Από: analyst.gr - ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΙΛΙΑΡΔΟΣ
Ανάλυση
Θα ξεκινήσουμε από το ότι, τα 500 δις € των προβλεπομένων επιδοτήσεων της ΕΕ έγιναν ήδη 440 δις €, αφού τα 60 δις € θα αφορούν τις εγγυήσεις των κρατών μελών – ενώ δεν έχει καθορισθεί ακόμη ο τρόπος μοιράσματος τους και θα πρέπει να προηγηθεί η έγκριση των 27 κοινοβουλίων συν του ευρωπαϊκού. Εκτός αυτού, θα υπάρχουν όροι – με την έννοια πως η κάθε χώρα οφείλει να ετοιμάσει ένα δικό της σχέδιο ανάκαμψης για τη χρήση τους που θα πρέπει να αξιολογηθεί και να εγκριθεί από την Κομισιόν.
Στη συνέχεια τα χρήματα αυτά θα εκταμιεύονται σταδιακά, ανάλογα με την πρόοδο του σχεδίου ανάπτυξης της κάθε χώρας – ενώ το κάθε κράτος θα συνεισφέρει κάποια ποσά στην ΕΕ, για την αποπληρωμή αυτών των 440 δις € που θα δανεισθεί η Κομισιόν από τις αγορές. Το ακριβές ποσόν της συνεισφοράς για την αποπληρωμή των 440 δις € από το 2028 έως το 2058 θα εξαρτηθεί από την άνοδο του ΑΕΠ της κάθε χώρας – άρα από το ρυθμό ανάπτυξης της, έως το 2058.
Σε κάθε περίπτωση, το συγκεκριμένο ποσόν θα πρέπει να αφαιρεθεί από την επιδότηση, αφού θα πληρωθεί πίσω – οπότε, ακόμη και αν είναι σωστό το ποσόν των 22,5 δις € που θεωρείται πως θα εισπράξει η Ελλάδα, θα είναι χαμηλότερο. Όσον αφορά δε τα 250 δις € θα είναι δάνεια, για τα οποία θα υιοθετηθούν πιθανότατα αυστηρές προϋποθέσεις – οπότε δεν είναι κάτι που πρέπει να συμπεριλαμβάνει κανείς. Τέλος, θα αυξηθούν κάποιοι φόροι σε όλα τα κράτη της ΕΕ, όπως στους ρύπους – υπενθυμίζοντας πως οι τιμές της ενέργειας στην Ευρώπη είναι ήδη διπλάσιες, από αυτές στις Η.Π.Α.
Τα ελληνικά ΜΜΕ βέβαια έχουν έναν άλλο τρόπο σκέψης, αδιαφορώντας για τις «λεπτομέρειες» – αφού τοποθέτησαν ήδη το ποσόν στήριξης στα 60 δις €, συμπεριλαμβάνοντας το καθιερωμένο ΕΣΠΑ των ετών 2021-2027 (περί τα 20 δις €), τα δάνεια των 9,4 δις €, τη δυνατότητα δανεισμού από τον ESM ύψους γύρω στα 4 δις € για επενδύσεις στον τομέα της υγείας, το πρόγραμμα SURE για την ανεργία (έως 2,4 δις €), τις δυνατότητες δανεισμού από την ευρωπαϊκή τράπεζα επενδύσεων κλπ.
Το χαρακτήρισαν λοιπόν ανόητα ως «σχέδιο Μάρσαλ», ενώ δεν έδωσαν καν σημασία στους ελέγχους που θα απαιτηθούν, ούτε στο ότι τα χρήματα θα αργήσουν να εισρεύσουν στην Ελλάδα – οπότε η κυβέρνηση θα πρέπει να βρει αμέσως τρόπους χρηματοδότησης των μέτρων που έχει αναγγείλει, με τα ταμειακά της διαθέσιμα (=αποταμιεύσεις των δημοσίων οργανισμών) να έχουν ήδη μειωθεί πάνω από 10 δις €, όταν την ίδια στιγμή υποχωρούν τα δημόσια έσοδα.
