"Πού είναι η αλληλεγγύη για τους χριστιανούς της Σρι Λάνκα;" ρωτά ο μουσουλμάνος Βρετανός μελετητής Rakib Ehsan.
Παρουσίαση Freepen.gr
"Οι διαφορές στον τόνο και τη φύση μεταξύ των καταδικαστικών αποφάσεων των τρομοκρατικών επιθέσεων στο Christchurch και της Σρι Λάνκα είναι εντυπωσιακές. Μετά το Christchurch, δεν υπήρχε δισταγμός για να δηλωθεί το θρησκευτικό υπόβαθρο των θυμάτων και να κατευθυνθεί η συγκίνηση και η αγάπη προς τις μουσουλμανικές κοινότητες κατηγοριοποιώντας τα γεγονότα στο Christchurch ως τρομοκρατία.
"Αντίθετα, οι λέξεις «τρομοκρατία» και «Χριστιανισμός», μαζί με τους σχετικούς όρους, μέχρι στιγμής απέτυχαν να συμπεριληφθούν σε μεγάλο βαθμό στην αντίδραση στις επιθέσεις στη Σρι Λάνκα.
"Αυτό που είναι εμφανές δεν είναι μόνο η σαφής απροθυμία να προσδιοριστεί το θρησκευτικό υπόβαθρο των χριστιανών που σκοτώθηκαν στη Σρι Λάνκα, αλλά και η απουσία ειλικρινούς αλληλεγγύης προς τις χριστιανικές κοινότητες σε ολόκληρο τον κόσμο, οι οποίες εξακολουθούν να υφίστανται σοβαρές μορφές δίωξης για την πίστη τους".
Ο Ρακίμ Έσσαν έθεσε τη σωστή ερώτηση. Αλλά θα μπορούσε να επαναδιατυπωθεί ως εξής: Πού είναι η Δυτική αλληλεγγύη για τους δολοφονηθέντες Χριστιανούς της Σρι Λάνκα;
Αυτό είναι ένα δράμα σε τρεις πράξεις. Η πρώτη πράξη συνίσταται στην παραβίαση και τη δολοφονία των χριστιανών και άλλων μη μουσουλμανικών αυτοχθόνων λαών. Η δεύτερη πράξη αποτελείται από μουσουλμάνους εξτρεμιστές που δημιουργούν αυτή τη γενοκτονία. Και η τρίτη πράξη αποτελείται από την αδιάφορη Δύση, η οποία ενδιαφέρεται για όλα τα άλλα.
Ο αριθμός των δολοφονημένων θυμάτων στις επιθέσεις της 21ης Απριλίου στη Σρι Λάνκα είναι τρομερός ακόμη και να τον σκεφτεί κανείς: 253 νεκροί. Μεταξύ των θυμάτων, δολοφονήθηκαν 45 παιδιά. Τα μικρά πρόσωπα και οι ιστορίες τους έχουν αρχίσει να αναδύονται. Οι ισλαμιστές τρομοκράτες ήξεραν ότι υπήρχαν πολλά παιδιά στις τρεις εκκλησίες και σκόπιμα τους στόχευσαν με τις βόμβες τους. Το διαθέσιμο υλικό δείχνει ότι έναν από τους βομβιστές να χτυπά ένα μικρό παιδί στο κεφάλι πριν εισέλθει στην εκκλησία του Αγίου Σεμπαστιάν στο Negombo, όπου «όλοι έχουν χάσει κάποιον».
Η οικογένεια Fernando είχε τραβήξει μια φωτογραφία στο βάπτισμα του τρίτου παιδιού τους, Seth. Στο Negombo όλοι ήταν θαμμένοι μαζί. Πατέρας, μητέρα και τρία παιδιά ηλικίας 6, 4 και 11 μηνών. Σύμφωνα με τους New York Times:
"Η Φωμπιόλα Φερνάντο, 6 ετών, ήταν μαθήτρια δημοτικού σχολείου και σε μια φωτογραφία που δημοσιεύτηκε στη σελίδα της μητέρας της στο Facebook, έδειξε ένα χρυσό μετάλλιο, ένα μικρό χαμόγελο στο πρόσωπό της. Ο Seth Fernando, 11 μήνων, ήταν η νεώτερη προσθήκη στην οικογένεια Fernando και θάφτηκε μαζί με τους γονείς του και τις δύο αδελφές του.
Η σιωπή του δυτικού πνευματικού κόσμου και των μέσων μαζικής ενημέρωσης είναι ιδιαίτερα εκκωφαντική. Η νέα ανθρωπιστική συνείδηση φαίνεται να βλέπει μόνο δύο ομάδες: εκείνους που έχουν το δικαίωμα στη συμπόνια και την προστασία της διεθνούς κοινότητας, και εκείνοι, όπως οι χριστιανοί, που δεν αξίζουν βοήθειας ή αλληλεγγύης.
