Πήραν οι λέξεις τον κατήφορο. Το έθνος κατήντησε μια μάζα λεξιμαγνική...



Μια οροσειρά λέξεων από τους "συνασπισμένους" πολιτικούς της μετριότητας, της αναίδειας και της βλακείας στις παρυφές της γελοιότητας. Λέξεις που συνθέτουν ένα πολιτικό μελόδραμα με στοιχεία γκροτέσκο, που μας οδηγούν μπροστά στην έσχατη βεβαιότητα του τίποτα. Και στο τέλος αναγκαζόμαστε ευαπάτητοι και αμήχανοι να προσβλέπουμε σ' ένα κόσμο πέρα από το εδώ και το τώρα...

Του Στέλιου Συρμόγλου

Πήραν οι λέξεις το κατήφορο, ακόμη και σε μείζονα εθνικά μας θέματα. Το έθνος κατάντησε μια μάζα λεξιμαγνική. Και είναι δύσκολο να θρυμματιστεί αυτή η μάζα των λέξεων. Και εύκολα διαπιστώνει ο κυνικός παρατηρητής ότι ο λαός έμπλεξε εν πολλοίς στην επικίνδυνη περιπέτεια της πολιτικής, με την έννοια όμως της κομματικής εσωφθαλμίας, της αμετροέπειας, του ψέματος και της μωρίας. Ετσι ο λαός συνεπαρμένος αρχικά από τη ρητορεία, μεταπίπτει στη λοιδορία.

Ετσι, με τη "γοητεία" των γυαλιστερών λέξεων, αν και η στίλβη τους και η υποτιθέμενη παρθενία των λέξεων της πολιτικής απάτης δεν δικαιώθηκαν ποτέ σαν αυτοσκοπός, οι πολιτικοί της αποψίλωσης της εθνικής αξιοπρέπειας, εξασφαλίζουν τη "σιωπή" και την ανοχή του λαού. Ετσι κερδίζεται πολιτικός χρόνος.

Φαίνεται πως ζούμε με την άγνοια της ευπιστίας μας και τη βουβαμάρα της. Μια βουβαμάρα ανύποπτη και "ξέγνοιαστη", αδιάφορη στο πέρασμα του χρόνου, κινούμενη σε μια επίπεδη λογική και ευθεία γραμμή, χωρίς την ποικιλία των δράσεων, που σχηματοποιούν τη "φυσιογνωμία" μιας κοινωνίας συνειδητοποιημένων πολιτών.

Οι "εξελίξεις" σε πολιτικό επίπεδο παρουσιάζουν πυρήνες απάτης και αβεβαιότητας, που συγκλίνουν σε μια σύνθεση απραγματοποίητη και ακαθόριστη από το χαρακτήρα της. Με αμετάβλητες καταστάσεις που ωστόσο μεταβάλλουν τον Ελληνα και το ήθος του, τον Ελληνα και το σθένος του.

Και στην πορεία της αναζήτησης του "ευκαιριακού", όπου συναντούμε και την αστοιχείωτη "αισιοδοξία", όπως την προωθούν οι πολιτικοί των αδιανόητων προσαρμογών, δοκιμάζονται όχι απλώς η αντοχή και η ανοχή μας, αλλά και η ενότητα της ανθρώπινης συνείδησης.

Αυτή την ενότητα χρειαζόμαστε ως κοινωνία περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Γιατί τα τελευταία χρόνια, τα τρωκτικά της εξουσίας κατάφεραν να τη διασπάσουν. Χάθηκαν τα ίχνη της και απομακρύνθηκε από τους οραματισμούς του πολίτη, που επικεντρώνεται σε χωριστά και μεμονωμένα γεγονότα, που του "πλασάρουν" με κακογουστιά μεν, με αποτελεσματικότητα δε οι "τεχνουργοί" της λογικής υποταγής μιας ολόκληρης κοινωνίας στην εξυπηρέτηση των ευκαιριακών πολιτικών τους.

Ζούμε οι Ελληνες μέσα στη "μήτρα" της πολιτικής απάτης.
Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail