Δεν χωρά αμφιβολία ότι με τα πέντε σύνθετα ονόματα για την ΠΓΔΜ που ανακοινώθηκαν (όλα με τη λέξη «Μακεδονία») το ζήτημα του σλαβικού αλυτρωτισμού σε βάρος της Ελλάδας παραμένει ζωντανό.
Όπως και να το δει κανείς, ο «Μακεδονισμός», ως κύριο «συστατικό κρατικής επιβίωσης» της ΠΓΔΜ και απαρέγκλιτη κρατική ιδεολογία, που σαφέστατα υποκρύπτει το ιδεολόγημα της «διαμελισμένης μακεδονικής πατρίδας», ενυπάρχει και στα πέντε ονόματα.
Εν τούτοις, ακόμα και αν η Ελλάδα δεχθεί ένα από αυτά, υποχωρώντας κατά κράτος, δεν είναι σίγουρο ότι θα το δεχτούν και οι Σκοπιανοί. Πολύ πιο πιθανό είναι το βεβαρημένο ιστορικά Μακεδονικό Ζήτημα που μας έρχεται από τον 19ο αιώνα να συνεχιστεί και τον 21ο!
Και είναι «πανουργία της ιστορίας» που μια ετερόκλητη κυβερνητική συμμαχία εθνομηδενιστών και πατριδοκάπηλων-τυχοδιωκτών αναλαμβάνει το ρόλο να ξεμπερδέψει όπως – όπως με την «εθνικιστική ονοματολογία», κάνοντας το χατίρι των νατοϊκών τους εταίρων, που κάποτε τους θεωρούσαν «φονιάδες των λαών», σε βάρος των ελληνικών εθνικών συμφερόντων.