄ αντιστοιχία,το Ναζιστικό μοντέλο,αφού ακολούθησε πιστά τα παραπάνω ρατσιστικά βήματα καθαρότητας της Γερμανίας,τα εξέλιξε
με τον πιο απάνθρωπο και βάρβαρο τρόπο.
Ο Κεμαλισμός,όπως και ο Ναζισμός, σήμερα το καθεστώς Ερντογάν, δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο ρόλο του κράτους, το οποίο καλείται με την παρέμβασή του σε όλες τις σφαίρες της κοινωνικής ζωής, με την οικονομική ανάπτυξη,πάντα εις βάρος των «ανεπιθύμητων»,τον περιορισμό και τον έλεγχο της θρησκείας,με την επιβολή και την περιφρούρηση των μεταρρυθμίσεων,να λειτουργήσει ως μοχλός εκσυγχρονισμού, με την έννοια του εκδυτικισμού,της τουρκικής κοινωνίας.
Θεματοφύλακες του Κεμαλισμού και του Ναζισμού και του καθεστώτος Ερντογάν, υπήρξαν,κατά κύριο λόγο,οι στρατιωτικοί,οι οποίοι έπαιξαν βασικό ρόλο στην εδραίωση του Κράτους - κόμματος και του κόμματος - Κράτους.
O Κεμαλισμός είναι ένα «ιδεολογικό φαινόμενο» που η γέννησή του ξεκινά από την περίοδο κατάρρευσης του Οθωμανικού κράτους και της εμφάνισης της εθνικιστικής και ρατσιστικής κίνησης της«Ένωσις και Πρόοδος» των «Νεότουρκων» στην οποία ενώ ο Κεμάλ κράτησε πρωταγωνιστικό ρόλο, για τους ευνόητους λόγους η τουρκική ιστοριογραφία τον κατατάσσει στους απλούς αξιωματικούς που όπως πολλοί άλλοι,«παραπλανήθηκε».
O 'Ερικ Τσούρχερ (Eric Zurcher) τονίζει ότι ο Μουσταφά Κεμάλ υπήρξε πιθανότατα ένα από τα έμπιστα μέλη της Επιτροπής,αν και ποτέ δεν κατέλαβε εξέχουσα θέση,γεγονός άλλωστε το οποίο παραδέχτηκε το 1923, λέγοντας ότι «όλοι υπήρξαμε μέλη της Ένωσης και Προόδου»2.
Ο Κεμαλισμός,ως κυρίαρχη ιδεολογία,διαμορφώθηκε κατά τη διάρκεια της ελληνικής στρατιωτικής παρουσίας στη Μικρά Ασία (1919-1922)3 και της μονοκομματικής περιόδου της Τουρκίας (1923-1946) με στόχο να προσφέρει μια νέα ταυτότητα. Στην περίπτωση των Ναζί,η ηττημένη Γερμανία του Α' Παγκοσμίου Πολέμου έπρεπε να αναστηθεί και μόνο ένας Φύρερ,στα
πρότυπα του Κεμάλ, θα μπορούσε να το κάνει πράξη.Κατ΄ αντιστοιχία,το Ναζιστικό μοντέλο,αφού ακολούθησε πιστά τα παραπάνω ρατσιστικά βήματα καθαρότητας της Γερμανίας,τα εξέλιξε
με τον πιο απάνθρωπο και βάρβαρο τρόπο.
Ο Κεμαλισμός,όπως και ο Ναζισμός, σήμερα το καθεστώς Ερντογάν, δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο ρόλο του κράτους, το οποίο καλείται με την παρέμβασή του σε όλες τις σφαίρες της κοινωνικής ζωής, με την οικονομική ανάπτυξη,πάντα εις βάρος των «ανεπιθύμητων»,τον περιορισμό και τον έλεγχο της θρησκείας,με την επιβολή και την περιφρούρηση των μεταρρυθμίσεων,να λειτουργήσει ως μοχλός εκσυγχρονισμού, με την έννοια του εκδυτικισμού,της τουρκικής κοινωνίας.
Θεματοφύλακες του Κεμαλισμού και του Ναζισμού και του καθεστώτος Ερντογάν, υπήρξαν,κατά κύριο λόγο,οι στρατιωτικοί,οι οποίοι έπαιξαν βασικό ρόλο στην εδραίωση του Κράτους - κόμματος και του κόμματος - Κράτους.
