Στο κέντρο της Δαμασκού μπορεί και να μην καταλάβεις με την πρώτη ματιά ότι η χώρα βγαίνει από έναν 7ετή εμφύλιο και μια ξένη εισβολή ενός τερατώδους σφαγέα, που ανέχθηκαν και χρηματοδότησαν πολλοί ώσπου να θεριέψει και να απειλεί πλέον και τους ίδιους, όπως παλιότερα η Αλ-Κάιντα κι οι Ταλιμπάν.
Τους ισλαμοφασίστες του Ισλαμικού Κράτους έθρεψε (κυριολεκτικά και μεταφορικά) η μανία της «Δύσης» μας (συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ) και πολλών «φιλοδυτικών» αραβικών καθεστώτων να αλλάξουν το χάρτη της Μέσης Ανατολής κατά πώς τους βόλευε.
Πατώντας φυσικά πάνω σε υπαρκτές ανισότητες (που φαίνονται και στις κατοικίες των πλάνων) και χάσματα εθνικά και θρησκευτικά, τη φτώχεια, την αμορφωσιά, το έλλειμμα δημοκρατίας και τη ραγδαία εξάπλωση των πιο ακραίων ουαχαβίτικων εκδοχών του Ισλάμ. Η Συρία είχε την «τύχη» να είναι η τελευταία στη σειρά της «αραβικής άνοιξης» μετά το Ιράκ και τη Λιβύη, επομένως πρόλαβαν να δουν πολλοί τα εκεί αποτελέσματα των «ανθρωπιστικών βομβαρδισμών» και να βρεθεί στο δρόμο της η Ρωσία του στριμωγμένου και αποφασισμένου να αντιδράσει Πούτιν.
Χωρίς τη ρωσική ανταπόκριση στο αίτημα #Assad να εμπλακεί ενεργά στην ύστατη μάχη κατά του ISIS, ο πόλεμος και η τρομοκρατία πιθανώτατα θα είχαν εξαπλωθεί και σε άλλα γειτονικά κράτη και η Συρία θα είχε μετατραπεί σήμερα σε ένα ακόμη «πεδίο βολής φθηνό, που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι».
Τα στρατιωτικά μπλόκα και τα οχυρωμένα κτίρια σε κάθε γωνία, στολισμένα με τη σημαία και τα αμέτρητα πορτρέτα των Άσαντ σε προσγειώνουν στην πραγματικότητα. Καμία αντίρρηση ότι η χώρα κυβερνάται από ένα μιλιταριστικό-αυταρχικό καθεστώς, που δύσκολα βέβαια θα άντεχε, αν δεν είχε την ανοχή ή την υποστήριξη της πλειονότητας του λαού του.
Και μεταφέροντας εδώ μια συζήτηση από αλλού, καμιά αντιπολίτευση στον κόσμο δεν νομιμοποιείται να προσκαλέσει και να χρησιμοποιεί ξένους μισθοφόρους και δανεικούς ενόπλους προς επίτευξη των πολιτικών της στόχων.
Η ομαλότητα της ζωής στην ταλαίπωρη Συρία επιστρέφει. Ο Ασαντ είναι ο νικητής και ο πολιτικός κυρίαρχος, που προς τιμήν του δεν εγκατέλειψε ούτε στιγμή τη γη του, δεν το έβαλε στα πόδια και βρήκε τρόπο να σταματήσει την κατρακύλα της χώρας του στο χείλος της αβύσσου...