Η Ελλάδα μόνο με την ανακήρυξη της δικής της ΑΟΖ, θα απαντήσει αξιόπιστα στην αναθεωρητική πρακτική της Τουρκίας. Η Τουρκία από την επιθετική ρητορική απέναντι στην Ελλάδα, εδώ και χρόνια πέρασε στην αναθεωρητική πρακτική.
Την πρακτική αυτή άσκησε απέναντι στην Συρία και την Κύπρο, και παρά τις διεθνείς αντιδράσεις, δεν υποχώρησε και θεωρεί τετελεσμένες τις πράξεις της.
Τετελεσμένα δημιουργεί τελευταία και εις βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας.
Η ανακήρυξη της τουρκικής ΑΟΖ ανάμεσα στην Ρόδο και την Κρήτη, και η υπογραφή του Τουρκολιβικού μνημονίου για τον καθορισμό των θαλάσσιων συνόρων μεταξύ των δύο χωρών, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου και του δικαίου της θάλασσας, δημιουργούν τετελεσμένα.
Η πρόσφατη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Τουρκίας του αιτήματος της Τουρκικής κρατικής εταιρείας έρευνας και αξιοποίησης υδρογονανθράκων και δήλωση του Τούρκου υπουργού Ενέργειας ότι, σε τρεις με τέσσερις μήνες, θα ξεκινήσουν οι έρευνες στις περιοχές που έχουν κατοχυρώσει με την ανακήρυξη της ΑΟΖ.
Μέχρι τώρα η κυβέρνηση απαντούσε με διαβήματα διαμαρτυρίας προς την Τουρκία και διπλωματικές πρωτοβουλίες με τις οποίες ζητούσε την καταδίκη της Τουρκίας από την ΕΕ και την διεθνή κοινότητα.
Οι αντιδράσεις τους είναι θετικές για την χώρα μας, όμως δεν έχουν πρακτικά αποτελέσματα και η Τουρκία συνεχίζει.
Ακούω την κυβέρνηση να επαναλαμβάνει τα ίδια λόγια στην κλιμάκωση των ενεργειών της Τουρκίας.
Ακούω και τα κόμματα της αντιπολίτευσης να δηλώνουν ότι χρειάζεται πιο αποτελεσματική πολιτική και το μόνο που προτείνουν είναι η συνάντηση των αρχηγών των κομμάτων.
Η κυβέρνηση αρνείται και την συνάντηση αυτή γιατί θεωρεί ότι θα στείλει λάθος μηνύματα.
Το πιο σημαντικό είναι όμως η χώρα μας να απαντήσει πρακτικά και αξιόπιστα.
Αυτό θα γίνει μόνο αν η χώρα μας ανακηρύξει την δική μας ΑΟΖ στην ίδια περιοχή και προχωρήσει στην υπογραφή της συμφωνίας οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών με την Κύπρο, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας, που μας το προτείνει εδώ και χρόνια και μετά με την Αίγυπτο, που έχει δυστυχώς έχει επιφυλάξεις.
Μόνο έτσι θα ακυρώσουμε τα τετελεσμένα της Τουρκίας και θα την αναγκάσουμε να αποδεχθεί το διεθνές δίκαιο.
Η κυβέρνηση όμως δεν το κάνει επιδεικνύοντας μια επικίνδυνη φοβικότητα, τα κόμματα της αντιπολίτευσης γιατί δεν το προτείνουν;