 |
| Ajale / pixabay |
Ένα πολύ σημαντικό και διεισδυτικό άρθρο από την Ελβετία της έγκριτης «Neue Zürcher Zeitung» (ΝΖΖ) για την εκ νέου κλιμάκωση της μεταναστευτικής κρίσης της Ευρώπης σε συνδυασμό με την παταγώδη αποτυχία της κατάπτυστης συναλλαγής για το μεταναστευτικό της τακτικίστριας κας Μέρκελ με τον Τούρκο δεσπότη Ερντογάν, που «αφήνει την Ελλάδα μόνη της, τότε όπως και τώρα».
Μετάφραση: Βασίλης Στοϊλόπουλος
Από: Neue Zürcher Zeitung
«Αν η εξουσία ήταν συνώνυμη με τη σιωπή, τότε η Άνγκελα Μέρκελ θα εξακολουθούσε να είναι αυτό που οι θαυμαστές της ισχυρίζονται εδώ και χρόνια: η ισχυρότερη γυναίκα στο κόσμο. Εδώ και ημέρες η κατάσταση στα ελληνοτουρκικά σύνορα κλιμακώνεται. Όμως η επικεφαλής της γερμανικής κυβέρνησης σιωπά. Από το κόμμα της έρχονται προειδοποιήσεις ότι η πολιτική των ανοιχτών συνόρων του 2015 σε καμιά περίπτωση δεν θα επαναληφθεί. Όμως η Μέρκελ σιωπά. Οι Γερμανοί Πράσινοι απαιτούν οι μετανάστες στα ελληνικά σύνορα να διανεμηθούν το συντομότερο δυνατό στην ΕΕ. Και η Μέρκελ σιωπά.
Όλα αυτά που ακούστηκαν κατά τη διάρκεια της 15χρονης καγκελαρίας της μέχρι αυτήν τη Δευτέρα, είναι η επιβεβαίωση μιας τηλεφωνικής επικοινωνίας με τον πρωθυπουργό της Βουλγαρίας Μπόικο Μπορίσοφ. Ο εκπρόσωπός της δήλωσε πως είχε να κάνει και με την κατάσταση στα εξωτερικά σύνορα με την Τουρκία. Η Καγκελάριος και ο Βούλγαρος πρωθυπουργός συμφώνησαν ότι «στη δεδομένη κατάσταση, απαιτούνται άμεσες πολιτικές συνομιλίες με την Τουρκία». Οποία έκπληξη !
Ανούσιοι ψευδοέπαινοι.
Εκείνοι που είναι καλοπροαίρετοι προς τη Μέρκελ θα μπορούσαν να επισημάνουν ότι η 65χρονη δεν ήταν ποτέ μια πολιτικός που άσκησε εξουσία μέσω της επικοινωνίας. Δεν υπάρχει κάποια ομιλία της που θα παρέμεινε στη θύμηση, κανένας κοινωνικός διάλογος που θα τον έχει διαμορφώσει. Όποιος θεωρεί υπερεκτιμημένα τέτοια χαρακτηριστικά διακυβέρνησης, θα μπορούσε να επισημάνει ότι ο Καγκελάριος απλά κυβερνά διαφορετικά, πιο διακριτικά. Επανειλημμένα τα τελευταία χρόνια διάβαζε κανείς στα γερμανικά μέσα ενημέρωσης ότι οι διαπραγματευτικές δεξιότητες της Merkel ήταν εξαιρετικές. Κανείς δεν ήταν σε πολύωρες συναντήσεις τόσο επίμονος.
Αυτές τις μέρες του Μαρτίου αποκαλύπτουν ότι τέτοια σχόλια είναι τα ίδια με αυτά που ήταν πάντα: κολακευτικοί ψευδοέπαινοι. Οι διαπραγματευτικές δεξιότητες της Μέρκελ δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια τέχνη της αναβολής συγκρούσεων, που ισχύει για τη δική της χώρα, της οποίας η κοινωνία είναι τόσο διχασμένη και νευρική όσο ποτέ άλλοτε εδώ και δεκαετίες. Ισχύει όμως και για τις διεθνείς σχέσεις. Η «πολιτική του καλώς ήρθατε» της Μέρκελ έχει διχάσει βαθιά την Ε.Ε. προώθησε το Brexit και τους δεξιούς ταραξίες και ενίσχυσε για τα επόμενα χρόνια τους ξενόφοβους.
