Το αν οι φάρσες και οι πλάκες είναι ωραίες, σηκώνει μεγάλη συζήτηση κι εξαρτάται αν είσαι θύτης ή θύμα. Επίσης τα όρια και το σενάριο ενός τέτοιου...αστείου αποτελούν θέμα προς συζήτηση. Στο προηγούμενο κείμενό μας μετά το πρώτο επεισόδιο της εκπομπής όταν η γνωστή ηθοποιός κ. Σταυροπούλου βρέθηκε στο επίκεντρο μιας φάρσας όπου κακοποιός επιθυμούσε να εισβάλλει στο χωρό που ήταν, είχαμε θέσει ένα αξίωμα προς προβληματισμό.
Του Στρατή Μαζίδη
Αυτή η ψεύτικη και σκηνοθετημένη πραγματικότητα των φαρσών αυτών, είναι ψεύτικη μόνο για όσους το γνωρίζουν. Για το θύμα όμως τα πάντα είναι πραγματικότητα. Ο παρουσιαστής της εκπομπής το παίζει άνετος και ωραίος, ωστόσο ελάχιστα απέχει από το να καταστεί εγκληματίας. Αυτή τη φορά δε βάζει ανθρώπους να φέρονται παράλογα κι αστεία μπροστά σε άλλους, αλλά στήνει σκηνικά τρόμου.
Η σκηνή της κοπέλας σε ένα σπίτι όπου συνέβαιναν ανεξήγητα φαινόμενα, γκρεμίζονται κάδρα, πετάγονται μαρκαδόροι, πέφτουν κορνίζες να λέει το Πάτερ Ημών και να επικαλείται την Παναγία, με συγχωρείτε πολύ, αλλά εμένα με συγκλόνισε με όλη τη σημασία της λέξης, την οποία σπάνια χρησιμοποιώ.
Μια κοπέλα κλαίει, φοβάται για τη ζωή της, προσεύχεται, ζητά άνωθεν βοήθεια και αυτό γιατί; Επειδή κάποιος κάνει την πλάκα του. Τα αστεία αυτής της εκπομπής μακράν απέχουν από το να χαρακτηριστούν ως τέτοια.
Μπορεί να μας πει ο άνετος παρουσιαστής τι θα συμβεί αν πάνω στην ένταση, ένα θύμα πάθει υποστεί έμφραγμα; Δύσκολο είναι; Πολλές τραγωδίες έχουν συμβεί στα...ψέματα όπως ο θάνατος του Μπράντον Λι σε γυρίσματα όταν οι πυροβολισμοί που δέχθηκαν ήταν τελικά αληθινοί.
Αναρωτιέμαι γιατί δεν έχουν παρέμβει ακόμη οι αρμόδιοι. Τι περιμένουν για να το κάνουν; Να μείνει κανείς στον τόπο; Θα μου πείτε ότι το πιθανότερο είναι τα γυρίσματα να έχουν ολοκληρωθεί σε μεγάλο βαθμό εφόσον οι συντελεστές, αν παραμένουν οι ίδιοι, θα αρχίσουν να γίνονται αναγνωρίσιμοι. Και πάλι όμως, αυτό το θέαμα είναι απαράδεκτο. Δεν υπάρχει τίποτε το αστείο όταν βλέπεις κάποιον να φοβάται για τη ζωή του.