Η σκόπιμη δολοφονία ενός μωρού μήκους 8 μηνών, του Ματθαίου, σε μια εκκλησία της Σρι Λάνκα προφανώς δεν αναστάτωσε τη Δύση, ούτε κυκλοφόρησε στα κοινωνικά δίκτυα ούτε έγινε hashtag, δεν ώθησε τους Ευρωπαίους να πιέσουν τον ισλαμικό κόσμο για να εξετάσει τη συνείδησή του, δεν ώθησε τους δυτικούς πολιτικούς και τους νομοθέτες να σκεφτούν σοβαρά το ποιος σκότωσε το παιδί αυτό ή όσους προωθούν και χρηματοδοτούν το ισλαμικό αντι-χριστιανικό μίσος.
Ο Sudesh Kolonne περίμενε έξω από την εκκλησία του Αγίου Σεμπαστιάν όταν άκουσε την έκρηξη. Στη συνέχεια έτρεξε μέσα και έψαξε για τη γυναίκα και την κόρη του. Του χρειάστηκε μισή ώρα για να βρει το σώμα τους.
Οι επιθέσεις σκότωσαν επίσης τρία παιδιά δισεκατομμυριούχου της Δανίας. Μια άλλη γυναίκα έχασε κόρη, γιο, σύζυγο, αδελφή και δύο ανιψές. Ένας Βρετανός πατέρας έπρεπε να επιλέξει ποιο από τα δύο παιδιά του να σώσει. Μια άλλη βρετανική οικογένεια καταστράφηκε. Για να προστεθεί τρόμος στη φρίκη, η έγκυος σύζυγος ενός από τους τρομοκράτες, όταν η αστυνομία εισέβαλε στο σπίτι της, πυροδότησε ένα γιλέκο αυτοκτονίας, σκοτώνοντας τα δικά της παιδιά.
Ο Δούκας του Κέιμπριτζ, ο πρίγκηπας Γουίλιαμ, επισκέφθηκε μόνο τους μουσουλμάνους επιζώντες της επίθεσης στα τζαμιά του Christchurch στη Νέα Ζηλανδία, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών που βρίσκονταν στα νοσοκομεία. Ήταν μια χειρονομία ανθρωπιάς και συμπόνιας. Γιατί η ίδια συμπόνια δεν αναγκάζει τη βρετανική βασιλική οικογένεια να πράξει κάτι αντίστοιχο στη Σρι Λάνκα, την πρώην αποικία της, ώστε να συναντήσει τους χριστιανούς επιζώντες, προτού επιστρέψει στην Αγγλία; Ολόκληρες χριστιανικές οικογένειες αποδεκατίστηκαν στην επίθεση.
Πού είναι η οργή στη Δύση για την εξόντωση της χριστιανικής ζωής και των ανθρώπων; Αισθάνεται κανείς σαν να μην υπάρχει αγανάκτηση, μόνο σιωπή, διακοπτόμενη από βόμβες και "Allahu Akbar". Τα ιστορικά βιβλία του μέλλοντος δεν θα εγκρίνουν αυτή τη δυτική προδοσία. Αν η Δύση είχε πάρει σοβαρά υπόψη τους διωγμούς των χριστιανών, τώρα δε θα χτυπούσε το καμπανάκι για το θάνατο της χριστιανικής παρουσίας - όχι μόνο σε ιστορικά εδάφη του Χριστιανισμού, αλλά και στη Δύση. Ισλαμικοί εξτρεμιστές έχουν δει ότι η Δύση δεν έχει κινητοποιηθεί για να τους αποτρέψει από την καταστολή των Χριστιανών, σαν να υπήρχε ασυνείδητα μια παράξενη σύγκλιση μεταξύ της σιωπής μας και του σχεδίου μιας "εθνοκάθαρσης" του Ισλαμικού Κράτους, με στόχο την εξαφάνιση των Χριστιανών.
Η Βρετανίδα συγγραφέας Melanie Phillips έχει ονομάσει αυτόν τον διωγμό των Χριστιανών ως "το ένοχο μυστικό μας".
"Η θρησκευτική ελευθερία, η βασική αξία του δυτικού πολιτισμού, καταστρέφεται σε μεγάλα μέρη του κόσμου. Ωστόσο, η Δύση, που μυωπικά αρνείται αυτόν τον θρησκευτικό πόλεμο, αποστρέφει το βλέμμα της από την καταστροφή της θεμελιώδους πίστης της στη Μέση Ανατολή και της προσπάθειας της εκρίζωσής της αλλού, δεν είναι λοιπόν έκπληξη το γεγονός ότι ο ελεύθερος κόσμος, που αντιμετωπίζει τις τζιχαντιστικές βαρβαρότητες στο εξωτερικό και πολιτιστικές επιδρομές στο εσωτερικό του, αποδεικνύεται τόσο ανίσχυρος».
