Ο Μητσοτάκης στις αρχές του φθινοπώρου –λίγο κρυωμένος, αλλά με πολλή αυτοπεποίθηση– έλεγε στη Γεννηματά ότι στο βουνό παίρνει τις μεγάλες αποφάσεις, εκεί στις γιορτές των Χριστουγέννων θα πάρει και την απόφαση για το όνομα του Προέδρου της Δημοκρατίας που θα προτείνει.
Στο βουνό ανέβηκε για τα Χριστούγεννα, πέρασε όμορφα, όπως φάνηκε, με συγγενείς και φίλους, όμως Πρόεδρο δεν αποφάσισε, αφού έχει λίγο χρόνο ακόμη όπως είπε.
Μάλιστα σε συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής» δήλωσε πως θέλει ο Πρόεδρος να συγκεντρώνει ευρεία συναίνεση για να εκφράζει την εθνική ενότητα.
Είναι σίγουρο ότι το θέλει, όπως και ο κάθε πρωθυπουργός στη θέση του, όμως το μπορεί;
Μια εύκολη λύση γι’ αυτόν, που θα είχε και μεγάλη συναίνεση, είναι η επανεκλογή του σημερινού Προέδρου, που θα ψηφιζόταν τουλάχιστον από την αξιωματική αντιπολίτευση.
Βέβαια, θα είχε ένα προσωπικό πρόβλημα, επειδή ο ίδιος δεν τον ψήφισε το 2015, όμως θα ήταν μια ανώδυνη κωλοτούμπα, μπροστά σε αυτές που έκανε ο πρώην πρωθυπουργός.
Η αλήθεια, την οποία κρύβει, είναι διαφορετική: η επιλογή του έχει να κάνει με την επόμενη μέρα της κυβέρνησής του, όπως ήταν και για κάθε πρωθυπουργό.
Ο Μητσοτάκης ξέρει ότι τα δύσκολα για την κυβέρνησή του θα αρχίσουν με την ανακοίνωση της υποψηφιότητας του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας και θα ξεκινήσουν από το εσωτερικό του κόμματός του.
Ο Σαμαράς, ο οποίος είναι σφόδρα ενοχλημένος που δεν τον υποστήριξε ο πρωθυπουργός για αντιπρόεδρο της Κομισιόν, θέλει τώρα τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας και ήδη πάνω από δέκα βουλευτές και υπουργοί τον έχουν προτείνει.
Ο Μητσοτάκης θα ήθελε ένα πρόσωπο χαμηλού προφίλ από την Κεντροαριστερά για να παγιώσει την επιρροή που έχει στον χώρο αυτόν.
Ξέρει όμως ότι ένα τέτοιο πρόσωπο το πιο πιθανόν είναι να μην ψηφιστεί από κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης, αλλά το πιο σημαντικό γι’ αυτόν είναι ότι μπορεί να μην ψηφιστεί από το σύνολο της κοινοβουλευτικής ομάδας του.
Ακόμη χειρότερα, θα ανοίξει τον δρόμο της πολιτικής του αμφισβήτησης μέσα από τη ΝΔ.
Την ξεκίνησε ο Σαμαράς στο πρόσφατο συνέδριο της ΝΔ, με υπόβαθρο την αντιμετώπιση της Τουρκίας και το προσφυγικό.
Εάν προστεθεί και η κριτική για την οικονομική και κοινωνική πολιτική, όπως και για τον τρόπο με τον οποίο ο πρωθυπουργός στελέχωσε την κυβέρνησή του και το κράτος, τότε η κυβέρνηση έχει λίγο χρόνο μπροστά της.
Το πιο πιθανό είναι ο Μητσοτάκης να προτείνει τον Κώστα Καραμανλή, ή πρόσωπο που αυτός θα προτείνει, για να ελέγξει την εσωκομματική αμφισβήτηση.
Μια τέτοια επιλογή το πιο πιθανό είναι να ψηφιστεί από τον ΣΥΡΙΖΑ, όμως θα έχει κόστος στην επιρροή που ασκεί σε κόσμο του κέντρου και της κεντροαριστεράς, και αυτό το ξέρει.
Ξέρει όμως επίσης ότι σπάνια μια πολιτική επιλογή έχει μόνο κέρδη.