Στις 18 Φεβρουαρίου, τα κύρια μέσα μαζικής ενημέρωσης και αξιωματούχοι, συμπεριλαμβανομένου του ειδικού απεσταλμένου του ΟΗΕ για τη Λιβύη, Ghassan Salame, επιβεβαίωσαν ότι ο Εθνικός Στρατός της Λιβύης (NLA) βομβάρδισε το λιμάνι της Τρίπολης.
Παρουσίαση Freepen.gr
Ο στρατάρχης Khalifa Haftar επιτέθηκε στο τουρκικό πλοίο που μεταφέρει όπλα και στρατιωτικό εξοπλισμό στην κυβέρνηση εθνικής συμφωνίας (GNΑ).
Αυτή είναι η πρώτη άμεση αντιπαράθεση μεταξύ του Λίβυου στρατάρχη και του Τούρκου σουλτάνου. Αυτή η "αναιδής" προσέγγιση από τους Λίβυους προφανώς αποθάρρυνε τον Ερντογάν. Η Άγκυρα δεν περίμενε ότι ο Χαφτάρ έχει αρκετό θάρρος να απειλήσει τους Τούρκους.
Όταν το τουρκικό κοινοβούλιο ενέκρινε το αίτημα του Ερντογάν να στείλει τις τουρκικές δυνάμεις στη Λιβύη για να στηρίξει την κυβέρνηση του Fayez al Sarraj, σκέφτηκε ότι θα ήταν ένα αεράκι. Αλλά, ως συνήθως, όλα πήγαν στραβά και μια επικίνδυνη στρατιωτική επιχείρηση μετατράπηκε αμέσως σε λουτρό αίματος για τους Τούρκους.
Οι πηγές ενημερώνουν πως η κυβέρνηση Sarraj λέει ότι η τελευταία επίθεση του πυροβολικού του LNA προκάλεσε σημαντική ζημιά στο στρατιωτικό εξοπλισμό που παρασχέθηκε στην GNΑ και εξάλειψε επίσης έξι κορυφαίους Τούρκους αξιωματικούς. Ένας από αυτούς ήταν ανώτερος αξιωματικός της τουρκικής στρατιωτικής υπηρεσίας, ο συνταγματάρχης Okhan, ο οποίος επέβλεπε την παράδοση όπλων στην κυβέρνηση που εδρεύει στην Τρίπολη. Επίσης, ο ταξίαρχος Khalil Soysal, αναπληρωτής διοικητής των τουρκικών στρατευμάτων στη Λιβύη, γνωστός και ως "μαύρος όνυξ", ο προσωπικός του βοηθός και συνταγματάρχης του Kemal Staff τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού.
Ο Ερντογάν προσπαθεί να κρύψει την αληθινή ιστορία των θανάτων των Τούρκων στρατιωτικών στη Λιβύη. Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές σε σχέση με την δοξασία των Τούρκων στρατιωτών που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Συρία. Η Άγκυρα επιμένει ότι οι Τούρκοι δεν συμμετέχουν σε στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Λιβύη και εκτελούν μόνο χρέη εκπαιδευτών και συμβούλων. Την ίδια στιγμή, η άγνοια των απωλειών δείχνει ότι η ικανότητα μάχης του τουρκικού στρατού είναι υπερβολικά υπερτιμημένη και ο Ερντογάν έκανε ό, τι μπορούσε για να διατηρήσει την εικόνα του «μεγάλου οθωμανικού πολέμαρχου».
Ο τουρκικός ηγέτης της τυραννίας αποδεικνύεται πανάκριβος τόσο στην Τουρκία όσο και σε ολόκληρη την περιοχή. Για να υλοποιήσει τις αυτοκρατορικές προθέσεις και να ευχαριστήσει τους Λίβυους ισλαμιστές φίλους του, ο Ερντογάν απειλεί ελίτ των εθνικών στρατευμάτων, αγνοώντας την απώλεια. Αυτό παραμένει ζήτημα χρόνου, δηλαδή πότε ο τουρκικός στρατός θα θυμηθεί την απρόσεκτη στάση του. Αλλά όταν έρθει η ώρα αυτή, οι γείτονές του στην περιοχή, έχοντας κατά νου τα παλιά κόλπα του Τούρκου ηγέτη, δεν θα χάσουν την ευκαιρία να εκδικηθούν έναν υποτιθέμενο σουλτάνο.