Η επίθεση στη Σρι Λάνκα δεν ήταν μόνο "η πιο θανατηφόρα επίθεση κατά της πρόσφατης μνήμης των χριστιανών στη Νότια Ασία". Ήταν επίσης η μεγαλύτερη σφαγή χριστιανόπουλων. Αλλά καμία εφημερίδα δεν ξεκίνησε καμπάνια για την ευαισθητοποίηση της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης, δεν δημιουργήθηκε κανένα φιλοχριστιανικό κίνημα αλληλεγγύης, κανένας δυτικός ηγέτης δεν φαίνεται να έχει επισκεφθεί μια εκκλησία με αίσθημα αλληλεγγύη;, κανένας ηγέτης των δυτικών εκκλησιών δεν είχε το θάρρος να επισημάνει τους ενόχους καλώντας με ονόματα, κανένας δήμαρχος της Δύσης δεν φρόντισε να φωτογραφίσει τα 45 παιδιά που κόπηκαν σε κομμάτια, καμία δημόσια πλατεία δεν γέμισε με χιλιάδες ανθρώπους λέγοντας "Je suis chrétien".
Πριν από λίγα χρόνια, στην κορύφωση της μεταναστευτικής κρίσης στην Ευρώπη, μια φωτογραφία κατέκτησε την κοινή γνώμη στη Δύση. Ήταν η περίφημη εικόνα του τρίχρονου αγοριού, του Alan Kurdi, που πνίγηκε στην ακτή του Αλικαρνασσού της Τουρκίας. Αυτός ο μικρός συγκίνησε τη Δύση. Η εικόνα του έτυχε διάδοσης. Οι New York Times έγραψαν για "Ευρώπη του Aylan Kurdi".
"Για ιστορικούς λόγους, η Angela Merkel φοβόταν εικόνες της ένοπλης γερμανικής αστυνομίας να αντιμετωπίζει πολίτες στα σύνορά μας", έγραψε ο Robin Alexander, ο κορυφαίος δημοσιογράφος του Die Welt, στο βιβλίο του Die Getriebenen ("Οι οδηγούμενοι"). Αν φωτογραφίες παιδιών μεταναστών ώθησαν τους ηγέτες της Ευρώπης να ανοίξουν τα σύνορά τους, οι φωτογραφίες των δολοφονημένων χριστιανών παιδιών - όπως τα 45 παιδιά στη Σρι Λάνκα - προφανώς τους άφηναν αδιάφορους.
Η υπόθεση της χριστιανής, Asia Bibi και η έκκληση των παιδιών της για να βοηθηθεί η μητέρα τους, συνάντησε μια κωφή Δύση. Το Ηνωμένο Βασίλειο αρνήθηκε να προσφέρει άσυλο σε αυτήν την χριστιανική οικογένεια του Πακιστάν και να φιλοξενήσει τους υπό διωγμό χριστιανούς.
"Είναι με αδιαφορία ότι γινόμαστε μάρτυρες μιας καταστροφής του πολιτισμού χωρίς προηγούμενο", έγραψε ο γάλλος ιστορικός λόγιος Jean-François Colosimo, σχολιάζοντας την καταστροφή του Ανατολικού Χριστιανισμού. Καμία θρησκεία, καμία κοινότητα, δεν είναι σήμερα περισσότερο διωγμένη από τους χριστιανούς. Γιατί, λοιπόν, αυτή η σιωπή από τη Δύση; Έχουμε γίνει τόσο ξένοι με τον εαυτό μας, τις ρίζες μας και την ιστορία μας, και δεν μπορούμε να εξετάσουμε αυτό το ξέσπασμα βίας με τη τζιχάντ χωρίς να κλείνουμε το ένα μάτι; Ή μήπως είμαστε τόσο κοντόφθαλμοι που ελπίζουμε ότι θα αγοράσουμε "ειρήνη" με τους μουσουλμάνους εξτρεμιστές με τίμημα να εγκαταλείψουμε αυτούς τους χριστιανούς; Η ίδια ιδεολογία της τζιχάντ που δολοφόνησε χριστιανικά παιδιά στη Σρι Λάνκα στόχευσε παιδιά στη Νίκαια, το Μάντσεστερ και τη Βαρκελώνη.
Η Σρι Λάνκα μετά τη σφαγή δεν είναι απλώς μια φοβερή εικόνα από μητέρες που κλαίνε πάνω σε μικρά φέρετρα. Δυστυχώς, μας λέει επίσης πολλά για την αποθαρρυντική κατάσταση της Δύσης.
Ο Giulio Meotti, Πολιτιστικός Εκδότης για τον Il Foglio, είναι Ιταλός δημοσιογράφος και συγγραφέας.