«Συνάντηση με τους νέους υποψήφιους ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στη βεράντα του Μεγάρου Μαξίμου» γράφει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας στο λογαριασμό του στο instagram στην αρχή του μηνύματός του. Αλλά για μια στιγμή! Κάτι δε φαίνεται να πηγαίνει καλά.
Του Στρατή Μαζίδη
Για ποιο λόγο αυτή η συνάντηση με τα εδέσματα που πληρώνουμε όλοι εμείς φυσικά, έγινε στο Μέγαρο Μαξίμου και όχι στα γραφεία του κόμματος ή κάπου έξω πληρώνοντας ο κ. Τσίπρας από την τσέπη του; Άλλωστε λεφτά έχει, κάθε μήνα του πληρώνουμε μισθό οι Ελληνες φορολογούμενοι. Ή μήπως θα προσκαλέσει και όλους τους νέους υποψήφιους ευρωβουλευτές των υπολοιπών κομμάτων; Μολονότι ούτε αυτό έχει κάποια σκοπιμότητα και χρησιμότητα.
Ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ έχουν πέσει σε μια επικίνδυνη παγίδα για τους ίδιους και εμάς. Θεωρούν το Μέγαρο Μαξίμου (και όλα όσα αυτό συμβολίζει), την κυβέρνηση, τον κρατικό μηχανισμό ως κατάκτησή τους και όχι ως κάτι το οποίο τους εμπιστεύθηκε καλώς ή κακώς (όπως αποδείχθηκε) ο κόσμος για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και με σαφές περίγραμμα (για να μην ξεχνιόμαστε).
Ζούμε δηλαδή μια λαφυροποίηση. Η μόνη διαφορά είναι ότι στα παλιά χρόνια, όταν εισέρχονταν οι νικητές σε μια αλωμένη πόλη είχαν πχ τρεις ημέρες περιθώριο να πάρουν ό,τι θέλουν, εδώ φτάσαμε στα τέσσερα χρόνια.
Όταν κάτι το θεωρείς δικό σου, δύσκολα το αποχωρίζεσαι, ότιδήποτε κι αν είναι. Ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ θεωρούν το Μέγαρο Μαξίμου, την κυβέρνηση και πρακτικά ολόκληρη τη χώρα ιδιοκτησία τους. Έτσι αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα. Το πρωθυπουργικό γραφείο έχει μετεξελιχθεί σε κάτι άλλο. Αυτό όμως είναι πολύ επικίνδυνο διότι πολύ απλά θα πράξουν ό,τι περνά (και δεν περνά) από το χέρι τους ώστε να μην αποχωριστούν τα λάφυρά τους. Η εμπειρία έδειξε (πχ Σκοπιανό) πως δεν έχουν κανένα απολύτως ενδοιασμό να υλοποιούν το σχεδιασμό τους κι ας μη συμφωνεί μαζί τους η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας.
Φαίνεται να πιστεύουν πως η χώρα τους ανήκει. Αυτό όμως είναι λάθος.