 |
| PIRO4D / pixabay |
Η επανέναρξη μερικών οικονομικών δραστηριοτήτων, είναι θετικό γεγονός και ελπίζω να επιταχυνθεί και μέσα στον Ιούλιο να μην υπάρχει κανένας περιορισμός για υγειονομικούς λόγους.
Όμως είναι βέβαιο ότι, το μέγεθος των οικονομικών δραστηριοτήτων στους περισσότερους τομείς και κλάδους θα είναι πολύ μικρότερο και σε κάποιους ίσως και μηδενικό, για μεγάλο διάστημα.
Οι οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης θα αποκαλυφθούν πλήρως, όταν υποχωρήσει ο φόβος της νόσου και του θανάτου και θα βρεθούμε όλοι μπροστά στις ανάγκες της ζωής και της επιβίωσης.
Από την άλλη πλευρά υπάρχει και η άρση όλων των περιορισμών των ατομικών και συλλογικών ελευθεριών στην μετακίνηση, την συνάθροιση, την ψυχαγωγία, την άσκηση γενικά κάθε συνταγματικά και εθνικά κατοχυρωμένης ελευθερίας και η λειτουργία του κράτους δικαίου.
Στην πλευρά αυτή δεν αλλάζει τίποτα ουσιαστικά, αφού η κατάργηση της τυπικής ενημέρωσης για τις μετακινήσεις μας, έφερε νέα περιοριστικά μέτρα, όπως η υποχρεωτική χρήση μάσκας στα ΜΜΜ και σε όλους τους χώρους παροχής υπηρεσιών υγείας.
Το γεγονός αυτό βέβαια είναι παράδοξο και οι αρμόδιοι έπεσαν σε πολλές αντιφάσεις όταν προσπάθησαν να το εξηγήσουν, δηλαδή, γιατί δεν ήταν υποχρεωτικό για τους εργαζόμενους και τους επιβάτες των ΜΜΜ η χρήση μάσκας την περίοδο της έξαρσης του ιού και είναι τώρα που η διάδοση του υιού έχει περιοριστεί δραστικά. Φυσικά η εξήγηση είναι απλή, δεν είχαμε μέχρι τώρα μάσκες στην χώρα, γιαυτό οι ειδικοί μας έλεγαν πως θα είναι επικίνδυνη η χρήση τους, και η κυβέρνηση δεν τις επέβαλε και μάλιστα με αυστηρό πρόστιμο, όπως τώρα.
Υπάρχει σε πολλούς και το ερώτημα αν η κατάργηση τού sms και του έντυπου μετακίνησης, αλλάζει κάτι στην ελευθερία της μετακίνησής μας.
Νομίζω πως όχι, αφού τα όρια των μετακινήσεων δεν αλλάξουν, ενώ αντιθέτως επιβλήθηκε η υποχρεωτικότητα της μάσκας σε μετακινήσεις που δεν υπήρχε. Μάλιστα η υποχρεωτικότητα θα ήταν ακόμη πιο μεγάλη, αφού θα συμπεριλάμβανε τα Super Market, τα κουρεία-κομμωτήρια κλπ. και η οποία ανακλήθηκε σε είκοσι τέσσερις ώρες, κάτω από την αντίδραση του κόσμου.
Το sms δεν είχε κάποια πρακτική αξία, εκτός από την ψευδαίσθηση ότι, είσαι ελεύθερος.
Φυσικά θα έχει ενδιαφέρον να μάθουμε πόσο κόστισαν στον κρατικό προϋπολογισμό οι απευθείας αναθέσεις της υπηρεσίας από την κυβέρνηση στις τρεις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας.
Βέβαια η κυβέρνηση πολλές φορές πούλησε πολιτικά αυτήν την επιλογή της, μιλώντας αυτάρεσκα για την ταχύτητα εφαρμογής και την ψηφιακή λειτουργία του κράτους.
Αλήθεια, γιατί καμιά ανεπτυγμένη χώρα, δεν χρησιμοποίησε αυτή την επιλογή;