Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, ναύαρχος Αποστολάκης δήλωσε ότι αν Τούρκοι βρεθούν πάνω σε ελληνική βραχονησίδα, τότε αυτή θα γίνει ίσωμα. Την ίδια ημέρα ο υπουργός Αμυνας, Πάνος Καμμένος, σχολίαζε για μια ακόμη φορά ότι θα συντρίψουμε τους Τούρκους αν χρειαστεί και πως τους επόμενους μήνες θα ανακηρυχθεί ΑΟΖ.
Του Στρατή Μαζίδη
Θυμάται κανείς τι συνέβη την τελευταία φορά που δώσαμε ένα γερό μάθημα στους Τούρκους μέσω των λόγων του Καμμένου; Οι Τούρκοι απέκλεισαν ναυτικά τα Ιμια και ο υπουργός έριξε στεφάνι στη μνήμη των τριών πεσόντων κατά την κρίση του 1996 βλέποντας τις νησίδες με το κυάλι.
Αυτές οι δηλώσεις ήρθαν σχεδόν ταυτόχρονα με την ανακοίνωση της απόσυρσης των ΗΠΑ από τη Συρία κάνοντας είτε το χατίρι της Τουρκίας, είτε κινούμενες στα πλαίσια μιας ευρύτερης συμφωνίας που μένει να μας φανερωθεί σταδιακά το επόμενο διάστημα. Και στις δύο περιπτώσεις παράτησαν τους Κούρδους σύξυλους.
Δείγμα του τι έρχεται, είχε δοθεί όπως σημειώσαμε χθες από την αποστροφή του Τζέφρι στο Atlantic Council όταν είπε ότι οι ΗΠΑ δε συνεργάζονται σε μόνιμη βάση με μη κρατικές οντότητες όπως οι κουρδικές SDF.
Ο ναύαρχος σωστά υπογράμμισε πως αν συμβεί το παραμικρό, θα είμαστε μόνοι μας. Οι Κούρδοι επένδυσαν με πολύ αίμα στη συμμαχία με τις ΗΠΑ και μετρούν διαρκώς απώλειες.
Όταν οι Αποστολάκης - Καμμένος έκαναν τις παραπάνω δηλώσεις, είχαν υπόψη αυτή τη μεταστροφή των ΗΠΑ; Επίσης όταν ο ναύαρχος λέει ότι είμαστε μόνοι, το πιστεύει πραγματικά ή το είπε για τις ανάγκες της δήλωσης;
Το θέμα είναι ότι όπως έγραψε ο υποναύαρχος ε.α., Στέλιος Φενέκος, οι δηλώσεις αυτές οριοθετούν τα περιθώρια ελιγμών της πολιτικής θυμίζοντας το μάθημα-πάθημα των Ιμίων.
Επίσης οι δηλώσεις αυτές ήρθαν σε μια εποχή συντελούμενης επιδείνωσης του ισοζυγίου ισχύος των Ε.Δ. των δύο χωρών, όπου στη μεν Ελλάδα υπάρχει μια στασιμότητα, στη δε Τουρκία υπάρχει διαρκής και συστηματική ποιοτική ενίσχυση με παράδοση νέων μονάδων.
Τις δηλώσεις δε αυτές θα κληθούν να τις υλοποιήσουν και να πληρώσουν άλλοι με τη ζωή τους, τους οποίους θα στείλει η πολιτική ηγεσία να το πράξουν χωρίς να τους έχει εξασφαλίσει την ποιοτική υπεροχή σε μια ποσοτική αναλογική ισορροπία.
Ωστόσο δεδομένων των δηλώσεων των Αποστολάκη περί ισοπέδωσης και Καμμένου για ανακήρυξη ΑΟΖ και της θέσης που εξέφρασε το State Department ότι Ελλάδα και Τουρκία έχουν δικαίωμα εκμετάλλευσης φυσικών πόρων εντός των ΑΟΖ τους, σχηματίζω στο νου μου ένα σατανικό σενάριο που θα μπορούσε να υλοποιήσει μια κυβέρνηση η οποία δεν επιθυμεί να εγκαταλείψει την εξουσία. Μια συμφωνημένη κρίση > μια ελληνική νίκη σε ένα θερμό επεισόδιο με αναβολή των εκλογών > μια παρέμβαση των "καλών Αμερικάνων" να τα βρούμε με την Τουρκία στα της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ > μια συμφωνία με την Τουρκία όπου η Ελλάδα θα πάρει περισσότερα από την Τουρκία στο ζύγι αλλά λιγότερα από όλα όσα δικαιούται αφού τελικά θα έχει μπει τελικά η Τουρκία στο ζύγι, θα έχει γίνει η μοιρασιά και θα αποκτήσει μερτικό > ένα πανηγυρικό κλίμα μιας κυβέρνησης η οποία θα διατυμπανίζει ότι κέρδισε τους Τούρκους (Καμμένος) και έλυσε τα ελληνοτουρκικά με συμφέροντα τρόπο (κατά το παράδειγμα των Πρεσπών) ενώ στην πράξη θα έχει κάνει μεγάλες παραχωρήσεις στην Αγκυρα (Τσίπρας).
Μαύρα σύννεφα μαζεύονται στον ορίζοντα της μεγάλης μας γειτονιάς από το βορρά στα Βαλκάνια μέχρι την Ανατολή στη Συρία. Εμείς βρισκόμαστε ακριβώς στο κέντρο. Ένα είναι το μόνο βέβαιο. Είμαστε ολομόναχοι!