Απέφυγαν επί πλέον να ασχοληθούν με το θέμα της ύφεσης που ίσως υπερβεί το 10%, εάν δεν εξελιχθεί θετικά η τουριστική σεζόν – γεγονός που θα σήμαινε πτώση του ΑΕΠ μας τουλάχιστον στα 170 δις €, οπότε άνοδο του δημοσίου χρέους ως προς το ΑΕΠ στο 210%, χωρίς καν το νέο δανεισμό και το έλλειμμα του προϋπολογισμού. Ανάλογη εξέλιξη θα είχε και ο ιδιωτικός τομέας, όσον αφορά κόκκινα χρέη του (άνω του 170% του ΑΕΠ), τις εταιρικές χρεοκοπίες, την ανεργία κοκ. – με επακόλουθο να χρειαστούν οι τράπεζες νέα κεφάλαια, αφού το «σχέδιο Ηρακλής» (ανάλυση) δεν θα είναι σίγουρα αρκετό.
Περαιτέρω, πολλά από τα ανταλλάγματα για την ευρωπαϊκή «στήριξη» δρομολογούνται ήδη – όπως το ξεπούλημα των επιχειρήσεων του δημοσίου από τον εκκαθαριστή της Ελλάδας (ανάλυση), μεταξύ των οποίων της ΛΑΡΚΟ, της ΔΕΠΑ, του ΑΔΜΗΕ, του ΔΕΔΔΗΕ, της ΔΕΗ, των ΕΛΠΕ κλπ. Επίσης το σταμάτημα της χρήσης του λιγνίτη που θα καταστήσει αυτόματα την Ελλάδα εξαρτημένη από εισαγωγές, ακόμη και στο ηλεκτρικό ρεύμα – ενώ όπως τόνισε ο πρωθυπουργός στους γερμανούς δημοσιογράφους, σαν να ήταν η Γερμανία η πατρίδα του, η ενέργεια του αυτή θα είναι θετική για τους γερμανούς επιχειρηματίες! (πηγή, μετά το λεπτό 17.24).
Το πρώτο θέμα τώρα που οφείλει να μας απασχολήσει είναι τι θα συμβεί και τι πρέπει να κάνουμε για να επιβιώσουμε – εάν πράγματι είμαστε αντιμέτωποι με μία ακόμη ύφεση, μετά από τη βαθιά προηγούμενη που σωρευτικά θα υπερβεί το 35%, κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ σε καμία χώρα στην παγκόσμια ιστορία. Εν προκειμένω, εάν διαμορφωθεί στο -10%, τότε το ΑΕΠ μας θα υποχωρήσει όπως αναφέραμε στα 170 δις € και τα έσοδα του δημοσίου θα μειωθούν τουλάχιστον κατά 5 δις € – ενώ οι δαπάνες θα αυξηθούν κατά 14 δις €, εάν είναι τόσα τα δημοσιονομικά μέτρα που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση.
Επομένως το έλλειμμα του προϋπολογισμού θα είναι της τάξης των 19 δις € ή στο 11% περίπου του ΑΕΠ των 170 δις € – δηλαδή, σχεδόν όση η επιδότηση που θα πάρουμε στα επόμενα τέσσερα χρόνια από το «Ταμείο Ανασυγκρότησης» που όμως, όπως τονίσαμε, θα είναι χαμηλότερη εάν αφαιρεθεί η συμμετοχή μας. Σε μία τέτοια περίπτωση το έλλειμμα των 19 δις € μπορεί να καλυφθεί από τα διαθέσιμα των οργανισμών του δημοσίου – οπότε, εάν δεν δανειστούμε άλλα χρήματα από τις αγορές, το ακαθάριστο χρέος* ως προς το ΑΕΠ μας θα παραμείνει στο 210%, με την αύξηση όμως του καθαρού. Υπενθυμίζουμε εδώ πως το «μαξιλάρι» που διαθέταμε μέχρι πρόσφατα ήταν περίπου 37 δις € – εκ των οποίων τα 15,7 δις € του ESM που δεν μας επιτρέπεται να αγγιχθούν.
