Η απάντηση του αμερικανού ηθοποιού Ρίτσαρντ Γκιρ στο σχόλιο-προτροπή του ιταλού υπουργού εσωτερικών, Ματτέο Σαλβίνι να μεταφέρει με το ιδιωτικό του τζέτ τους 150-160 παράνομους μετανάστες και να τους εγκαταστήσει στις βίλες του στο Χόλυγουντ ήταν «δε με ενδιαφέρει ο Σαλβίνι, με ενδιαφέρουν αυτοί οι άνθρωποι».
Του Στρατή Μαζίδη
Μόνο το σχόλιο του ιταλού κυβερνητικού στελέχους αποτελεί ταυτόχρονη απορία όσων εκπροσωπούν την κοινή λογική. Αφού τον ενδιαφέρουν αυτοί οι άνθρωποι, τι προσφέρει για αυτούς; Για ποιο λόγο δε δαπανά κάποια από τα εκατομμύριά του για να δημιουργήσει κάτι στις πατρίδες τους και να τους βοηθήσει να λύσουν τα προβλήματά τους εκεί;
Τον «ενδιαφέρουν» μόνο ως μετανάστες; Ως πολίτες της όποιας χώρας ο καθένας, δεν τον «ενδιαφέρουν»; Τον «ενδιαφέρουν» μόνο για να έρθουν στην Ευρώπη αλλοιώνοντας ακόμη περισσότερο τα χαρακτηριστικά της και ζώντας οι ίδιοι ως σύγχρονοι σκλάβοι που θα εργάζονται σκληρά για ώρες έναντι πενιχρών μισθών;
Τι έχει να μας πει για τη Λιβύη την οποία διέλυσε το 2011 η δική του χώρα; Τι έχει να μας πει για τις πολεμικές βιομηχανίες που θησαυρίζουν για να σφάζονται μεταξύ τους οι κάτοικοι της Αφρικής αντί να εκμεταλλευτούν την πανέμορφη ήπειρό τους και να την απογειώσουν;
Ο κ. Γκιρ εμφανίστηκε ως γκεστ σταρ στο έργο της Λαμπεντούζα και η υποκριτική του στάση δε μας έπεισε. Εφόσον πραγματικά τον «ενδιαφέρουν» αυτοί οι άνθρωποι και έχοντας κάνει διανύσει μια μεγάλη διαδρομή στον κινηματογράφο, ο δρόμος είναι ελεύθερος για να δοκιμάσει κάτι νέο στη ζωή του κι η παγκόσμια κοινή γνώμη να τον επιβραβεύσει για μια πραγματική φιλάνθρωπη δράση του.