 |
| tccb.gov.tr/ |
Ο προβληματικός ηγέτης της περιοχής, Ταγίπ Ερντογάν βρίσκεται απο παντού περικυκλωμένος. Συρία, Λιβύη, Ανατολική Μεσόγειος, Κουρδικό, μεταναστευτικό, σε όλα τα μέτωπα που άνοιξε βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Στο ερώτημα, θα μπορέσει να ξεφύγει, ή απάντηση είναι όχι.
Αύριο θα συναντηθεί με τον Πούτιν αλλά αυτήν τη φορά ο Ρώσος πρόεδρος δεν θα του κάνει το χατήρι για τα παιχνιδάκια που θέλει να παίξει η Τουρκία στη Συρία. Θα το τραβήξει ως το τέλος. Το συριακό είναι μια υπόθεση που πρέπει να τελειώνει γιατί κοστίζει στη Ρωσία. Ακόμη και αν συμφωνήσει με τον Ερντογάν η συμφωνία θα είναι σε βάρος της Τουρκίας.
Στο ίδιο μέτωπο, τη Συρία, ο Ερντογάν είναι αντιμέτωπος και με το Ιράν. Ο Άσσαντ για το Ιράν είναι στρατηγική επιλογή. Θα τον στηρίξουν ως το τέλος.
Οι σχέσεις Ρωσίας- Ιράν είναι άγνωστο πως θα εξελιχθούν. Δεν είναι καλές αλλά με την Τουρκία και οι δύο είναι απέναντι. Η ομάδα του Σότσι, δηλαδή (Τουρκία, Ρωσία, Ιράν) δεν υπάρχει.
Απο τη Λιβύη, όπως γράφουν έγκυρα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης σκέφτεται να αποσυρθεί λόγω των βαριών απωλειών που έχει. Ο "Χαφτάρ τον χορεύει" κατά τη λαϊκή έκφραση.
Στην Ανατολική Μεσόγειο ο πολιτικός τσαμπουκάς του δεν θα περάσει. Στο Ισραήλ κέρδισε ο Νετανιάχου, εφιάλτης του τούρκου προέδρου και ένδειξη ότι η τριμερής συνεργασία θα συνεχισθεί. Οι ΗΠΑ ρητά του λένε ότι θα μπορούσε να συμμετάσχει στην ενεργειακή συνεργασία αλλά πρέπει να προσέλθει με καλή πίστη και δεν το κάνει.
Και ο τουρκικός στρατός θα δείτε τις επόμενες ημέρες που με κάποιον τρόπο θα του εκδηλώσει την δυσαρέσκειά του. Έχει πολλούς νεκρούς και το κυριότερο, με την τακτική που ακολουθήθηκε αποκάλυψε τις αδυναμίες του. 'Ενα απο τα ιδεολογήματα του τουρκισμού ήταν και το αήττητο του τουρκικού στρατού. Το ιδεολόγημα καταρρέει.
Στο μεταναστευτικό δεν ξέρω αν ήλπιζε σε κάποια συμπαράσταση απο περιθωριακές ομάδες αλλά σύσσωμος ο κόσμος, σε δύση και ανατολή, είναι επικριτικός εναντίον του.
Το μεταναστευτικό και προσφυγικό πρέπει να αντιμετωπιστεί αλλά με διαφορετικό τρόπο απο αυτόν που επιδιώκει ο τούρκος πρόεδρος. Και η λύση δεν είναι η μετακίνηση των εκατομμυρίων αυτών ανθρώπων στην Ευρώπη. Υπάρχουν λύσεις με ανθρώπινο πρόσημο που μπορεί να ικανοποιήσουν όλους και, κυρίως, τους δυστυχισμένους ανθρώπους που υφίστανται την τραγωδία, χωρίς να μετακινηθούν όλοι σε μια Ευρώπη που δεν μπορεί να τους αφομοιώσει.
Βεβαίως, μεταξύ αυτών υπάρχουν πολλοί που παίζουν το παιχνίδι Ερντογάν. Αλλά πρέπει να γίνει η διάκριση. Και είναι δυνατόν.
Τελευταία, ο Ερντογάν, ανακάλυψε έναν ακόμη συνομιλητή, τον Βούλγαρο πρωθυπουργό, ο οποίος δειλά δειλά προσπαθεί α αποστεί απο τη σοφή γραμμή Ζϊβκωφ να αφήσουμε στην άκρη το δυσάρεστο παρελθόν.
Ο Μπόικο Μπορίσοφ, έτσι είναι το όνομά του, διέπρεψε ως αρχηγός μαφιόζικης ομάδας στη Βουλγαρία. Στη συνέχεια ανένηψε, έγινε σύμβουλος υπουργών και πρωθυπουργών, γενικός γραμματέας στο υπουργείο δημόσιας τάξης, διώκτης πρώην συντρόφων του στη μαφία (ή των ομάδων με τις οποίες ήταν αντίθετος) και λόγω αυτών των επιτυχιών του έγινε πρωθυπουργός. Αντιμετωπίζει την πολιτική με όρους που γνωρίζει. Ούτε το παρελθόν θα κατέχει ούτε τις λεπτές διαστάσεις του.
Ο Ερντογάν βρίσκεται σε ένα τοξικό γι αυτόν περιβάλλον και δεν θα μπορέσει να ξεφύγει προκαλώντας την Ελλάδα στη θάλασσα. Δεν εννοώ τις προσφυγικές- μεταναστευτικές ροές αλλα τις προκλήσεις με τα ερευνητικά και τα γεωτρύπανα, αν επιδειχθεί αποφασιστικότητα απο την Αθήνα Και αυτήν τη φορά θα επιδειχθεί.
Προκαλώντας, ο Ερντογάν ανάγκασε την ελληνική κυβέρνηση, προς το παρόν, όχι ειδικά το ΥΠΕΞ (διάκριση αξιοσημείωτη) να είναι ρητή και κατηγορηματική, χωρίς υπεκφυγές, στις δηλώσεις της για το χαρακτήρα της πολιτικής της Τουρκίας.
Δεν μπορεί να ξεφύγει απο την παγίδα που έπεσε ο Ερντογάν. Δεν την του στήσανε. Τη δημιούργησε μόνος. Οι μέρες του είναι μετρημένες.