Τι δεν καταλαβαίνουμε; Δεν καταλαβαίνουμε ότι η πολιτική ανικανότητα δίκην οδοστρωτήρα ισοπεδώνει την ατομική μας υπόσταση, ενώ ο πολίτης κατακρημνίζεται σε υπαρξιακή κατάπτωση; Τι δεν καταλαβαίνουμε; Δεν καταλαβαίνουμε ότι η ύψιστη ζώσα αξία είναι ο
άνθρωπος, κι αυτή η υπέρτατη αξία δεν μπορεί να γίνεται πολιτικό
παίγνιο;
Του Στέλιου Συρμόγλου
Τι δεν καταλαβαίνουμε; Δεν καταλαβαίνουμε ότι η ασκούμενη πολιτική κατάντησε τον Ελληνα "αίνιγμα" στη διασταύρωση του χρόνου, όπου το καθηνερινό του βίωμα τον καθιστά "σκιά" του ιστορικού παρελθόντος;
Τι δεν καταλαβαίνουμε; Δεν καταλαβαίνουμε ότι ο άνθρωπος από τη φύση του ορίζεται ως προς τη θέση του και ότι η ευθύνη αποτελεί το ιδιότυπον του πολίτη;
Τι δεν καταλαβαίνουμε; Δεν καταλαβαίνουμε ότι οι πολιτικοί υπηρετούν ατιμωρητί το δόγμα "στην πολιτική άλλα λέμε κι άλλα κάνουμε" ;
Τι δεν καταλαβαίνουμε; Δεν καταλαβαίνουμε ότι η Ελλάδα εμφανίζει σύνολο νεμόμενων απλώς κυβερνητικά αξιώματα κι ότι οι Ελληνες διαβουκουλούνται με ψευδείς υποσχέσεις και αφαιμάσσονται οικονομικά, ενώ εκπίπτουν διεθνώς;
Τι δεν καταλαβαίνουμε; Δεν καταλαβαίνουμε ότι οι θεσμοί έγιναν "κουρέλια" και το Δύνταγμα ερμηνεύεται κατα το δοκούν;
Τι δεν καταλαβαίνουμε; Δεν καταλαβαίνουμε ότι το κράτος παραλύει, πολλοί πολίτες εξαθλιώνονται και η πολιτική ασχημονία καλά κρατεί;
Τι δεν καταλαβαίνουμε; Δεν καταλαβαίνουμε ότι, ενώ ο κόσμος μεταβάλλεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα, η δεινοπαθούσα Ελλάδα αναδιπλώνεται στις συνήθειες και τη συμπεριφορά του παρελθόντος;
Τι δεν καταλαβαίνουμε; Δεν καταλαβαόινουμε την αξιοσημείωτη σταθερότητα και την αποβλακωτική στασιμότητα;
Πολλά δεν καταλαβαίνουμε. Δεν καταλαβαίνουμε ότι οι πράξεις μας είναι εκείνες που υποστηλώνουν τις ιδέες και αναδύουν τις προτάσεις και τα πρόσωπα. Δεν καταλαβαίνουμε ότι η ιστορία προχωρεί αυτοδύναμα. Απόλυτο κακό και απόλυτο καλό συμψηφίζονται. Και στις δύο περιπτώσεις βρίσκομαστε δέσμιοι μιας οριακής ανάγκης: να απορρίψουμε ολοκληρωτικά την πραγματικότητα ή να την αποδεχθούμε.
Η συμπεριφορά που προκύπτει είναι παθητική, στατική. Εχουμε "συμμορφωθεί" με την κατάσταση της απάθειας. Εχουμε παραιτηθεί από κάθε έμπρακτη αξιολογική κρίση και αντίδραση...
Ούτε αυτό το καταλαβαίνουμε;