Τι έχετε να πείτε για το "άπιστο" κράτος μας;


Απιστία προς το δημόσιο αίσθημα, προς το δημόσιο βίο, προς τη διαχείριση των δημοσίων υποθέσεων, προς ό,τι μας ανήκει είναι καθεστώς. Το ευνομούμενο κράτος ή έστω το κράτος που μπορεί να ασεβεί μέσω των νόμων, αλλά να σέβεται αυτούς τους νόμους, δεν υπάρχει στην Ελλάδα.

Του Στέλιου Συρμόγλου

Γυρίσαμε στην προ του Δράκοντα εποχή, όπου ο νόμους ήταν η θέληση της ολιγαρχίας.

Υπερβολή του γράφοντος; Κοιτάξτε γύρω σας, όσοι δεν το νιώθετε στο πετσί σας, η καθολική ασέβεια είναι το μόνο καθεστώς που διέπει την ελληνική ζωή. Το άσυλο της προσωπικότητας δεν υπάρχει. Και με τον όρο αυτό εννοώ την κατοχύρωση του Ελληνα πολίτη, που τον κάνει να πιστεύει ότι "δεν υπάρχει ποινή άνευ νόμου" και ότι στη φύση του νόμου είναι να προνοεί αυτά που απαγορεύονται και επιτρέπονται.

Οταν λοιπόν αυτά που απαγορεύονται επίσημα από το νόμο, επιτρέπονται στην όποια κυβερνώσα ολιγαρχία κι αυτά που επιτρέπονται στον πολίτη κηρύσσονται αναδρομικά απαγορευτέα, γ έννοια του κράτους δεν υφίσταται.Η δε κατοχύρωση είναι ανύπαρκτη.

Ετσι εξηγείται ο έμμεσος και άμεσος εκφοβισμός της Δικαιοσύνης. Πως είναι δυνατόν να λειτουργήσει ο δικαστής, αν είναι υποχρεωμένος να μην ερμηνεύει το νόμο, αλλά τη θέληση της όποιας κυβερνητικής πλειοψηφίας;

Απορούμε οι πολίτες να ζήσουμε σ' ένα κράτος κακό. Απορούμε να διαμορφώσουμε τη στάση μας σ' ένα κράτος σκληρό. Απορούμε να επιλέξουμε έναν τρόπο δραστηριοποίησης σ' ένα κράτος φτωχό. Μπορούμε να συνεννοηθούμε μ' ένα κράτος αυταρχικό, που η αυταρχία του εκφράζεται μέσω του νόμου. Δεν μπορούμε όμως να κάνουμε τίποτα από τα παραπάνω, όταν έχουμε να κάνουμε μ' ένα κράτος άπιστο και ασυνεπές.

Απιστο ως προς τα πιστεύω του. Και πιστεύω του κράτους είναι οι νόμοι. Ασυνεπές ως προς αυτό που νομοθέτησε, ώστε ο πολίτης να μην ξέρει να φυλαχτεί από την αδικία του και να ακολουθήσει τη δύσκολη, έστω αυταρχική νομιμότητα. Το κράτος που δεν νομιμοποιεί ούτε τον αυταρχισμό του, είναι προορισμένο να χαθεί.

Το άπιστο όμως κράτος πριν χαθεί, καταστρέφει τους πολίτες του κι όλες τις κοινωνικές λειτουργίες. Αν καταλύεται ο νόμος και οι ομάδες παίρνουν εξουσίες στα χέρια τους, τότε όχι μόνο η πολιτεία δεν μπορεί να υπάρξει, αλλά και η ζωή των πολιτών υπάγεται στο νόμο του ισχυρότερου.

Και στην μεν χούντα νιώθεις απροστάτευτος, επειδή δεν λειτουργεί το πολιτικό δικαίωμα του πολίτη κι όσα απορρέουν απ' αυτό. Στη δημοκρατία όμως, όπου ο νόμος γίνεται της πολιτείας και του πολίτη προστάτης, όταν ο νόμος περάσει στον έλεγχο της εξουσίας, τότε η δημοκρατία είναι χάρτινη.

Και δυστυχώς σε τούτο τον τόπο των πολλών λόγων και των ελάχιστων πράξεων, πολλοί αλλόφυλοι μας κυβερνούν με ψυχολογικά απωθημένα, κυνικά λαίμαργα όντα, πολιτικά ανερμάτιστα, χωρίς καμία αισθητική και αιδημοσύνη, που εδούλωσαν το γένος των Ελλήνων, πλουτίζοντας από την επιχείρηση άπιστο κράτος!..

Κάπως έτσι όμως φτιάχνουν το δίχτυ του εγκλωβισμού τους. Οταν η αράχνη υφαίνει το ιστό της για τα έντομα, εκθέτει την παρουσία της στα αρπακτικά πουλιά. Ποιο πολιτικό κόμμα ή πολιτική κίνηση με ολιγαρχική αντίληψη γλίτωσε; Ποια δεν είχε οικτρό τέλος;
Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail