Συνήθως οταν ζείς μια ιστορία, είσαι συναισθηματικά φορτισμένος, μένεις άναυδος πολλές φορές απο τις ανατροπές, απο αυτό που έρχεται απρόσμενα και το κυριώτερο έχεις λίγα στοιχεία διαθέσιμα.
Αυτό ισχύει για κάθε μορφής ιστορία και πρέπει να περάσει αρκετό διάστημα ωστε να μπορείς ψύχραιμα να την ξαναδείς, να αξιολογήσεις τις παραμέτρους της, την κάθε πτυχή της και λεπτομέρειες που αποκαλύπτονται σταδιακά.
Απο όσα σιγά-σιγά αποκαλύπτονται τον τελευταίο καιρό, αν τα συνδυάσει κανείς με γεγονότα που συνέβησαν,προκύπτουν πολύ σημαντικά πράγματα.
Πρώτα απ' όλα, οτι υπήρχαν δυο διαφορετικές ομάδες, η μια ήταν κοντά στους δανειστές, είχε συμφωνήσει σχεδόν σε όλα και η άλλη εκπονούσε ένα άλλο σχέδιο ένα plan B, μόνο που δεν υπήρχε plan A.
Για 6 μηνες περίπου, απο την ημέρα που ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ την εξουσία χάνονταν πολύτιμος χρόνος και πραγματικό χρήμα απο τα ταμεία και πήγαινε στις αποπληρωμές ποσών που έληγαν αυτό το διάστημα.
Η συμφωνία με τους δανειστές της πρώτης ομάδας ήταν σχεδόν γεγονός,όμως χρειαζόταν κάποιο γεγονός που θα βοηθούσε στην επιβολή των capital controls απαραίτητων για να μην υπάρξει bank run αλλά και για να υπάρχει ασφυξία απο ρευστό στην αγορά που σε συνδυασμό με το άδειασμα των ταμείων θα βοηθούσε στον τελικό σκοπό που ήταν και είναι η αρπαγή της Δημόσιας και Ιδιωτικής περιουσίας. Ενός οικονομικού εγκλήματος μεγαλύτερου από όσα έχουν συμβεί μέχρι σήμερα.
Έπρεπε όμως να προηγηθεί ένα "σπουδαίο γεγονός" που να δικαιολογεί την επιβολή τους.
Γι αυτόν ακριβώς το λόγο έγινε το δημοψήφισμα, με ένα ερώτημα κουτοπόνηρα διατυπωμένο, κατάπτυστο. Το πιο περίεργο όμως απ' όλα είναι πως τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που αποχώρησαν για να σχηματίσουν αργότερα τη ΛΑΕ ,ενώ κατάγγειλαν την συμφωνία που ακολούθησε τη δήθεν σκληρή 17ωρη διαπραγμάτευση, δεν αποχώρησαν απο τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά παρέμειναν μέχρι τις εκλογές.
Αρχίζει λοιπόν να διαφαίνεται ότι την πατήσαμε σαν βλάκες και ξαναζήσαμε το "λεφτά υπάρχουν" απο ένα κόμμα που άλλα υποσχέθηκε προεκλογικά και έκανε εντελώς τα αντίθετα,εξαπατώντας τους ψηφοφόρους του, βάζοντας την ταφόπλακα σε οποιαδήποτε χαραμάδα ελπίδας και προσπάθειας εξόδου απο τα μνημόνια.