Είμαστε υπόδουλοι και πισθάγκωνα δεμένοι με λεξούλες. Τα τρία παραδείγματα εδώ αρκούν, όμως ας ψάξεις μόνη και μόνος σου για πολλά περισσότερα, στην καθημερινή σου ζωή.
α´) Ενώ είμαστε υπόδουλοι υπό την αριστερο-κεντρο-δεξιά κομματοκρατία του δεσποτικού καθεστώτος, πολλές και πολλοί από εμάς έχουμε μάθει να αποκαλούμε το δεσποτικό καθεστώς ‘πολιτικό σύστημα’. Tόσο εννοιολογικά όσο και ετυμολογικά, ωστόσο, οι έννοιες και λέξεις ‘καθεστώς’ και ‘σύστημα’ είναι αντίθετες και αντώνυμες.
β´) Πολλές και πολλοί από εμάς έχουμε μάθει να κατηγορούμε την ‘επιχειρηματική κερδοφορία’ για τα οικονομικά μας βάσανα. Τα προβλήματά μας όμως δεν οφείλονται στην επιχειρηματική κερδοφορία, η οποία προϋποθέτει ικανότατες εταιρικές επιχειρήσεις, αλλά στην ‘με κάθε μέσον και με κάθε τρόπο συσσώρευση πλούτου’, από αδαείς δήθεν επιχειρηματίες και τα καθεστωτικά τους τσιράκια.
γ´) Πολλές και πολλοί από εμάς έχουμε μάθει να ταυτίζουμε την ‘δημοκρατία’ με την αριστερο-κεντρο-δεξιά κομματοκρατία του δεσποτικού καθεστώτος. Πἐραν βέβαια της αμέσου ανακλητότητας, η βάση της δημοκρατίας δεν είναι οι με ψηφοφορία εκλεγμένοι αντιπρόσωποι των καθεστωτικών κομμάτων και παρατάξεων, αλλά οι με κλήρωση επιλεγμένοι εκπρόσωποι των δήμων και του πανδήμου, μιας κυρίαρχης πολιτείας εν Ἐλευθερία.