Δεν φτάνει που τα δυο πιο πολύπαθα, ακριτικά νησιά του Βορείου Αιγαίου παραμένουν, εδώ και μερικά χρόνια, οι βασικοί αποδέκτες των μεταναστευτικών ροών προς την Ελλάδα, ήρθε και το καταστροφικό «σπάσιμο» των δήμων στα δύο για να τα αποτελειώσουν. Τρεις μήνες μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου, η διοικητική οργάνωση και λειτουργία των δύο δήμων (που έγιναν τέσσερεις) είναι στον αέρα : Δεν υπάρχουν εγκεκριμένοι προϋπολογισμοί, τα έργα και οι διαγωνισμοί σταμάτησαν, οι διάφοροι προμηθευτές παραμένουν απλήρωτοι και «απεργούν», οι περιουσίες και τα χρέη των δήμων δεν ρυθμίστηκαν, οι «ρουσφετολογικές» μετακινήσεις υπαλλήλων προκαλούν κοινωνική αναστάτωση και «δράματα», η «σφαγή» και οι «καυγάδες» για το ποιος θα καταλάβει ποια θέση λειτουργεί «παραλυτικά», δυσαρεστημένοι υπάλληλοι ανησυχούν για τη μισθοδοσία τους κλπ κλπ…
Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και η κλιμακούμενη αύξηση των εισερχόμενων από την Τουρκία μεταναστών με αποτέλεσμα ακόμα και τα πιο «πεζά» (για κάποιους ανίδεους) προβλήματα, όπως η διαχείριση των προσφυγικών αποβλήτων, να γίνεται «τιτανομαχία» για εκείνους τους ανθρώπους στις υπηρεσίες καθαριότητας που σχεδόν χωρίς μέσα πρέπει να λύσουν σε καθημερινή βάση τεράστια διαχειριστικά προβλήματα. Οι περισσότεροι κάδοι απορριμμάτων έχουν καταστραφεί, κανένα απορριμματοφόρο δεν είναι σε κανονική λειτουργία, ανταλλακτικά δεν υπάρχουν και το πετρέλαιο λιγοστεύει, οι χιλιάδες μετανάστες συμπεριφέρονται με τη «νοοτροπία» : «πετάμε ότι μας ενοχλεί, όπου βρεθούμε» και αναποδογυρίζουν τους κάδους μήπως και βρεθεί κάτι «χρήσιμο», οι δύο εν λειτουργία ΧΥΤΑ πληρώνονται σε γοργούς ρυθμούς και οι τοπικοί σχεδιασμοί διαχείρισης αποβλήτων τινάζονται στον αέρα, οι χωματερές ξαναεμφανίζονται μετά από τα εκατομμύρια ευρώ που δόθηκαν τα περασμένα χρόνια για να αποκατασταθούν οι δεκάδες χωματερές στα δύο νησιά, η Ύπατη Αρμοστία που ανάλαβε τον καθαρισμό των ΚΥΤ δεν γνωρίζει καλά-καλά τι απογίνονται τα απορρίμματα που μαζεύουν οι εργολάβοι της, ενώ για τις δεκάδες ΜΚΟ φαίνεται όντως ότι το σημαντικότερο γι αυτές είναι η «απομύζηση των χρηματοδοτικών πακέτων».
Στη Λέσβο υπάρχουν σήμερα γύρω στις είκοσι χιλιάδες μετανάστες, οι μισοί από αυτούς «διαβιούν» στο ΚΥΤ του αίσχους, στη Μόρια, όπου χωρούν μόλις 2,5 χιλιάδες, ενώ υπάρχουν χιλιάδες άσκοπα «περιπλανώμενοι» που λουφάζουν κυρίως στα ελαιοκτήματα, ενώ οι επιθέσεις, οι καυγάδες, οι κλεψιές είναι καθημερινό φαινόμενο που κανείς δεν δίνει σημασία. Πολλοί κάτοικοι στη Λέσβο και στη Σάμο είναι απλά σε απόγνωση.
Χαιρετίσματα λοιπόν στους διάφορους «ψυχοπονιάρηδες» στις αρχισυνταξίες, που απλά προπαγανδίζουν υπέρ της μετανάστευσης και των «ανοιχτών συνόρων», την ώρα που σε κάποια ακριτικά μέρη της Ελλάδας καταρρέει «εν κρυπτώ» ο κοινωνικός ιστός και οι άνθρωποι έχουν εδραιωμένη την πεποίθηση ότι - με δεδομένη την ευμενή ανοχή (ΝΔ-ΚΙΝΑΛ) ή ακόμη και με τις ευλογίες (ΣΥΡΙΖΑ) - η ελληνική πολιτική τάξη όχι μόνο αδυνατεί να αντιμετωπίσει στη βάση του εθνικού συμφέροντος το μεταναστευτικό πρόβλημα της χώρας, αλλά έχει εγκαταλείψει στη τύχη τους αυτούς που υφίστανται το μεγαλύτερο πρόβλημα από τη μετανάστευση, την οποία κάποιοι μάλιστα στην Αθήνα τη θεωρούν και «ευλογία» για τον τόπο.
Υ.Γ
Στη γειτονική Χίο η πρόσφατη «αποσυμφόρηση» 250 μεταναστών καλύφτηκε σε δύο μόλις μέρες με ακριβώς τον ίδιο αριθμό νεοεισελθέντων. Τυχαίο;
Για την αντιγραφή
Β. Στ.