Την παρακάτω ανάλυση εντοπίσαμε ως σχόλιο του χρήστη Chrkomninos σε σχετική ανάρτηση στο ιστολόγιο του Σάββα Καλεντερίδη Infognomon Politics.
Το σχόλιο αναλύει γιατί δεν είναι λάθος το πράσινο φως που άναψε η Μόσχα για να μπει η Τουρκία στο Ιντλίμπ της Συρίας. Ακολουθεί το βασικό απόσπασμα του σχολίου-ανάλυσης με το οποίο συμφωνούμε πλήρως ενώ σημεία του έχουν επισημανθεί σε κείμενα που έχουν φιλοξενηθεί στη Freepen.gr.
Γιατί δεν είναι λάθος για τους Ρωσία/Συρία; Για τους ακόλουθους λόγους:
1) Η Τουρκία, για να πέσει στην "αγκαλιά" των Ρώσων σημαίνει ότι είχε φθάσει σε σημείο απόγνωσης με την Δύση. Ο Ερντογάν δηλαδή, αλλά δεν έχει σημασία, η ουσία είναι ότι άσχετα με τον Ερντογάν η Τουρκία παραμένει μια χώρα με αυξανόμενη εχθρότητα έναντι της Δύσης.
2) Μετά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου, που η Δύση αποκήρυξη μόνον όταν είδε ότι αποτυγχάνει, ο Ερντογάν κατάλαβε ότι τα ψωμιά του είναι μετρημένα. Είδε ότι μόνον από τη Ρωσία έχει να κερδίσει προστασία, η οποία Ρωσία στην προσφορά συμμαχίας της Τουρκίας είδε μια απροσδόκητη επέκταση της επιρροής της σε ένα πολύ κρίσιμο σημείο της περιφέρειάς της και, παράλληλα, την ευκαιρία να κερδίσει τον πόλεμο στην Συρία.
3) Το πρώτο απτό αποτέλεσμα της ρωσο-τουρκικής συμμαχίας ήταν η απελευθέρωση του Χαλεπίου από τις κυβερνητικές δυνάμεις, σε αντάλλαγμα για το οποίο επετράπη στην Τουρκία να περάσει στην Αλ Μπαμπ για να αποτρέψει την ένωση του Αφρίν με το καντόνι του Κομπάνι. Η απελευθέρωση του Χαλεπίου ήταν σημείο καμπής στον πόλεμο, διότι απελευθέρωσε πάρα πολλές στρατιωτικές δυνάμεις για να πολεμήσουν αλλού και να τσακίσουν το Ισλαμικό κράτος.
4) Οι τέσσερις περιοχές αποκλιμάκωσης που συμφωνήθηκαν απελευθέρωσαν και άλλες κυβερνητικές δυνάμεις. Ό,τι έχει επιτεχυθεί μέχρι σήμερα στην Ντέιρ Εζζόρ, είναι λόγω του Χαλεπίου και των περιοχών αποκλιμάκωσης. Δηλαδή: Λόγω της ρωσοτουρκικής συμμαχίας.
5) Σήμερα η Αλ Κάιντα (πλέον ως HTS) έχει ξαναπάρει το πάνω χέρι στην Ιντλίμπ. Άρα, χρειάζεται στρατός που δεν υπάρχει στις κυβερνητικές δυνάμεις, διότι είναι υπερ-απασχολημένος στα ανατολικά, με την ολοκλήρωση της ανακατάληψης της χώρας και ειδικά με τις πέρα του Ευφράτη περιοχές, που στρατιωτικά θα έχει πρόβλημα ο στρατός της Συρίας να τις απελευθερώσει εγκαίρως, προτού προλάβουν οι SDF.
6) Η παρουσία Τούρκων, Ιρανών και Ρώσων στρατιωτών στην περιοχή περιορίζει ξεκάθαρα τις φιλοδοξίες της Αλ Κάιντα να ξανααποκτήσει ρόλο και στην ουσία "τελειώνει" ένα πρόβλημα προτού ξεκινήσει.
7) Τα πράγματα στην Τουρκία, ειδικά μετά τη συμφωνία αγοράς των S-400 δείχνουν ότι η Τουρκία είναι πια τόσο ξεκάθαρα εξαρτημένη από τη Ρωσία σε πολιτικό, αλλά και στρατιωτικό επίπεδο, που οι Τούρκοι μπορεί και να μην έχουν την εναλλακτική να πουν "όχι" σε ο,τιδήποτε τους ζητήσει η Ρωσία στο μέλλον.
8) Η Ρωσία, χωρίς να είναι ανοικτά εχθρική με τους Κούρδους, ωστόσο βλέπει ότι οι Κούρδοι στηρίζονται από τις ΗΠΑ, ενώ η κυβέρνηση της Συρίας από αυτούς. Άρα, εάν θέλει να περιορίσει τους Κούρδους, η Τουρκία είναι φυσική σύμμαχός τους.
9) Συμπερασματικά, εάν η Τουρκία θελήσει να αλλάξει γνώμη αύριο και να κινηθεί διαφορετικά, η Ρωσία έχει τρόπο να τη συνετίσει, μια που η Δύση φαίνεται να αποκόπτεται όλο και περισσότερο από το τουρκικό καθεστώς και το τελευταίο φαίνεται να προσδένεται σταδιακά στο τουρκικό άρμα σε βαθμό ολοσχερούς εξαρτήσεως.
10) Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη μας δημοσιεύματα που λένε για άρνηση εκπαιδεύσεως Τούρκων πιλότων στις ΗΠΑ και πιθανό περιορισμό της τουρκικής συμμετοχής στο αεροσκάφος F-35, αντιλαμβανόμαστε ότι η σύνδεση Ρωσίας-Τουρκίας γίνεται πολύ βαθύτερη από όσο θα μπορούσαμε να φανταστούμε.
Κάτι που αναιρεί πλήρως τα περί "λάθους".
Η Ρωσία κερδίζει τον πόλεμο στη Συρία χάρη στην Τουρκία. Στο Ιντλίμπ από την παρουσία Τούρκων στρατιωτών πάλι κερδισμένοι θα βγουν. Άρα, γιατί να είναι λάθος;