Μαρία Δαμανάκη, Αννα Διαμαντοπούλου, Ευάγγελος Βενιζέλος, είναι τρία από τα ονόματα που παίζουν δυνατά για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Κοινό χαρακτηριστικό τους το ΠΑΣΟΚ, ένας πολιτικός χώρος που αποδοκιμάστηκε και τα τελευταία χρόνια φυτοζωεί.
Του Στρατή Μαζίδη
Το άλλο τους κοινό είναι ότι πρόκειται για άτομα εκπροσώπους του πολιτικού κατεστημένου με δεκαετίες κυριαρχίας στα πράγματα. Η κ. Δαμανάκη από το "Εδώ πολυτεχνείο" και την αποτυχημένη προεδρική παρουσία της στο Συνασπισμό, στο ΠΑΣΟΚ και τα μεγαλεία των Βρυξελλών. Η κ. Διαμαντοπούλου που ξεπετάχτηκε επί Σημίτη. Ο κ. Βενιζέλος του χαρατσιού-ΕΝΦΙΑ, του τέλους επιτηδεύματος, του PSI, του νόμου περί ευθύνης υπουργών.
Το ΠΑΣΟΚ τελικά ποτέ δεν πεθαίνει. Ο βασικός κορμός του, των βολεμένων βρίσκεται προς το παρόν στο ΣΥΡΙΖΑ έχοντας ξανακυβερνήσει άλλα τέσσερα [και βάλε] χρόνια. Ένα άλλο τμήμα του κυβερνά σήμερα με τη ΝΔ (Χρυσοχοΐδης, Μενδώνη). Τώρα φαίνεται έτοιμο να ξαναπάρει και το προεδρικό μέγαρο πέντε χρόνια μετά την αποχώρηση Παπούλια.
Αυτό που ο λαός σταθερά αποδοκιμάζει από το καλοκαίρι του 2012 ως σήμερα, κάποιοι θέλουν να του το επιβάλλουν ξανά. Κι αυτό χάρη στην ψήφο του ΝΔκράτη, εκείνου που κάποτε τσακωνόταν με τους Πασόκους [του λαού που δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά] και δεν άντεχε ούτε να τους βλέπει.