Ο Κεμαλισμός,και αναμφισβήτητα και ο Ναζισμός,με τους «κατώτερους λαούς»,μορφοποιήθηκε ουσιαστικά με τις εθνοκτόνες,αντιδημοκρατικές διαδικασίες εναντίον των Ελλήνων και των υπολοίπων λαών του κράτους. Κάτι που επαναλαμβάνει σήμερα ο Ερντογάν.
H «Νέα Τουρκία» δημιουργήθηκε από τον Κεμάλ στη βάση της εξαφάνισης κάθε ίχνους ελληνικής, αρμενικής παρουσίας στην κοινωνία,την οικονομία,τον πολιτισμό. Το παραπάνω πρότυπο ακολουθήθηκε πιστά από τους Ναζί και από τον Χίτλερ, προσδοκώντας στη δημιουργία του αιώνιου Γ' Ράιχ.
Για τη δημιουργία του ολοκληρωτικού κράτους,όπως οι Νεότουρκοι έτσι και η Κεμαλική κυβέρνηση και βεβαίως και οι Ναζί του Χίτλερ, συνδύασαν το νόμιμο με το παράνομο,τη συγκροτημένη Εθνοσυνέλευση και τις «ειδικές» οργανώσεις.
Ακολουθώντας την παράδοση της Νεοτουρκικής «Ειδικής Οργάνωσης», η δραστηριότητα της οποίας συνίστατο στο να παρακάμπτει την επίσημη οδό για να εκτελεί τα καθήκοντα που της ανέθετε απευθείας η Νεοτουρκική ηγεσία4, οι Κεμαλικοί χρησιμοποίησαν τους τσέτες (παραστρατιωτικές ομάδες), ενώ οι Ναζί τις αναρίθμητες οργανώσεις μαζικής εξόντωσης. Παρότι οι Κεμαλικοί είχαν απαρνηθεί τη βασική θεωρία των Νεότουρκων, τον παντουρανισμό,ο εθνικισμός,ο ρατσισμός και ο φασισμός ήταν η βασική τους ιδεολογία.
Όπως γράφει ο Νίκος Ψυρρούκης,«η προσεκτικότερη μελέτη του Κεμαλισμού μας πείθει ότι πρόκειται για βαθιά αντιλαϊκή και αντιδημοκρατική θεωρία. O φιλοναζισμός, και άλλες αντιδραστικές δοξασίες είναι νομοτελειακή εξέλιξη του κεμαλισμού... Ακόμα και οι κεμαλικές
μεταρρυθμίσεις γίνονται με διοικητικές αποφάσεις από πάνω. Περιφρονούν τις πολιτιστικές παραδόσεις του τουρκικού λαού, εκφράζουν το σύμπλεγμα κατωτερότητας των Τούρκων αστών»5.
O ρατσισμός και οι φυλετικές θεωρίες,που στο Ναζισμό έγιναν «επιστήμη», εμφανίστηκαν ως όργανα επιβολής στον Κεμαλισμό,ο οποίος υποστήριξε ότι οι Τούρκοι ξεκινώντας από τα βάθη της Ασίας, διέδωσαν τον πολιτισμό σε όποια χώρα και αν πήγαιναν6.
O Κεμαλισμός αποτελεί συνώνυμο του Ναζισμού και συνιστά μία φασιστική, εθνικιστική και ρατσιστική ιδεολογία η οποία εκφρασμένη με την πιο ακραία βαρβαρότητα,στέρησε τη ζωή σε εκατομμύρια ανθρώπους7. Αυτό που εκφράζει σήμερα το καθεστώς Ερντογάν.
Κεμάλ- Χίτλερ- Ερντογάν: Όταν το έγκλημα δεν τιμωρείται, επαναλαμβάνεται!
1 Μαrdin S., The Genesis οf Young Ottoman Thought, Princeton 1963.
2 Zurcher Ε., The Uniοst factor. The role οf the Committee Union
and Progress in the Turkίsh Ναtiοnαi Movement (1905-1926),
Laiden, Brill 1983.
3 Ανciοglοu D., Milli kurtulus tαrihi, Ankara 1965.
4 Ουαtaert D., The Ottoman Empire, 1700-1922, Cambridge,
Cambridge University Press 2000, p. 321
5 Ψυρούκης Ν., Μικρασιατική Καταστροφή, Λευκωσία, Αιγαίον 2000, σ. 289.
6 Μηεσικτσή I., Θέματα Τουρκικής Ιστορίας και το Κουρδικό πρόβλημα,
Γερμανία 1986, σ. 23.
7 Μαλκίδης Θ., Κεμαλισμός και Ναζισμός, Αθήνα, Εύξεινος Λόγος 2016