Το Δήμο Βερύκιο, τον γνωρίσαμε η πλειοψηφία από τον παλιό ΣΚΑΙ ως δημοσιογράφο ειδικευόμενο στο αμυντικό ρεπορτάζ. Ήταν τέτοια η παραστατικότητά του που μπορούσε και στο πλέον αδιάφορο γεγονός να προσδώσει σασπένς κι ενδιαφέρον.
Του Στρατή Μαζίδη
Διαβάζω πάντα με ενδιαφέρον κείμενά του για τα ελληνοτουρκικά ή παλαιότερες κρίσεις, αναζητώντας τις λεπτομέρειες που πολλές φορές έγραφε. Τα χρόνια πέρασαν βέβαια και ο Βερύκιος έγινε κάτι σαν αρχηγός ΓΕΕΘΑ στο ραδιοτηλεοπτικό μέσο όπου εργάζεται, τον Alpha. Κακά τα ψέματα για εμάς τους απλούς πολίτες, οι δημοσιόγραφοι από ένα επίπεδο και πέρα δε μεταφέρουν απλά ειδήσεις ή εκφράζουν απόψεις. Καθίστανται συνδιαχειριστές της εξουσίας και της ισχύος.
Δε βρίσκονται σε ένα διακριτο ρόλο και χώρο αλλά εμπλέκονται. Έχουν συμφέροντα ανάλογα με το σε ποια πλευρά στέκονται. Ομοίως πιθανώς και ο Βερύκιος που επαγγελματικά έφτασε αρκετά ψηλά. Αυτό δεν είναι κακό, αρκεί εμείς, το κοινό, ό,τι ακούμε, βλέπουμε και διαβάζουμε να το φιλτράρουμε.
Σήμερα όμως το παράκανε. Δεν κατάλαβα σε ποιον πήγαινε η μπηχτή της ανάρτησής του στο twitter, που είχε κάθε δικαίωμα να την κάνει ως προς το κείμενο. Δεν είχε όμως κανένα δικαίωμα να εμπαίξει τη θρησκευτική πίστη πολλών εκατομμύριων για την οποία αναρίθμητοι μαρτύρησαν. Με το Θεό αστεία δε γίνονται. Μπορεί να μας ανέχεται αλλά ο Θεός ου μυκτηρίζεται.
- - - - -
photo: jplenio / pixabay