Η Διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά την ανικανότητα του ΟΗΕ να επιβάλει την τήρηση της διεθνούς νομιμότητας. Έτσι η περίφημη διεθνής κοινότητα έδειξε την προτίμησή τους στη δύναμη του ισχυρού και όχι στην ισχύ του δικαίου αφού με πανηγυρικό τρόπο επιβράβευσε την Τουρκία η οποία εντελώς παράνομα έσπασε το εμπάργκο προμήθειας όπλων στη Λιβύη εδώ και χρόνια ενώ ταυτόχρονα στήριζε και χρηματοδοτούσε τους τζιχαντιστές όχι μόνο στη Συρία αλλά και στη Λιβύη.
Οι αποφάσεις του Βερολίνου για τη Λιβύη άνοιξαν την όρεξη του Ερντογάν για κλιμάκωση των παράνομων διεκδικήσεών του έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου. Έτσι πριν καν στεγνώσει το μελάνι της απόφασης της Διάσκεψης του Βερολίνου για δήθεν ειρήνευση στη Λιβύη ο Ερντογάν γέμισε με τζιχαντιστές τουρκμένους και άλλους αρκετά τσάρτερ από Κωνσταντινούπολη για Λιβύη. Ταυτόχρονα έστειλε το Yavuz για παράνομες γεωτρήσεις στο τεμάχιο 8 της Κυπριακής ΑΟΖ ενώ προετοιμάζεται για αντίστοιχες παράνομες ενέργειες στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. Μάλιστα έφτασε στο σημείο να δηλώσει προκλητικά ότι δήθεν η Κρήτη δεν έχει καν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ αλλά μόνο χωρικά ύδατα.
Η Τουρκία λοιπόν παραμένει σταθερά προσηλωμένη στην στρατηγική αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου σε όλα τα επίπεδα. Απώτερος στόχος η πρόκληση κρίσης στην περιοχή προκειμένου έτσι η Άγκυρα να πετύχει συνδιαχείριση του υποθαλάσσιου πλούτου του Αιγαίου, του Νοτίου Κρητικού Πελάγους και της Κυπριακής ΑΟΖ
Όπως έχουμε επισημάνει επανειλημμένα απαιτείται πλέον μια συντονισμένη πολιτική Ελλάδας και Κύπρου για την ενίσχυση των διεθνών συμμαχιών, αξιοποιώντας τα συγκριτικά πλεονεκτήματα των δύο χωρών, με βάση και τα κοινά συμφέροντα, όπως διαμορφώνονται στο σύγχρονο γεωπολιτικό περιβάλλον.
Ως γνωστόν ο Γάλλος Πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν στις 17/4/2018, απαντώντας στην Ερώτησή μου αν προτίθεται να συνάψει ένα Σύμφωνο Αμυντικής Συνεργασίας και Στρατιωτικής Συνδρομής προς την Ελλάδα, σε περίπτωση που η Πατρίδα μας δεχθεί επίθεση από την Τουρκία, δήλωσε στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο ότι η Γαλλία ανά πάσα στιγμή θα είναι παραστάτης σε κάθε Κράτος Μέλος της ΕΕ, όταν υφίσταται επίθεση η κυριαρχία του.
Η δήλωση Μακρόν, που έτυχε μεγάλης προβολής από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, μπορούσε και έπρεπε να αξιοποιηθεί από την τότε Ελληνική κυβέρνηση και να αποτελέσει το εφαλτήριο για περαιτέρω ουσιαστικές συγκλίσεις και πρωτοβουλίες. Όμως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν αξιοποίησε τις ευκαιρίες για την σύναψη ενός διμερούς Συμφώνου Αμυντικής Συνεργασίας και Στρατιωτικής Συνδρομής Ελλάδας – Γαλλίας με πιθανή μετατροπή του σε πολυμερές Σύμφωνο, με ενδεχόμενη ένταξη της Κύπρου.
Εμείς ήδη από τις 23/4/2018 είχαμε προτείνει τη σύναψη Ελληνο-γαλλικού Συμφώνου Αμυντικής Συνεργασίας με ρήτρα στρατιωτικής συνδρομής σε περίπτωση τουρκικής επίθεσης κατά της Ελλάδας επισημαίνοντας μεταξύ άλλων ότι το Σύμφωνο θα πρέπει να στηρίζεται στις αρχές του αμοιβαίου οφέλους και της μη επέμβασης στα εσωτερικά της χώρας. Επιπλέον το Σύμφωνο θα μπορούσε να συμπληρωθεί με πρόνοιες για στενή διπλωματική και οικονομική συνεργασία, συμπεριλαμβανομένης και της αμυντικής βιομηχανίας των συμβαλλομένων μερών. Μάλιστα σε σχέση με την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας το Κίνημά μας ΕΛΛΑΔΑ -Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ είχε επισημάνει ότι αυτή πρέπει να γίνεται «με παράλληλη σύναψη Συμφώνου Προστασίας των εγκαταστάσεων εξόρυξης πετρελαίου με τα κράτη, οι εταιρίες των οποίων θα αναλάβουν την εκμετάλλευση των αντίστοιχων θαλασσίων οικοπέδων».
Ήρθε λοιπόν η ώρα για την υπογραφή ενός Ελληνο-γαλλικού Αμυντικού Συμφώνου με ρήτρα στρατιωτικής συνδρομής. Και η δρομολόγηση της διαδικασίας αυτής πρέπει να γίνει στις 29 Ιανουαρίου κατά τη συνάντηση Μακρόν-Μητσοτάκη στο Παρίσι.
Άλλωστε ο Μακρόν επανειλημμένα έχει καταδικάσει με σαφήνεια την τουρκική επιθετικότητα έναντι της Ελλάδας καθώς και την άκυρη και παράνομη τουρκο-λυβική συμφωνία.
Επομένως ήρθε η ώρα τα λόγια να μετουσιωθούν και σε πράξεις.
Οψόμεθα.