Το περασμένο Σάββατο κατά την τελετή παράδοσης - παραλαβής του υπουργείου Εξωτερικών, ο απερχόμενος Νίκος Κοτζιάς αποκάλυψε την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια στο Ιόνιο και δυτικά της Κρήτης. Σημείωσε μάλιστα στη συνέντευξή του στο Γιώργο Σαχίνη ότι το έκανε κατόπιν συνεννόησης με τον πρωθυπουργό Τσίπρα.
Του Στρατή Μαζίδη
Του είπε μάλιστα ο Τσίπρας ότι "δύο χρόνια δούλεψες πάνω σε αυτό". Και το είπε με τον Τσίπρα να επιβεβαιώνει ενώ αμφότεροι καμάρωναν ότι μεγαλώνουν τη χώρα.
Την Τρίτη το πρωί ο Τούρκος ΥΠΕΞ, Τσαβούσογλου κάνει σχετικές αρνητικές δηλώσεις στην τηλεόραση ενώ ο Ελληνας πρέσβης κ. Μαυροειδής καλείται στο τουρκικό υπουργείο εξωτερικών για να του υπενθυμιστεί επί της ουσίας ότι η επέκταση των χωρικών υδάτων αποτελεί αιτία πολέμου.
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας διαβάζουμε πως ο Αλέξης Τσίπρας αποφάσισε να μην προχωρήσουν τα "προεδρικά διατάγματα που είναι σχεδόν έτοιμα" όπως είχε δηλώνει ο Νίκος Κοτζιάς και πως θα φέρει το θέμα της επέκτασης με νομοσχέδιο, ότι σκέπτεται τη σύγκλιση Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής κ.ο.κ.
Και εδώ αναρωτιέται κανείς για το ποια εικόνα δίνει η χώρα προς τα έξω αλλά και τη σοβαρότητα με την οποία η κυβέρνηση προσεγγίζει τις εθνικές υποθέσεις.
> δηλαδή δύο χρόνια εργαζόταν ο Κοτζιάς για μια μισή επέκταση, είχε αποφασιστεί η συγκεκριμένη οδός χειρισμών, έφτασε στο παρά '1 και ακυρώνεται;
> ποιος πιστεύει ότι αυτό ήταν τυχαίο και δεν είχε καμία σχέση με την επανάληψη των απειλών της Αγκυρας;
Ο πρωθυπουργός τρόμαξε κολυμπώντας στα 12 μίλια από το βάθος και γύρισε γρήγορα στα 6. Για Ανδρέας το πήγαινε, Σημίτης κατέληξε. Η χώρα μας για πολλοστή φορά απέδειξε γιατί δε μας λαμβάνει κανείς σοβαρά υπ'όψιν. Αυτό είναι παράλληλα και το αποτέλεσμα όταν είσαι μια ναυτική χώρα και δεν εξασφαλίζεις να έχεις διαρκώς ποιοτική υπεροχή σε θάλασσα κι αέρα. Κι αν είναι να τραβάμε θέματα πίσω, γιατί τα ανοίγουμε;