Ήταν στα τέλη του 2011 όταν ο Πάνος Καμμένος αρνούμενος να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπαδήμου διαγραφόταν από τη Νέα Δημοκρατία. Ο μαχητικός τότε βουλευτής, με τις αποκαλύψεις που έκανε, ξεκινούσε τη δική του μοναχική πορεία.
Του Στρατή Μαζίδη
Πολλοί ανέμεναν να προχωρήσει σε πολιτικό σχηματισμό, κάτι που όντως έπραξε λίγους μήνες αργότερα προσφέροντας στέγη σε αρκετούς πρώην συναδέρφους του που έκαναν μια σύντομη επανάσταση από τη ΝΔ (μιας και αρκετοί στην πορεία των χρόνων επαναπατρίστηκαν πχ Ιατρίδη, Μαρκόπουλος).
Και πράγματι ο Πάνος πέτυχε το Μάιο του 2012 να έρθει τέταρτο κόμμα, μια ανάσα από το 3ο ΠΑΣΟΚ, με 11% και 30 βουλευτές. Κι εκεί αρχίζουν τα λάθη, όπως με το περιβόητο φαξ στον Παπούλια καταφέρνοντας μέσα σε 30 ημέρες να υποχωρήσεις στο 7%.
Η πορεία προς το 2015 ήταν δύσκολη. Παρά την έλλειψη κυβερνητικής φθοράς, οι ΑΝΕΛ διαρκώς έχαναν βουλευτές και δύναμη. Ωστόσο διασώθηκαν στις εκλογές στις 25 Ιανουαρίου του 2015 αφού πολλοί θεώρησαν ότι ήταν όντως ένα αναγκαίο είτε καλό είτε κακό ώστε να χαλιναγωγηθεί ο επερχόμενος προς την εξουσία, ΣΥΡΙΖΑ. Αν μη τι άλλο ο Καμμένος δε θα άφηνε ακάλυπτη ούτε την πατρίδα, ούτε την εκκλησία και θα αναχαίτιζε ότι "προοδευτικό" θα προωθούσε ο Τσίπρας. Αμ δε! Πότε βγαίνοντας από την αίθουσα, πότε ταξιδεύοντας στη Βραζιλία και κατάπιε αμάσητες κάτι ιθαγένειες, σύμφωνα, ταυτότητες κ.ο.κ.
Για τον τομέα του; Ας το αφήσουμε καλύτερα. Μεγάλος στα λόγια, αποκλεισμένος όμως ναυτικά από τους Τούρκους στα Ιμια στην πράξη. Αποφασιστικός στην πρόθεση, ωστόσο επί των ημερών του βρέθηκαν κρατούμενοι δύο Ελληνες στρατιωτικοί για μήνες υπό περίεργες συνθήκες.
Σε κάθε περίπτωση, το τελευταίο του χαρτί ήταν το Σκοπιανό. Ωστόσο ο Καμμένος κυριολεκτικά το έκαψε. Κάποιες κινήσεις πρέπει να γίνονται στην ώρα τους. Πχ πέρυσι ήταν ο καιρός να ρίξει την κυβέρνηση και αν το έπαιζε σωστά, είναι πολύ πιθανό όσο άδικο κι αν ακούγεται, να διασωζόταν πολιτικά. Τώρα απλά θα είναι σα να σουτάρει ενώ η μπάλα έχει περάσει προ πολλού από μπροστά του.
Έφτασε πια στο σημείο να μην ελέγχει και πολλά στους ΑΝΕΛ. Ο Ζουράρις πχ δε θέλει τις Πρέσπες αλλά δεν επιθυμεί να ρίξει την κυβέρνηση, ο Παπαχριστόπουλος θα ψηφίσει τις Πρέσπες αλλά μετά θα παραδώσει την έδρα, η Χρυσοβελώνη (που δεν είναι στη Βουλή αλλά κάθεται σε κυβερνητική καρέκλα) πιστεύει ότι οι βουλευτές δεν είναι αποσκευές, ο Κουίκ κάνει ταξίδια που θα ζήλευε κι ο Γκιούλιβερ.
Αν ο Καμμένος είχε παραμείνει συνεπής στις θέσεις του και δεν έκανε λάθη, ίσως τώρα αυτός να προετοιμαζόταν να διαδεχθεί τον Τσίπρα αλλά από εκείνο το μεγάλο πολιτικό κοπάδι του 2012, ο ποιμένας Πάνος έμεινε μόνο με μια Τσαρουχά κι έναν Κατσίκη.