Ο Κυριάκος Μητσοτάκης υπέπεσε σε τρία σφάλματα στη Γερμανία. Το πρώτο ότι κάθισε κατά την ανάκρουση των εθνικών ύμνων. Η καγκελάριος ας έκανε ό,τι ήθελε, άλλωστε μετά μια χαρά στεκόταν όρθια στις δηλώσεις. Το δεύτερο ήταν να κλείσει την ομιλία του στα γερμανικά.
Του Στρατή Μαζίδη
Στη Γαλλία δεν ήταν τόσο ενοχλητικό αλλά απέναντι στη Γερμανία ήταν δουλοπρεπές. Μιλάμε για τη χώρα της οποίας στρατιωτικός οργάνωσε την εξόντωση του Ελληνισμού στη Μικρά Ασία, μιλάμε για τη χώρα που αιματοκύλισε την Ευρώπη και μας λεηλάτησε, μιλάμε για τη χώρα της οποίας σώσαμε τις τράπεζες και δε μας έδωσε οξυγόνο να αναπνεύσουμε.
Το τρίτο ήταν ότι τους ευχαρίστησε. Για ποιο πράγμα ακριβώς; Πχ για τη Ζίμενς και το Χριστοφοράκο; Για το ότι αυτοί ήταν που όρισαν την πιο σκληρή γραμμή απέναντι στον ελληνικό λαό;
Το τρίτο ήταν ότι τους ευχαρίστησε. Για ποιο πράγμα ακριβώς; Πχ για τη Ζίμενς και το Χριστοφοράκο; Για το ότι αυτοί ήταν που όρισαν την πιο σκληρή γραμμή απέναντι στον ελληνικό λαό;
Να θυμίσουμε ότι η Γερμανία και leopard με πλάγιο τρόπο πάσαρε στην Τουρκία και τα σύγχρονα υποβρύχια 214 της δίνει, ναυπηγώντας και τα έξι στην Τουρκία.
Να θυμίσουμε πως η VW ετοιμάζει μεγάλη επένδυση στην Τουρκία, όχι στη χώρα μας.
Αν ο κ. Μητσοτάκης θέλει να είναι αρεστός στη γερμανίδα καγκελάριο, είναι δικαίωμά του. Δεν ψηφίστηκε όμως για αυτό. Όπως και οι προκάτοχοί του φυσικά, των οποίων η κατάληξη είναι γνωστή.