Τις τελευταίες ημέρες αποφεύγω το καθημερινό ανακοινωθέν αρνητικών ειδήσεων, ψυχολογικής καταπλάκωσης και μαλώματος του ελληνικού λαού. Δεν έχει νόημα αυτή η καθημερινή ενημέρωση. Πόσοι άραγε χάνονταν κάθε μέρα στη χώρα μας σε τροχαία; Πόσοι σβήνουν από τα ναρκωτικά; Πόσοι χάνουν τη μάχη με την επάρατο;
Του Στρατή Μαζίδη
Η κυβέρνηση από ένα σημείο και μετά δίνει την εικόνα ότι προσπαθεί να καλλιεργήσει επικοινωνιακά κέρδη στο χωράφι της πανδημίας. Ήδη μάλιστα κυκλοφόρησαν και σχετικές δημοσκοπήσεις. Μέχρι και σενάρια πρόωρων εκλογών διακινούνται πλέον στα ΜΜΕ. Άραγε θα είναι συνετοί οι συνωστισμοί στα εκλογικά κέντρα το φθινόπωρο;
Αυτά τα καθημερινά διαγγέλματα δε χρησιμεύουν σε τίποτε. Πόλεμος, στρατηγός Τσιόδρας [έτσι εύκολα λέγεται κανείς στρατηγός;], σκληρός Χαρδαλιάς κ.ο.κ. Αν δεν πάμε από κορωνοϊό, πείνα, φτώχεια, θα πάμε από παρανοϊό. Κι αν για τον Τσιόδρα θα μπορούσε κανείς να βρει 1-2 αντεπιχειρήματα, για τον υφυπουργό Π.Π. δε θα βρει. Ένα απλό καθημερινό δελτίο τύπου του υπουργείου Υγείας με τα αριθμητικά επικαιροποιημένα ανά ημέρα στοιχεία και τα όποια νέα σε ιατρικό επίπεδο - αν υπάρχουν - για την αντιμετώπιση του ιού θα ήταν αρκετά.
Χθες λοιπόν περιδιαβαίνοντας τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ διάβασα πάλι για..."οργή" Χαρδαλιά με τους ανεύθυνους. Αλήθεια αυτή η ανάρτηση οικογενειακών του φωτογραφιών από τη σύζυγό του στα κοινωνικά δίκτυα με τα παιδιά του που πετύχαμε σε τίτλους, ήρθε συμπτωματικά ή αρχίζει να αντιλαμβάνεται πως εξελίσσεται σε αδύναμο κρίκο;
"Οργή" Χαρδαλιά λοιπόν για τους ανεύθυνους. Αλλά και οργή των υπεύθυνων για υφυπουργό διότι δεν ξεχνούν:
- το όχι απαραίτητο ταξίδι του στον Εχινό με το ελικόπτερο, το συνωστισμό άνευ μέτρων στην αίθουσα και το πλήθος ανθρώπων που περπατούσε στο δρόμο μαζί του
- το πως έδωσε το ok να έρθει η υγειονομική βόμβα που λέγεται ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ στον Πειραιά, αρχικά στη ράδα και τώρα να δέσει, δηλαδή να εκραγεί εν Ελλάδι μια βόμβα συναρμολογηθείσα και πυροδοτηθείσα στην Τουρκία
- δε φαίνεται το ίδιο σκληρός με κάτι εικόνες που κυκλοφορούν από τοπικούς δημοσιογράφους σε κάτι ακριτικά νησιά έξω από δομές και δίπλα σε ΑΤΜ.
Οι Ελληνες πολίτες είναι υπεύθυνοι. Κράτησαν τη χώρα όρθια, όσο μπορούσαν, κατά τη διάρκεια δέκα ετών διάλυσης. Επιτέλους, ας τους σεβαστεί κάποιος, ας απολεμοποιηθεί η ατμόσφαιρα κι ας αντιληφθούν, όσοι πρέπει να το καταλάβουν, ότι προχωράμε πάνω σε τεντωμένο σκοινί. Εκεί που νομίζεις πως τα πας εξαίσια, ξαφνικά κατακρημνίζεσαι. Δεν είναι ώρα για σκληράδες αλλά για συνολικό σχέδιο της επόμενης ημέρας η οποία προβλέπεται εξαιρετικά δύσκολη.