60.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα θάλασσας στο Ιόνιο και την Κρήτη και 17.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα γης σε Ήπειρο, Δυτική Στερεά Ελλάδα και Δυτική Πελοπόννησο έχουν ήδη παραχωρηθεί σε ξένες και ελληνικές πετρελαϊκές επιχειρήσεις για έρευνα και εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου. Ο αριθμός αυτός αναμένεται να αυξηθεί στο μέλλον.
Η πετρελαϊκή βιομηχανία μας υπόσχεται έναν μύθο οικονομικής ευημερίας, υποστηρίζει η WWF και συνεχίζει:
Η πραγματικότητα είναι ότι όχι μόνο υπερεκτιμούνται σημαντικά όποια αβέβαια κέρδη, άλλα και αγνοούνται συστηματικά τόσο τα οικολογικά όσο και τα οικονομικά κόστη σε κομβικούς, για τη χώρα μας, κλάδους.
Η έρευνα και εξόρυξη πετρελαίου σε αφορά και είναι επικίνδυνη:
Για τη θάλασσα μας
Η έρευνα και εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου είναι βαριά βιομηχανική δραστηριότητα που υποβαθμίζει το φυσικό περιβάλλον.
Για τη θαλάσσια ζωή
Τα σπάνια είδη όπως οι φάλαινες, τα δελφίνια, οι θαλάσσιες χελώνες και οι μεσογειακές φώκιες, τα κοράλλια και τα λιβάδια ποσειδωνίας απειλούνται.
Για την οικονομία
Η δίκαιη ανάπτυξη και η ευημερία των τοπικών κοινοτήτων περνάει μέσα από μια υγιή και ζωντανή φύση. Για τι τουρισμό ή αλιεία θα μιλάμε σε μια θάλασσα γεμάτη πλατφόρμες εξόρυξης;
Για το κλίμα μας
Τα πιθανά νέα κοιτάσματα πρέπει να παραμείνουν άθικτα αν θέλουμε να συγκρατήσουμε την αύξηση της πλανητικής θερμοκρασίας κάτω από το ασφαλές όριο του 1,5οC
Ποιος μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο πετρελαιοκηλίδας;
Στο ναυάγιο του δεξαμενόπλοιου Αγία Ζώνη ΙΙ στον Σαρωνικό βιώσαμε τι σημαίνει πετρελαϊκή ρύπανση στη θάλασσα. Τι θα συμβεί αν προκληθεί πετρελαιοκηλίδα, όχι λίγων εκατοντάδων, αλλά χιλιάδων τόνων, όχι δίπλα στο επιχειρησιακό κέντρο της χώρας αλλά εκατοντάδες μίλια μακριά από αυτά, όχι στην κλειστή θάλασσα του Σαρωνικού, αλλά στα χιλιάδες μέτρα βάθος στην ανοιχτή θάλασσα του Ιονίου και της Κρήτης;
Θα μπορούσε άραγε ο κρατικός μηχανισμός και οι πετρελαϊκές εταιρίες να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την πετρελαιοκηλίδα, την διαφανή ενημέρωση των πολιτών, την καταβολή αποζημιώσεων και την απόδοση ευθυνών;
Ποτέ άλλοτε δεν ρισκάραμε τόσα πολλά για να κερδίσουμε τόσα λίγα
Μόνο ο τουρισμός σε Ιόνιο, Δυτική Ελλάδα και Κρήτη προσέφερε €5 δις στο εθνικό μας εισόδημα του 2017, ενώ τις περιοχές αυτές επισκέφθηκαν σχεδόν 8,5 εκατ. τουρίστες. Το 14% του πληθυσμού (72.800 πολίτες) των συγκεκριμένων περιοχών απασχολείται επαγγελματικά στην αγορά τουρισμού. Η εμμονή με το πετρέλαιο μπορεί κυριολεκτικά και μεταφορικά να μαυρίσει τη φήμη της Ελλάδας ως κορυφαίου, τουριστικού προορισμού παγκοσμίως.
Το ίδιο ισχύει και για την αλιεία μας, που ενδέχεται να υποστεί το πλήγμα της πετρελαϊκής μόλυνσης. Σε Ιόνιο, Δυτική Ελλάδα και Κρήτη, οι κλάδοι αλιεία και μεταποίησης αλιευμάτων υποστηρίζουν πάνω από 8000 θέσεις εργασίας και συνεισφέρουν σχεδόν €200 εκατ. εισοδήματος.
Το τέλος του πετρελαίου έχει αρχίσει
Οι κοσμογονικές αλλαγές που προκαλούν οι τεχνολογικές και επιστημονικές εξελίξεις μας φέρνουν ένα βήμα πριν το τέλος της εποχής του πετρελαίου. Αυτό το γνωρίζουν οι πετρελαϊκές εταιρείες που κάνουν την ύστατη, φρενήρη κούρσα για πετρέλαιο από την Αρκτική και τον Αμαζόνιο, μέχρι την Αφρική, τη Νότια Αμερική και τη δική μας Μεσόγειο. Θα καρπωθούν τα κέρδη αφήνοντας στους πολίτες τον λογαριασμό.
Ένα παγκόσμιο κίνημα, από τον Καναδά και τις ΗΠΑ μέχρι τη Γαλλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία έχει ήδη κερδίσει μάχες ενάντια στη βιομηχανία πετρελαίου. Είναι εθνικό συμφέρον για την Ελλάδα, να αγωνιστεί για ζωντανές θάλασσες, για ένα σταθερό κλίμα, για ένα ενεργειακό μοντέλο χωρίς ορυκτά καύσιμα. Σε ποια πλευρά της ιστορίας θα σταθεί λοιπόν η Ελλάδα;