Όποιος πιστεύει ότι εκείνο που γίνεται στα ελληνικά σύνορα έχει σχέση με το μεταναστευτικό- προσφυγικό βλέπει το δέντρο και χάνει το δάσος. Η Ελλάδα δέχεται ανοιχτή επίθεση από την Τουρκία, με στόχο να πιεστεί η Ευρώπη να βοηθήσει τον Έρντοαν να ξεμπλέξει νικηφόρα από τη Συρία όπου ηττάται.
Ταυτόχρονα, η Τουρκία επιτίθεται στήν Ελλάδα χρησιμοποιώντας ως στρατό τους μετανάστες για να εξυπηρετεί τα γεωπολιτικά της συμφέροντα σε βάρος της Ελλάδας. Αυτό, γίνεται σήμερα πιο ξεκάθαρο από ποτέ.
Η πέρα από αμφιβολία απόδειξη για τα δύο αυτά γεγονότα είναι ότι οι μεταναστευτικές ροές από την Τουρκία πρός της Ελλάδα δεν είναι ανεξέλεγκτες, αλλά ελέγχονται απολύτως και προγραμματισμένα από το ίδιο το τουρκικό κράτος.
Το τουρκικό κράτος δεν είναι παρά μια απολυταρχία και μια δικτατορία διαχρονικά, από εμφάνισής του στη Μέση Ανατολή μέχψρι και σήμερα. Ενα στρατοκρατικό καθεστώς είτεμε σουλτάνο είτε με πρόεδρο. Ο στρατός είτε στο προσκήνιο είτε στο παρασκήνιο ήταν και είναι ο ουσιαστικός κυβερνήτης. Με εξαίρεση την περίοδο Ατατούρκ και Έρντοαν, που οι δύο δικτάτορες κυβερνούσαν απολυταρχικά, ελέγχοντας τα πάντα.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν οδηγήσει σε πλείστες όσες περιπέτειες την Ελλάδα, αγνοώντας αυτή την πραγματικότητα, νομίζοντας ότι η Τουρκία είναι ή μπορεί να είναι κάτι άλλο από αυτό που είναι: Μια τριτοκοσμική δικτατορία, ιμπεριαλιστική, μεγαοϊδεατική και απειλή για όλους της τους γείτονες. Απειλή, και γιατί έχει διαχρονικά την υποστήριξη δύο μεγάλων δυνάμεων. Της Γερμανίας και των ΗΠΑ.
Η Ελλάδα υφίσταται διαρκώς στα νησιά και στα σύνορα την επίθεση της Τουρκίας. Γιατί κανείς μετανάστης δεν μπορεί να κουνηθεί από τη θέση του χωρίς την έγκριση του τουρκικού κράτους. Αυτό διαλάθει της προσοχής όλων όσοι θεωρούν ότι το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι μεταναστευτικό. Είναι πρόβλημα τουρκικής επίθεσης με όπλο τους δυστυχείς ομήρους της Τουρκίας.
Η επίσημη Ελλάδα δεν μπορεί να συμπεριφερθεί στους δυστυχείς με τον απάνθρωπο τρόπο που τους συμπεριφέρεται η Τουρκία. Ούτε να τους πνίγει ούτε να τους σκοτώνει. Μπορεί, όμως να αποτρέπει την κατευθυνόμενη από την Τουρκία είσοδό τους στα χώρα.
Σ αυτό το επίπεδο οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έχουν κινηθεί όπως χρειάζεται για να αποτραπεί η τουρκοκίνητη επίθεση.
1. Ούτε τα χερσαία σύνορα είναι φυλαγμένα με τη διαρκή επιφυλακή που απαιτείται,
2. ούτε τα θαλάσσια σύνορα φυλάσσονται με τη στρατιωτική αποφασιστικότητα που απαιτείται, αποτρέποντας ήδη από τα τουρκικά παράλια τις ροές, με τα μέσα που διαθέτει η Ελλάδα,
3. ούτε η Ελλάδα έχει απαιτήσει ποτέ σκληρά από την ΕΕ να φυλάει και να ελέγχει η FRONTEX τα τουρκικά παράλια αντί για τα ελληνικά!!
