Μέχρι τον Ιανουάριο του 2015 πριν τις εκλογές του 2015 υπήρχε στον κόσμο διάχυτη η εντύπωση ιδιώς στο χώρο της αριστεράς οτι δεν μπορεί να μας φορτώσουν τόσα πολλά δις για άχρηστο εξοπλισμό συνοδευόμενο απο παχυλές μίζες σε πολιτικο προσωπικό, πολιτικούς ακόμα και υπουργούς και οτι; κάτι θα γινόταν για να μην το πληρώσουμε στο σύνολό του.
του Μιχάλη Χαιρετάκη
Δεν μπορεί υπουργός και γενικός γραμματέας υπουργείου να είναι στη φυλακή, άλλος ενας υπουργος να έχει δωροδοκηθεί, ταμιας κόμματος να παραδέχεται οτι είχε πάρει ποσό απο γερμανική πολυεθνική και άλλος να ελέγχεται στο πόθεν έσχες για καταθέσεις σε τράπεζες και να μη συμβαίνει τίποτα. Αν υπήρχε δωροδοκία, υπήρχε και σκάνδαλο. Αν υπήρχε σκάνδαλο, δεν κουκουλώνεται με μερικές δεκάδες εκατομμύρια ,αν δόθηκαν και αυτά, ως αποζημίωση.
Ειναι βέβαια εγκληματικό και εξόχως ηλίθιο να προσπαθεις πάνω στην κουτοπονηριά ή την απελπισία σου να συμψηφισεις 2 διαφορετικά πράγματα, το κατοχικό δάνειο των γερμανών κατακτητών με το χρέος. Είναι σα να νομιμοποιείς πλέον την κλοπή που έγινε πριν μερικά χρόνια και να ζητάς να τη συμψηφίσουν με μια άλλη κλοπή που έγινε πριν απο 70 χρόνια.
Το χρέος δημιουργήθηκε κυρίως απο κλοπές που έγιναν απο υπερτιμολογήσεις σε αγορές και έργα δισεκατομμυρίων ευρώ. Ολυμπιακοί αγώνες 2004, μεγάλα έργα, εξοπλισμοί ΔΕΚΟ (ΟΤΕ , ΟΣΕ κλπ) δεκάδες, εκατοντάδες δισεκατομμύρια. Μόνο το χρέος του ΟΣΕ ήταν 10 δις ευρώ και τον πουλήσαμε ελεύθερο χρεών μόνο 45 εκ ευρώ. Τα υπόλοιπα τα φεσωθήκαμε εμείς.
Δεν υπάρχει πλέον ο ΟΣΕ. Υπάρχουν 10 δις (αν είναι μόνο τόσα αμφιβάλλω) που τοκίστηκαν, ξανατοκίστηκαν και αυγάτεψαν και στο τέλος μεταφέρθηκαν πάνω στην καμπούρα του ελληνικού λαού.
Γύρισαν τόσες φορές τα αρχικά χρέη που ακόμα και ο πιο προσεκτικός οικονομολόγος ζαλίζεται και χάνει την κάθε επαφή με το αρχικό χρέος. Το κάθε ευρώ που πληρώνουμε τώρα, δεν αντιστοιχεί σε κάποια συγκεκριμένη αγορά ή σκάνδαλο.
Δεν γίνεται λοιπόν να πεις πια αυτο το ευρώ είναι παράνομο χρέος και δεν το πληρώνω. Εχει νομιμοποιηθει απο όλα τα μνημόνια που ψηφίστηκαν μέχρι τώρα, απο τα σαξες στορυ απο τις καθαρές εξόδους.
Ο Σύριζα (που υποτίθεται οτι ήταν ένα αριστερό κόμμα) μαζί με τους Ανέλ (που υποτίθεται οτι ήταν πατριωτικό κόμμα) κατάφεραν μέσα σε 3 μόλις χρόνια να φτάσουν την κατάσταση απο εκεί που υπήρχε μια μικρή ελπίδα ανατροπής των μνημονίων και του χρέους σε μη αναστρέψιμη.
Αυτό ήταν το μόνο που κατάφεραν. Να μετατρέψουν την περήφανη αλλά χτυπημένη απο τα μνημόνια Ελλάδα, σε μια αγελάδα χρέους. Μέχρι το 2060 η χώρα θα έχει μετατραπεί σε ενα τριτοκοσμικό προτεκτοράτο, με νέους κατοίκους εγκλωβισμένους μετανάστες από όλα τα μέρη του κόσμου, φθηνό, πάμφθηνο εργατικό δυναμικό.
Οι παλιοί κάτοικοί της; Οι πιο ηλικιωμένοι θα ζήσουν να δούν τις συντάξεις τους να εξαερώνονται χρόνο με το χρόνο με τη βοήθεια μαθηματικών τύπων σε φιλοδωρήματα υψους αντιστοιχων ασιατικής ή άλλης βαλκανικής χώρας ενώ οι νεώτεροι εχουν 2 επιλογές. Είτε να μείνουν απασχολήσιμοι, αναλώσιμοι σε μια πανάκριβη χώρα (σκεφτείτε μόνο τα καύσιμα και τα διόδια) ή να καταφύγουν σε άλλες χώρες στο εξωτερικό, οικονομικοί πρόσφυγες, θύματα ενός ακήρυχτου πολέμου.
Αν δεν βλέπετε τα ερείπια απο τις βόμβες είναι γιατί δεν πηγαίνετε μια βόλτα στους δρόμους που κάποτε έσφυζαν απο ζωή, γεμάτους καταστήματα, εταιρείες και σήμερα με μέτρα ασπιρίνες προσπαθούν οι δήμαρχοι να τους νεκραναστήσουν με μαγαζιά ζόμπι.
Η ιστορία θα κρίνει πολύ πιο αυστηρά την τρίτη γενιά δωσιλογικών μνημονιακών κυβερνήσεων απο τις προηγούμενες, γιατί ουσιαστικά είναι αυτή που έβαλε την ταφόπλακα στο μέλλον της χώρας.