Freepen.gr - Συνέντευξη στην ε/φ Documento και το δημοσιογράφο Δημήτρη Χατζηνικόλα παραχώρησε ο υπουργός εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, η οποία δημοσιεύεται και στην ιστοσελίδα του υπουργείου. Όσον αφορά τα ελληνοτουρκικά παραθέτουμε το επίμαχο απόσπασμα όπου με μπλε χρώμα προσθέτουμε τις επισημάνσεις μας:
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πρόσφατα ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα Τζέφρι Πάιατ δεν έκρυψε την ανησυχία του για το ενδεχόμενο επεισοδίου σύγκρουσης μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας. Συμμερίζεστε την ανησυχία του;
Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Εδώ και τρία χρόνια υπογραμμίζω προς κάθε πλευρά ότι n συμπεριφορά της Τουρκίας μπορεί να οδηγήσει σε ατύχημα ή και λάθος. Ότι, επιπλέον, πρέπει κανείς να έχει ανοικτά τα κανάλια επικοινωνίας ώστε να μη μετεξελιχθεί αυτό το λάθος σε θερμότερο επεισόδιο. Όπως έχω εξηγήσει, η νευρικότητα της Τουρκίας είναι πολύ μεγάλη και μπορεί να δημιουργήσει καταστάσεις κάθε άλλο παρά ειρηνικές και ορθολογικές. Όταν ο διπλανός σου περνά περίοδο με ισχυρά τα αισθήματα της «κρίσης αλαζονείας και αίσθησης ότι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει» σε συνδυασμό «με φόβο και αισθήματα ανασφάλειας», εσύ πρέπει να είσαι πολύ μετρημένος. Αυτό δεν είναι αδυναμία αλλά στάση ισχυρής ευθύνης και υπευθυνότητας.
Ο υπουργός έχει αντιληφθεί ότι οι Τούρκοι δύο φορές επιχείρησαν να βουλιάξουν ελληνικά πλοία σε ελληνικά χωρικά ύδατα στα Ιμια με σκοπό, εκτός του να πνίξουν κόσμο, να διασώσουν αιχμαλώτους; Η στάση ευθύνης επιβάλλει περιορισμό σε ψυχογραφήματα; Έχουμε καταλάβει ότι η Τουρκία μας κάνει μικρούς τοπικούς πολέμους μικρής διάρκειας αλλά πολλαπλάσιου κέρδους; Διότι το "κρίση αλαζονείας και αίσθησης ότι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει" μεταφράζεται σε γεγονότα που ζήσαμε και δύο Ελληνες στρατιωτικούς φυλακισμένους ή κατά τον κ. Καμμένο ομήρους σε τουρκικές φυλακές υψίστης ασφαλείας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ήταν όμως ορθή η επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης και του υπουργείου Εξωτερικών να κρατήσουν ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας με την ηγεσία της Τουρκίας, επιλογή στην οποία βασίστηκε και η πρόσφατη επίσκεψη του Τούρκου προέδρου στην Αθήνα;
Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Στην εξωτερική πολιτική πρέπει να πράττεις το σωστό και ορθολογικό και όχι αποκλειστικά αυτό που σε προτρέπει το αίσθημά σου. Όταν αποφασίζεις ως πρόσωπο με ποιους θα βγεις κάποιο βράδυ, αποφασίζεις να το κάνεις με την παρέα σου. Όταν κάνεις εξωτερική πολιτική, όμως, δεν μιλάς μόνο με όποιον σε ευχαριστεί να κουβεντιάζεις μαζί του, αλλά με όποιον πρέπει. Στην εξωτερική πολιτική δεν δρας με βάση τις προτιμήσεις σου αλλά με βάση τι είναι αναγκαίο και συμφέρει τη χώρα. Κάνεις πολλά πράγματα που δεν είναι απαραίτητο να σου αρέσουν, τα οποία όμως είναι απαραίτητα για τη χώρα, την ειρήνη στην περιοχή και τη σταθερότητα. Η χώρα δεν χρειάζεται έναν υπουργό Εξωτερικών που συναντά μόνο όσους του είναι συμπαθείς. Η εξωτερική πολιτική θέλει ευθύνη, μέτρο, υπομονή, νηφαλιότητα, επάρκεια γνώσεων και εμπειρίας. Να γνωρίζεις, επίσης, πότε και γιατί μιλάς.
Μόνο που φέραμε στην Ελλάδα έναν απομονωμένο διεθνώς ηγέτη που δεν καλεί κανείς. Επίσης είναι σύμπτωση ότι μετά από εκείνο το ταξίδι άνοιξαν σα βεντάλια όλα τα θέματα και συνέβησαν μια σειρά επεισόδια;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τι συμπεράσματα βγάλατε από τη συμπεριφορά της Τουρκίας σε σχέση με τις γεωτρήσεις στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και πώς σκέφτεστε να προχωρήσετε από δω και στο εξής προκειμένου να συνδράμετε την Κυπριακή Δημοκρατία στην εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της;
Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Νομίζω ότι το κεντρικό συμπέρασμα είναι (κάτι στο οποίο συμφωνούμε απόλυτα με την κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας) ότι ορθώς θέσαμε στο Κραν Μοντανά το θέμα των εγγυήσεων και των παρεμβατικών δικαιωμάτων της Τουρκίας. Μπορείτε να φανταστείτε τι θα γινόταν σήμερα αν η Τουρκία διέθετε τέτοια δικαιώματα και μάλιστα νομιμοποιημένα από την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία; Το αντίστροφο συμπέρασμα είναι αυτό που πρεσβεύει ο τουρκικός μεγαλοσοβινισμός και αυταρχισμός.
Δεν μπορούμε να φανταστούμε διότι το ζήσαμε. Η Τουρκία με μικρό πολεμικό στολίσκο περικύκλωσε, απείλησε να βυθίσει κι εμπόδισε ένα μεγάλο γεωτρύπανο να προχωρήσει στην αποστολή του. Τελικά πέτυχε να το εκδιώξει δίχως να ανοίξει μύτη. Η Αγκυρα δε χρειάζεται νομιμοποιημένες εγγυήσεις και παρεμβατικά δικαιώματα, το πράττει κατά το δοκούν όπου την παίρνει ή της δίνουν το πράσινο φως (Ιράκ-Συρία). Αντίθετα ο κ. υπουργός ερωτάται αν συνειδητοποιεί με ποιους έχουμε να κάνουμε.