4. ούτε έχει ενεργοποιηθεί από την Ελλάδα η σύμβαση της Γενεύης του 1951 που υποχρεώνει ΟΛΟΥΣ τους πρόσφυγες και μετανάστες να ζητάνε άσυλο ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ από τις προξενικές Αρχές των χωρών που θέλουν να πάνε,
5. ούτε εφαρμόζεται η ίδια σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου,
6. ούτε εφαρμόζεται η απόφαση του ελληνικού Συμβουλίου Επικρατείας του 2017, που θεωρεί ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ στήν Ελλάδα ΜΟΝΟ τους περίπου 4.000 Τούρκους υπηκόους, σύμφωνα με τις παραπάνω δεθνείς συμβάσεις και συμφωνίες.
7.ούτε έχει απαιτηθεί από την Ελλάδα να έχει τον έλεγχο των προσφύγων, αντί να τον έχουν ΜΚΟ, πολλές από τις οποίες είναι ύποπτα εργαζόμενες υπέρ ξένων κυβερνητικών οργανισμών, κρατών και ελληνικών επιχειρήσεων.
8. ούτε, τέλος, έχει απειληθεί η τουρκόφιλη γερμανική και αυστριακή πολιτική με σκληρή ελληνική στάση στα ευρωπαϊκά- και όχι μόνο- όργανα, με χρήση βέτο σε κρίσιμες αποφάσεις και με τις αντίστοιχες συμμαχίες με τις χώρες του Νότου και όχι μόνο.
Εν κατακλείδι, η Ελλάδα δεν έχει αντιμετωπίσει την τουρκική επίθεση με σοβαρότητα κράτους. Αλλά, με ελαφρότητα σκορποχωριού, δεβαριέσαι, ελαμωρετώρα και τάχα ιδεολογικών πομφόλυγων στα τσιπουράδικα.
Προοδευτική άποψη και δημοκρατική ιδεολογία είναι να μείνουν οι μετανάστες στίς χώρες τους. Και όχι να απαρφανίζονται οι χώρες τους από τον ενεργό πληθυσμό τους. Προοδευτική θέση είναι να διαδηλώνουμε και να καταγγέλλουμε ενατίον των χωρών που δημιουργούν τους πρόσφυγες, όχι εναντίον εκείνης που υφίσταται την επιθετική πολιτική της Τουρκίας και τα απότοκα της αμερικανικής, γερμανικής, βρετανικής επίθεσης στη Μέση Ανατολή. Προοδευτική πολιτική είναι να καταγγέλλουμε και να διαδηλώνουμε για την Τουρκία. Και να ζητάμε από την Ελλάδα να υπερασπίζεται τους Έλληνες πρώτα. Και όσους μπορεί μετά. Όχι να βρίζουμε τους Έλληνες που στα νησιά κοντεύουν να γίνουν πρόσφυγες στόν τόπο τους. Τα αντίθετα από αυτά δεν είναι ούτε προοδευτικά, ούτε φιλάνθρωπα. Είναι βλακώδη, εμμονικά και επικίνδυνα για τη χώρα και τον πληθυσμό της.
Η φροντίδα για τους μετανάστες είναι ένα ανθρωπιστικό καθήκον για τους Ελληνες και το κράτος τους, αλλά το ελληνικό κράτος δεν έχει το δικαίωμα να μη βλέπει τη μεγάλη εικόνα. Και η μεγάλη εικόνα είναι η διαρκής τουρκική επιθετικότητα σε βάρος της Ελλάδας. Με την οποία δεν επιτρέπεται να παίζει αφελώς και εγκληματικά. Ούτε να συμμαχεί με ομίλους και παραμάγαζα εδώ στήν Ελλάδα, που λειτουργούν ως σύμμαχοι της υποταγής στήν τουρκική επιθετικότητα. Για την Ελλάδα, η υποχρέωση είναι διπλή: Και το ένα ποιείν και το άλλο μη αφιέναι. Όμως, η περίοδος της επίσημης εγκληματικής ελληνικής επιπολαιότητας πρέπει να σταματήσει εδώ και τώρα.