Άνθρωποι, άνθρωποι, κενόδοξοι, ματαιόδοξοι και φιγουρατζήδες... Πριν από πολλά χρόνια -το θυμάστε σίγουρα- έγιναν πολύ της μόδας τα κομποσχοινάκια. Αυτά τα "πατερικά". Σαν σε κόσμημα όμως. Διότι, βεβαίως, δε θα μπορούσαμε να κυκλοφορούμε στο δρόμο με κανονικά μακριά κομποσκοίνια προσευχής σαν "παπούληδες" μοναχοί... αλλά ένα βραχιολάκι πλεγμένο κόμπο-κόμπο από ευσεβείς μοναχές (και διαβασμένο πιθανώς), θα ήταν ένα ωραίο "συν" περασμένο στον καρπό μας... για προστασία και ευλογία.
Γωγώ Ατζολετάκη
Έτσι, μαζί με τα άλλα βραχιόλια μας (χρυσά και ασημένια) προστέθηκε στο χέρι μας και το "κομποσκοινάκι". Το ταπεινό. Το απλό. Το πλεγμένο με πολλές προσευχές. Με πολλά "Κύριε, Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησον ημάς".
Αυτά, στην αρχή. Γιατί, λίγο αργότερα, ήταν μεγάλη η έκπληξή μου, όταν κατά την επίσκεψή μου σε ένα μοναστήρι, είδα στη βιτρίνα του πωλητηρίου "κομποσκοινάκια" δια παν γούστο και παν βαλάντιο. Με φούντες, με ημιπολύτιμες πέτρες... στολισμένα μέχρι και με κρύσταλλα Swarovski! Διότι, εν πάση περιπτώσει, πώς θα ξεχωρίσουν οι φτωχοί από τους πλούσιους; Η υπέρπλουτη πατρικία (που ερχότανε για προσκύνημα στο μοναστήρι με την πολυτελή BMW της) θα φόραγε το απλό μαύρο κομποσκοινάκι στο χέρι της; Απαράδεκτον ! Και πώς θα ξεχώριζε από την κακομοίρα πληβεία; Είπαμε: Η πίστη, πίστη... αλλά μην ξεχνάμε και τους ταξικούς διαχωρισμούς.
Μου χάλασε η γεύση μ' αυτό που είδα. Και δεν ξαναπήγα σ' αυτό το μοναστήρι. Διότι εκείνο το "οίκος εμπορίου" δε μου άρεσε καθόλου.
Τώρα, με την υγειονομική κρίση, έσπευσαν μεγάλοι Οίκοι Μόδας του εξωτερικοί, να "φτιάξουν" μάσκες και άλλα είδη καθημερινής υγιεινής για "μη" συνηθισμένους πελάτες. Για τους "έχοντες". Γιατί, τι θα φορέσει η υψίστη - κατά κόσμον - αριστοκρατία; Μασκούλες αγορασμένες από το σούπερ μάρκετ ή από το φαρμακείο της γειτονιάς; Απ' αυτές που φορά ο λαουτζίκος; Ή θα τη φτιάξει μόνη της η κυρία Υπερ-πλούτου από μια παλιά της μπλούζα; Ή είμαστε πλούσιοι ή δεν είμαστε, εν πάση περιπτώσει. Κι αν είμαστε, οφείλουμε να το δείχνουμε!
Έτσι, φτάσαμε σε μάσκες LOUIS VUITTON και ό,τι άλλο που, υποθέτω, πως έχουν γίνει πολύ MUST στο εξωτερικό γι' "αυτούς" που μας βλέπουν όλους εμάς τους υπόλοιπους σαν μυρμήγκια για πάτημα.
Α ρε ανθρώπινο είδος! Δε θα βάλεις ποτέ μυαλό... Κι ύστερα υπάρχουν αρκετοί που ισχυρίζονται πως από την κρίση αυτή θα βγούμε καλύτεροι... Εδώ γελάνε με γέλιο χορταστικό. Δεν αλλάζει ο άνθρωπος, αγάπη μου. Κι αν αλλάξει, θα είναι προς το χειρότερο!