Πριν λίγες ημέρες το agronews.gr αποκάλυψε την εξέταση ενός σχεδίου από τις Βρυξέλλες για την επιδότηση των αιγοπροβατοτρόφων ώστε να εγκαταλείψουν το παραδοσιακό επάγγελμά τους. Η κατακραυγή που ακολούθησε, επέφερε ανακοινώσεις διάψευσης τόσο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και από το ελληνικό υπουργείο ανάπτυξης. Ποιος όμως δεν πιστεύει ότι υπήρχε μόνο καπνός;
Του Στρατή Μαζίδη
Επίσης όπως σημειώνει ο Ελληνικός Σύνδεσμος Ιδιοκτητών Παραδοσιακών Σκαφών από το 1990 έως τώρα περισσότερα από 12.000 παραδοσιακά σκάφη καταστράφηκαν εξαιτίας μιας απαράδεκτης οδηγίας της Ε.Ε. Με την παράδοση της αλιευτικής άδειας προς επιχορήγηση, με βαρβαρότητα τεμαχίζεται το αντίστοιχο σκάφος.
Είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Σε μια εποχή όπου παρατηρείται κορεσμός στα αστικά κέντρα και τις εργασίες γραφείου, να εξετάζεται η επιδότηση για ακόμη μεγαλύτερη εγκατάλειψη της υπαίθρου κι ένα παραδοσιακό επάγγελμα αντί για την παροχή κινήτρων επιστροφής σε αυτή!
Το ίδιο ισχύει και για τα αλιευτικά σκάφη που αποτελούν ένα σήμα κατατεθέν της χώρας μας. Όμορφα καΐκια, μικρά, μεγάλα, με διάφορα χρώματα διαλύονται.
Είναι πολύ άσχημο να επιδοτείς την καταστροφή και μάλιστα δύο πολύ σοβαρών τομέων που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην επάρκεια τροφίμων μιας χώρας τόσο σε κανονικές όσο και κρίσιμες περιόδους.
Ειδικά για την Ελλάδα θα έπρεπε να επιδοτείται η στροφή στην κτηνοτροφία, την αλιεία και γενικά η ενασχόληση με παραγωγικούς κλάδους σε συνδυασμό με το ζωντάνεμα της περιφέρειας. Γιατί κάποιοι χρηματοδοτούν την καταστροφή; Τι ακριβώς επιδιώκουν;