Μετά τα περιστατικά που σημειώθηκαν σήμερα 12 Απριλίου 2020 σε εκκλησίες στο Κουκάκι και στη Κέρκυρα ο Υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας και Διαχείρισης Κρίσεων Νίκος Χαρδαλιάς προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
“Αυτά που συνέβησαν σήμερα σε εκκλησίες στο Κουκάκι και στην Κέρκυρα συνιστούν παράβαση των νόμων και των εντολών της Ιεράς Συνόδου και θέτουν σε μεγάλο κίνδυνο τη ζωή πολιτών και τη δημόσια υγεία. Επικοινώνησα με τον Υπουργό Δικαιοσύνης προκειμένου να ζητήσει από τις Εισαγγελικές αρχές να κινηθούν οι νόμιμες διαδικασίες”.
Την ίδια στιγμή άλλες εικόνες όπου πραγματικά συγκεντρώνεται κόσμος [πχ Σάμος το Σάββατο στο Βαθύ] περνούν αδιάφορα. Αν κάποιοι ενώ εμφανίζονται σε δηλώσεις ως πιστοί, αλλά στην πραγματικότητα αμφισβητούν το Θεό, γιατί δε βγαίνουν να πουν ξεκάθαρα στον ελληνικό λαό ότι ΔΕΝ πιστεύουν στην ύπαρξή Του και πως αμφισβητούν τα Μυστήρια τα οποία ποινικοποιούν; Τι τους εμποδίζει;
Στο Πρώτο Θέμα ένας σχολιαστής ανήρτησε το παρακάτω σχόλιο στη σχετική είδηση:
Είμαι άθεος εδώ και 10 χρόνια, θεωρώ όμως πως όλη η συζήτηση για την
εκκλησία γίνεται σε λάθος βάση. Αν συζητάμε για την εκκλησία στη βάση
του ότι δεν υπάρχει Θεός, τότε πρέπει να αναθεωρήσουμε πολλά πράγματα.
Ας βγουν οι κυβερνώντες και ας μας πουν πως δεν υπάρχει Θεός. Αν από την
άλλη θεωρούν πως υπάρχει Θεός, τότε η Θεία Κοινωνία είναι ένα μυστήριο
και δεν της πέφτει λόγος της Πολιτείας και της Επιστήμης. Προσωπικά,
όπως ανέφερα, είμαι άθεος, αλλά από τότε που έγινα άθεος σέβομαι την
Εκκλησία περισσότερο από όταν πίστευα. Δεν θα τολμούσα να ζητήσω από
τους πιστούς να μην συμμετέχουν σε μυστήρια της εκκλησίας γιατί αυτοί
πρωτίστως πιστεύουν στην ύπαρξη του Θεού και στα μυστήρια της Εκκλησίας.
Αν τολμάμε, τότε να τολμήσουμε να το πούμε δημόσια, να αλλάξουμε το
Σύνταγμα, να σταματήσουμε τη διδασκαλία των θρησκευτικών στο σχολείο,
κλπ. Λίγο μέτρο λοιπόν κύριε Χαρδαλιά, εσείς είστε περαστικός, η
Εκκλησία όχι.