Η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας είναι το καλύτερο παράδειγμα. «Μια κατάσταση όπως αυτή του καλοκαιριού του 2015 δεν μπορεί και δεν πρέπει και δεν πρέπει να επαναληφθεί», ανακοίνωσε η Μέρκελ στα τέλη του 2016, όταν η συμφωνία της έκλεινε ήδη το πρώτο 9μηνο. Από τότε τίποτα το σημαντικό δεν έχει συμβεί. Μια λειτουργική ευρωπαϊκή συνοριακή φρουρά εξακολουθεί μέχρι σήμερα να είναι χίμαιρα. Σύμφωνα με το πρακτορείο της Frontex το τελευταίο Σαββατοκύριακο η Frontex είχε μόλις 400 υπαλλήλους της σταθμευμένους στα απελπιστικά υπερπλήρη ελληνικά νησιά. Υπήρχαν επίσης μερικές δεκάδες υπάλληλοι στα χερσαία σύνορα. Η Ε.Ε, τη μοίρα της οποίας η Γερμανίδα Καγκελάριος, σύμφωνα με τις απόψεις των υποστηριχτών της, κατευθύνει με προνοητικότητα, αφήνει την Ελλάδα στα εξωτερικά σύνορά της μόνη της, τότε όπως τώρα.
Κατά τ΄ άλλα, οι προετοιμασίες για τις προφανώς κρατικά οργανωμένες μεταφορές μεταναστών με λεωφορεία από πόλεις όπως η Κωνσταντινούπολη συνεχίζονται εδώ και μέρες. Οι υπηρεσίες πληροφοριών της Ευρώπης ή έχουν κοιμηθεί ή οι προειδοποιήσεις τους έχουν αγνοηθεί.
«Μπορούμε να τα καταφέρουμε»: το μήνυμα εξακολουθεί ν΄ αντηχεί.
«Μέρκελ, βοήθεια!» ήταν γραμμένο σε μια πινακίδα που κάποιος κρατούσε το Σαββατοκύριακο μπροστά στον ελληνικό συνοριακό φράχτη. Για πολλούς από τους ανθρώπους που βρίσκονται στα ευρωπαϊκά εξωτερικά σύνορα ή ταξιδεύουν προς τα εκεί, η καγκελάριος εξακολουθεί να είναι μια ισχυρή, αν όχι η πιο ισχυρή γυναίκα. Ποιος, αν όχι αυτή, θα μπορούσε να βοηθήσει;
Όμως η σιωπή της Μέρκελ δεν είναι έκφραση εξουσίας. Αν θα μπορούσε να επιτύχει οτιδήποτε τις επόμενες μέρες, θα ήταν στην καλύτερη περίπτωση να εξαγοράσει με πολλά χρήματα την αναβολή της σύγκρουσης. Μια βιώσιμη στρατηγική για το τι πρέπει να ακολουθήσει το ντηλ της με τον Τούρκο δεσπότη δεν υπήρξε ποτέ. Όλα ήταν απλά τακτικές.
Το 2015 παραμένει το έτος καμπής στη γερμανική πολιτική. Η Καγκελάριος εκείνη την εποχή ήταν επικεφαλής ενός ηθικά φορτισμένου και πολιτικά αφελούς έργου: «Θα τα καταφέρουμε». Αυτό το μήνυμα δεν μπόρεσε να το αποκρύψει ποτέ ξανά από τον κόσμο. Αποτυπώνεται στα επιτυχημένα εκλογικά αποτελέσματα της όλο και πιο ριζοσπαστικής και ξενοφοβικής AfD και παρακινεί Ιρακινούς, τους Ιρανούς και Αφγανούς προς την ΕΕ, πιο συγκεκριμένα: προς τη Γερμανία.
Αυτοί οι άνθρωποι, το όνειρο των οποίων για μια καλύτερη ζωή κάπου μεταξύ του Μονάχου και Κιέλου πνίγεται στα δακρυγόνα, είναι εδώ εξ αιτίας της. Αυτό το δράμα είναι το δράμα τους. Η Άνγκελα Μέρκελ είναι η πιο ανίσχυρη γυναίκα στον κόσμο.»