του Μιχάλη Χαιρετάκη
Την ίδια ώρα που η εγκληματικότητα βρίσκεται στα ύψη , ο πληθυσμός μεταναστεύει μαζικά, οι μαζικοί πλειστηριασμοί κατοικιών έχουν ξεκινήσει και χιλιάδες μετανάστες εγκλωβίζονται στη χώρα καλείται ο πρόεδρος μιας γειτονικής χώρας που συνεχώς δείχνει να αμφισβητεί τα σύνορα μας.
Η επίσκεψη του Τούρκου προέδρου στην Ελλάδα, μόλις έχει ξεκινήσει και ήδη δίνει την εντύπωση ενός μεγάλου φιάσκου για την ελληνική πλευρά και εύχομαι να μην καταλήξει σε εθνική τραγωδία. Ηδη κάποιοι μιλάνε για Βατερλώ.
Αυτή τη συνάντηση ακόμα και ο Καρανίκας να την είχε οργανώσει μόνος του θα την έκανε πολύ καλύτερη. Δεν είναι θέμα βλακείας, είναι θέμα ενδοτισμού που φτάνει τα όρια της εθνικής προδοσίας.
Η αλήθεια είναι οτι είχα παρεξηγήσει τον Καρανίκα και του ζητάω δημόσια συγγνώμη. Δεν είναι ο χειρότερος απο δαύτους. Ο καλύτερος είναι και μιλάω πολύ σοβαρά. Για τους άλλους όλους, καλύτερα να μη μιλήσω γιατί αν μιλήσω θα πω λόγια βαρια, πολύ βαριά. Γιατί για τον συμπαθέστατο Καρανίκα η καριέρα μπορεί να είναι χολέρα και η Μενεγάκη απωθημένο, όμως σε τέτοια κατάντια, χάλια και ντροπή δε θα έφτανε ποτε.
Οταν ανέχεσαι μεσα στο προεδρικό μέγαρο ο ασεβής προσκεκλημένος να αμφισβητεί για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες ώρες, τη συνθήκη της Λωζάννης και τα σύνορα της χώρας, μόνο μια απάντηση θα μπορούσε να δοθεί. Αυτόματα ακύρωση της επίσκεψης και επιστροφής του Ερντογάν πίσω στη χώρα του.
Αυτό το τελευταίο θα μπορούσε να το κάνει μια κυριαρχη χώρα και όχι μια τριτοκοσμική μπανανία και προτεκτοράτο των διεθνών δανειστών. Θα μπορούσαν να το ζητήσουν πολιτικοί με πυγμή , με αποφασιστικότητα, πατριώτες, απο αυτούς που υποστηρίζουν οτι το κράτος που υπηρετούν έχει σύνορα ξεκάθαρα ορισμένα με διεθνείς συνθήκες που δεν αμφισβητούνται ούτε επικαιροποιούνται.
Οχι πάντως απο πολιτικούς που κάνουν δημόσια τέτοιες δηλώσεις:
Στη χώρα που οι πολιτικοί μιλούν για ασφαλιστική αναπλαισίωση και για επικαιροποίηση μισθών και συντάξεων,εννοώντας το άγριο τσεκούρωμα και τη βίαιη φτωχοποίηση των πολιτών, έρχεται ο Ερντογάν και μιλάει για επικαιροποίηση της συνθήκης της Λωζάννης.
Όλοι καταλαβαίνετε τι εννοεί με αυτό. Την αρχή της καντονοποίησης της χώρας. Καλύτερη ευκαιρία για τον τούρκο πρόεδρο δεν μπορούσε να βρεί. Μια χώρα φτωχοποιημένη και λεηλατημένη απο τα μνημόνια, το ΥΠΕΘΑ να ξεπουλάει υλικό για να πληρώσει μισθούς και να ταϊσει τους μετανάστες (7.15 ευρώ η μερίδα μην το ξεχνάμε στους καιρούς που ζούμε τόσο πληρώνει χουβαρνταλίδικα το ΥΠΕΘΑ τις εταιρείες εστίασης), μια χώρα που σε μερικά χρόνια δε θα μπορεί καν να γίνει σύγκριση, χωρίς να πέσει απίστευτο γέλιο, στον στρατιωτικό εξοπλισμο της με αυτόν της Τουρκίας.
Ομως το πρόβλημα δεν είναι τι θα γίνει τότε, στο μέλλον, γιατί τότε πολύ απλά όπως φαίνεται απο τα γεγονότα η χώρα θα είναι πολύ πιο μικρή και πολύ πιο ασήμαντη εξαιτίας των εγκληματικών λαθών και παραλείψεων που συμβαίνουν σήμερα.