Ένα νέο ανησυχητικό φαινόμενο περιγράφει ο Νικήτας Κανάκης από τους Γιατρούς του Κόσμου σε ανάρτησή του στο facebook και αφορά την εγκατάλειψη ηλικιωμένων ανθρώπων, που καταλήγουν να αποτελούν πρόβλημα ακόμη και για τα παιδιά τους.
Ανάμεσα στους ανθρώπους αυτούς ακόμη και εκείνοι που εργάστηκαν, πλήρωσαν εισφορές και ακόμη περιμένουν να εγκριθεί η σύνταξή τους. Κάπως έτσι προκύπτουν τα εντυπωσιακά πλεονάσματα.
Διαβάστε την ανάρτηση του κ. Κανάκη:
"...They Shoot Horses, Don't They?..." Sydney Pollack
Τον τελευταίο καιρό, ένα νέο, ανησυχητικό και θλιβερό φαινόμενο εμφανίζεται στα Πολυιατρεία των Γιατρών του Κόσμου. Όλο και περισσότεροι εγκατελειμένοι ανήμποροι ηλικιωμένοι χτυπάνε την πόρτα μας . Και για όλους τόσους μας πληροφορούνε από παντού ζητώντας την βοηθειά μας. Πένητες, αβοήθητοι συχνά άστεγοι, αποδιωγμένοι χωρίς καμία ελπίδα πλέον. Κάποια από τα τηλέφωνα σοκάρουν. Είναι τα ίδια τους τα παιδιά που ρωτούν που μπορούν να τους στείλουν γιατί αποτελούν πια πρόβλημα (!).
Ξέρω τι σκέφτεστε. Πολλοί από αυτούς ίσως δεν ήταν οι καλύτεροι άνθρωποι, οι συνετοί οικογενειάρχες, οι πιο έντιμοι πολίτες. Ε και? Από πότε οι Γιατροί του Κόσμου ζητάμε πιστοποιητικά ηθικής? Η θανατική καταδίκη διά της αδιαφορίας υποτίθεται πως δεν υφίσταται σαν ποινή σε πολιτισμένες κοινωνίες
Υπάρχουν όμως και εκείνοι που πάλεψαν για το μεροκάματο όλη τους τη ζωή και απλά στα γεράματα δεν μπορούν –αν και θα το ήθελαν- να συνεχίσουν να παλεύουν. Δεν ξεχνάω έναν ανθρωπάκο που η καθυστερημένη απονομή της συνταξής του, τον οδήγησε αφού δεν είχε κανέναν δικό του να μείνει άστεγος και να έρθει στο υπνωτήριο των αστέγων. Η άλλους που για λίγα χρέη από κάποιο μικρομάγαζο δεν μπορούν να βγάλουν έστω και μια πενιχρή σύνταξη που θα τους επιτρέψει να επιβιώσουν. Η εκείνους που η τρομακτική ανεργία στις μεγαλύτερες ηλικίες τους άφησε στο έλεος –κυριολεκτικά- του Θεού.
Όσο η οικονομική κρίση θα συνεχίζει να αφήνει το μόνιμο πιά αποτύπωμα της η κοινωνική σκληρότητα θα αυξάνει και το «σώσον εαυτώ σωθήτω» θα εμπεδώνεται, θα κυριαρχεί και θα αφήνει όλο και πιο πίσω σε κοινωνικούς Καιάδες τους πιο ευάλωτους τους πιο ανήμπορους αυτούς που δεν μπορούν να ακολουθήσουν.
Με αφορμή αυτές τις εικόνες –που δεν κρύβω ότι μας φέρνουν τεράστια αμηχανία αλλά και πολλές σκέψεις για νέες δράσεις στους Γιατρούς του Κόσμου- αναδημοσιεύω στην απέναντι όχθη ένα εξαίρετο άρθρο για τους ηλικιωμένους στην χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου. Θα πείτε αυτά δεν πρόκειται να συμβούν εδώ.
Μμμμ, πόσο σίγουροι άραγε είστε?