Γύρισα στην Ελλάδα για διακοπές και βρήκα πάλι μπροστά μου τη γνώριμη εικόνα των τελευταίων , όχι χρόνων, αλλά δεκαετιών, με μια βρώμικη πόλη γεμάτη 5 εκατομμυρίων ψυχών με βουνά απο σκουπίδια.
Κάθε φορά ακριβώς η ίδια ιστορία, άνθρωποι που έχουν προσληφθεί απο κάθε δήμο εκβιάζουν και εκβιάζονται είτε για καλύτερες συνθήκες εργασίας, είτε για αύξηση στο μισθό τους, είτε για να μονιμοποιηθουν. Οι ταπεινές θέσεις καθαριότητας όπως όλοι γνωρίζουν, είναι το πρώτο βήμα μονιμότητας, ένα παραθυράκι, για θέσεις του δημοσίου ή του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Ακόμα θυμούνται κάποιοι τον επιλεκτικό αγώνα της σημερινής κυβέρνησης για τις καθαρίστριες που έφτασαν μετά τη δικαίωσή τους να γίνουν μέχρι και γραμματείς στα δικαστήρια (!!!) , ή δημιουργήθηκαν πρωσοποπαγείς θέσεις για κάθε μια απο αυτές, ενώ τη θέση τους, στην καθαριότητα, στο υπουργείο οικονομικών κατέλαβαν άλλες, μετά απο νέες προσλήψεις (!!!)
Το φαινόμενο αυτό, των βουνών από σκουπίδια, δεν είναι μόνο ελληνικό, αν πάμε στην όχι τόσο μακρινή Γαλλία θα δούμε οτι τα ίδια, περίπου, έγιναν πέρισυ το καλοκαίρι. Και δε θα μπορούσε να είναι διαφορετική η κατάσταση.
Σε μεγαλουπόλεις εκατομμυρίων κατοίκων η μόνη λύση είναι η απο χρόνια μέθοδοι διαχωρισμού των σκουπιδιών και ανακύκλωση που εφαρμόζουν χρόνια τώρα αρκετές σοβαρές χώρες.
Οι περισσότεροι δήμοι σε όλοι την Ελλάδα είναι καταχρεωμένοι, με προσωπικό υπεράριθμο σε κάποιες υπηρεσίες και με μεγάλες ελλείψεις σε άλλες όπως οι υπηρεσίες καθαριότητας (ακριβώς γιατί αποτελούν το πρώτο σκαλί για αδιαφανείς προσληψεις και μεταταξεις), με εξοπλισμό δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, είτε ακατάλληλο, είτε αγορασμένο σε υπέρογκες τιμές και πάντα κακοσυντηρημένο και ταλαιπωρημένο.
Στον Πειραιά δίπλα απο τους άχρηστους ρομποτικούς φοίνικες που αγοράστηκαν για εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ο καθένας, υπάρχουν βουνά απο πλαστικές σακούλες γεμάτες σκουπίδια,ενώ ο καθένας μπορεί να θυμηθεί στο δήμο που μένει, πόσες φορές, ξανασκάφτηκαν και άλλαξαν μορφές οι πλατείες, πόσες φορές δαπανήθηκαν χρήματα σε άχρηστα έργα.
Και αν κάποιος ήθελε να φτιάξει μνημείο για τις σπατάλες, τις υπεξαιρέσεις και την ατιμωρησία των δημοτικών αρχόντων άνετα θα μπορούσε να βάλει τις κυλιόμενες σκάλες της Λαμίας μαζί με τους ρομποτικούς φοίνικες πολλών δήμων.
Δυστυχώς η καθαριότητα στις πόλεις και το μεγάλο θέμα των σκουπιδιών όπως και πολλά άλλα στη χώρα μας είναι θέμα παιδείας , αυτής της ανύπαρκτης παιδείας που η επίκλησή της εξαντλείται στα gay parades...
Γιατί πως να περιμένει κανείς, να λύσουν το πρόβλημα, να οργανώσουν και να καθαρίσουν τη βρώμα των σκουπιδιών, κάποια "σκουπίδια" της πολιτικής;
ΥΓ. Η φωτογραφία με τα σκουπίδια είναι απο την απεργία στη Γαλλία ακριβώς για να δει ο αναγνώστης οτι στη ρεμούλα, στην κακομοιριά και την ανοργανωσιά δεν υπάρχουν σύνορα...