K-162, το ταχύτερο υποβρύχιο του κόσμου που έπιασε το ρεκόρ των 44,85 κόμβων το 1971

Freepen.gr - Το σοβιετικό υποβρύχιο K-162 ήταν το γρηγορότερο υποβρύχιο του κόσμου. Επίσης επρόκειτο για το πρώτο υποβρύχιο που κατασκευάστηκε με κύτος τιτανίου ενώ υπήρξε το μοναδικό σκάφος του σχεδίου υποβρυχίων επίθεσης πυραυλικής επίθεσης του Σοβιετικού Έργου 661 Anchar. Το σκάφος είναι πιο γνωστό στη Δύση με το όνομα Papa class. Το K-162 μετονομάστηκε σε K-222 το 1978.

Το έργο αναγκάστηκε σκόπιμα να είναι ιδιαίτερα καινοτόμο, καθώς απαγορεύτηκε η επαναχρησιμοποίηση προηγούμενων τεχνικών λύσεων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την επιβράδυνση των εργασιών.

Το K-222 σχεδιάστηκε ως ένα εξαιρετικά γρήγορο υποβρύχιο επίθεσης κι είχε οπλιστεί με 10 πυραύλους SS-N-7 Starbright (Π-70 «Αμέλεст») σε μεμονωμένους σωλήνες μπροστά από το ιστίο, ανάμεσα στο εσωτερικό και το εξωτερικό κύτος. Το K-222 σχεδιάστηκε για να παρακολουθεί και να επιτίθεται σε ομάδες αεροπλανοφόρων. Οι πυραύλοι κρουζ μπορούσαν να φορτωθούν στο λιμάνι, κάνοντας το υποβρύχιο one shot boat του Σοβιετικού Πολεμικού Ναυτικού.

Το έργο 661 ξεκίνησε το 1959. Το K-222 ξεκίνησε να ναυπηγείται στις 28 Δεκεμβρίου 1963 και τέθηκε σε λειτουργία στις 31 Δεκεμβρίου 1969, στο Severodvinsk εντασσόμενο στο Σοβιετικό Ερυθρό Βόρειο Στόλο. Ήταν το γρηγορότερο υποβρύχιο του κόσμου, φτάνοντας σε μια ταχύτητα βυθού το ρεκόρ των 44,7 κόμβων (82,8 km / h, 51,4 mph) στις δοκιμές. Η ανεπίσημη μέγιστη ταχύτητά του, που έφθασε στις 30 Μαρτίου 1971, ήταν 44,85 κόμβους (83,06 km / h, 51,61 mph). 

Ωστόσο, η υψηλή ταχύτητα του K-222 σήμαινε αύξηση του κόστους κατασκευής, υπερβολικό θόρυθο και σημαντικές ζημιές στα εξωτερικά χαρακτηριστικά του κύτους. Το K-162 ήταν επίσης γνωστό ως το "Χρυσό Ψάρι", αναφορικά με το κόστος ανάπτυξης και κατασκευής του.

Στις 30 Σεπτεμβρίου 1980, ένας από τους πυρηνικούς αντιδραστήρες του K-222 υπέστη βλάβη κατά τη συντήρηση του ναυπηγείου. Μέχρι το 1988 βρέθηκε πλέον μόνιμα δεμένο στη Ναυτική Βάση Belomorsk στο Severodvinsk. Το Μάρτιο του 2010 άρχισε η διάλυσή του στο Sevmash, το μοναδικό μέρος που μπορεί να χειριστεί το κύτος του τιτανίου. Σε μια ασυνήθιστη πάντως επιλογή, η διάλυση πραγματοποιήθηκε με τους αντιδραστήρες και τα πυρηνικά καύσιμα επί του πλοίου, καθώς δεν είχαν γίνει προβλέψεις για το σχεδιασμό για την απομάκρυνση του αντιδραστήρα.

εικόνες: twitter.com/Saturnax1/status/1095015575208845312