Freepen.gr - Ο Oliver Wright με άρθρο του στο ahvalnews6 σημειώνει πως η συμφωνία του Σότσι για το Ιντλίμπ εξυπηρετεί τα συμφέροντα κάποιου καλύτερα από ό,τι του Σύριου Προέδρου Bashar Assad.
Για πολλά χρόνια, ο Ασαντ και οι σύμμαχοί του από τη Ρωσία, το Ιράν και τη Χεζμπολάχ ακολούθησαν, με μεγάλη επιτυχία, μια στρατηγική που περιλαμβάνει την υποδιαίρεση των εχθρών τους σε διαδοχικά λιγότερους και μικρότερους θύλακες.
Είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί έχουν κάνει αυτό. Παρόλο που επικεντρώνεται η δύναμη των αντιπάλων τους σε συγκεκριμένες τοποθεσίες, αυτό επιτρέπει στις υπερβολικά εκτεταμένες κυβερνητικές δυνάμεις να ανακτήσουν περιοχές που εκκενώθηκαν από τους αντάρτες με χαμηλό κόστος και συγχρόνως να συγκεντρώσουν τη μεγαλύτερη δύναμη πυρός τους σε λιγότερα, αλλά πιο πλούσια, στοχευόμενα περιβάλλοντα. Η στρατηγική αυτή εξυπηρετεί τα στρατιωτικά πλεονεκτήματα της κυβέρνησης της Συρίας, ενώ αποκρύπτει τις στρατιωτικές της αδυναμίες.
Η συμφωνία που έπληξε το Σότσι δίνει κάθε εμφάνιση στην προώθηση αυτής της στρατηγικής. Ως εκ τούτου δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η συριακή κυβέρνηση αντιδρά θετικά. Οι δυνάμεις των ανταρτών θα θεωρήσουν τώρα ότι η Τουρκία τους βοηθά ενώ καθίστανται ευκολότεροι ως στόχος για τον στρατο.
Η συμφωνία είναι επίσης τόσο γεμάτη από αμφισημίες ώστε η Τουρκία θα είναι σχεδόν αδύνατο να τηρήσει τους όρους της. Η αντίληψη της Τουρκίας ως προς τι εστί μετριοπαθής αντάρτης διαφέρει από της Ρωσίας και της Συρίας. Εκτός αν η Τουρκία είναι σε θέση να εκδιώξει όλες τις δυνάμεις των ανταρτών από την ενδιάμεση ζώνη εντός του σύντομου χρονικού πλαισίου.
Έτσι, η συμφωνία του Σότσι, παρά τους επαίνους που έλαβε στον τουρκικό Τύπο, αναθέτει στην Τουρκία την εκκαθάριση μιας περιοχής επαναστατών που ενδέχεται να απελευθερωθεί από τη συριακή κυβέρνηση σε μια εποχή της επιλογής της και με ελάχιστο κόστος .