Ακόμη όμως και εάν το δημόσιο χρέος μας παραμείνει στο 210% του ΑΕΠ, είναι δυνατόν να επιβιώσουμε; Δεν θα κριθεί αντίστοιχα από τις εταιρείες αξιολόγησης και δεν θα μας επαναφέρουν στο βαθμό «σκουπίδια», δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στα ομόλογα, στις τράπεζες και στις επιχειρήσεις μας, όσον αφορά τα επιτόκια δανεισμού και τη βιωσιμότητα τους;
Όσον αφορά το αμέσως επόμενο πρόβλημα μας, είναι το πότε θα εισπράξουμε τις επιδοτήσεις από το «Ταμείο Ανασυγκρότησης» της ΕΕ και πώς θα διαθέσουμε τόσο αυτές, όσο και το νέο ΕΣΠΑ – εάν υποθέσουμε πως θα επιβιώσουμε από την ύφεση και δεν θα μας δημιουργηθούν προβλήματα από το χρέος του 210% ως προς το ΑΕΠ.
Εν προκειμένω, η μοναδική λογική χρήση τους είναι η διάθεση τους στην αλλαγή του αποτυχημένου οικονομικού μας μοντέλου που μας οδήγησε στη χρεοκοπία, καθώς επίσης στο σημερινό χάος – η διόρθωση δηλαδή του τουριστικού μας μοντέλου με την αύξηση των κατά κεφαλή εσόδων, ταυτόχρονα με τον περιορισμό των αφίξεων για να αποσυμφορηθούν οι καταπονημένες υποδομές μας, κυρίως όμως η ανάπτυξη των άλλων κλάδων.
Με απλά λόγια, δεν πρέπει να διενεργηθούν καθόλου νέες επενδύσεις στον τουρισμό – αλλά στον πρωτογενή τομέα, στη μεταποίηση και στη βιομηχανία όπως στην αμυντική, χωρίς όμως να ξεπουληθούν οι σημαντικές ενεργειακές μας επιχειρήσεις που θα στηρίξουν αυτούς τους τομείς.
Εδώ ακριβώς όμως θα αντιμετωπίσουμε την αντίθεση της Γερμανίας – η οποία θέλει τη χώρα μας σαν εξοχική της κατοικία, σαν δικό της τουριστικό θέρετρο δηλαδή με πάμφθηνο εργατικό δυναμικό και σαν περιοχή κατανάλωσης των βιομηχανικών της προϊόντων. Σχεδιάζει λοιπόν να εξαγοράσει τα πάντα σε εξευτελιστικές τιμές, εκβιάζοντας μας με το υπέρογκο χρέος μας – αεροδρόμια και τηλεπικοινωνίες που έχει ήδη, καταστήματα λιανικής που δραστηριοποιείται με τη LIDL και πουλάει τα δικά της τρόφιμα, ενεργειακές εταιρείες, ενεργειακά αποθέματα, ξενοδοχεία κλπ.
Επομένως δεν πρόκειται να μας επιτρέψει να αλλάξουμε το οικονομικό μας μοντέλο, ακόμη και αν το ήθελε η όποια κυβέρνηση μας – ούτε να επιλύσουμε το μεταναστευτικό, αφού μας προορίζει για ανάχωμα στην παράνομη μετανάστευση, ενώ θα χρειαστεί φθηνό εργατικό δυναμικό για τις επιχειρήσεις της και μία αλλοιωμένη κοινωνία, εμπλουτισμένη με παράνομους μετανάστες, για να είναι ευκολότερα ελεγχόμενη και να μην επαναστατεί.
Ας μην ξεχνάμε εδώ πως η ΕΕ και ειδικά η Ευρωζώνη έχουν μετατραπεί σε ένα είδος σοβιετικής ένωσης, με επίκεντρο τη Γερμανία, όπως στη σοβιετική ένωση η Ρωσία – με κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας της και με συγκεκριμένους ρόλους για τα κράτη-μέλη της, όπου εμείς έχουμε το ρόλο των φθηνών τουριστικών υπηρετών της. Ως εκ τούτου η Ελλάδα ευρίσκεται σε αδιέξοδο, το οποίο δεν είναι εύκολο να ξεπεραστεί – όπως ακριβώς στο παρελθόν οι δορυφόροι της Ρωσίας στη σοβιετική ένωση.
*Σημείωση: Καθαρό δημόσιο χρέος ως προς το ΑΕΠ είναι αυτό που προκύπτει μετά την αφαίρεση των διαθεσίμων του δημοσίου, των 37 δις € περίπου στις 31.12.2019, από τα 356 δις € τότε – ενώ ακαθάριστο μαζί με τα διαθέσιμα.