 |
| φωτο από: se-skepseis.gr |
Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού
Ιούνιος του 1826. Ο Ιμπραήμ θεωρώντας ότι το λιμάνι του Δυρού ήταν εύκολος στόχος έστειλε 1500 Αιγύπτιους να επιτεθούν. Μαζί με τους άνδρες έσπευσαν να αντιμετωπίσουν τον εχθρό και 300 γυναίκες οι οποίες με πέτρες δρεπάνια και ξύλα θέρισαν τις δυνάμεις του Ιμπραήμ. Οι οπλαρχηγοί της Βέργας λένε σε ανακοίνωση τους για τη μάχη της Βέργας Δυρού...
«Τι τα θέλετε κύριοι, εις αυτήν την εποχή οι γυναίκες των Σπαρτιατών έδειξαν περισσοτέραν γενναιότηταν από τους άνδρες τους. Αύται μετά των γερόντων έδιωξαν τον εχθρό από την Αρεόπολη».
Χαρακτηριστικό το περιστατικό της Πανωραίας της κόρης του γερο Βοζίκη που πηγαίνοντας στο χωράφι και βλέποντας δυο άνδρες του Ιμπραήμ να προσπαθούν να δέσουν τον πατέρα της σκότωσε με το δρεπάνι τον ένα και με τη βοήθεια του πατέρα της τον δεύτερο.
Στο Ζάλογγο και την Αραπίτσα, οι Σουλιώτισσες και οι γυναίκες της Νάουσας έδειξαν πως οι Ελληνίδες προτιμούν να πεθαίνουν ελεύθερες παρά να ζουν σκλαβωμένες. Οι Μανιάτισσες στη μάχη του Δυρού έδειξαν πώς νικούν οι Ελληνίδες.
Η συμβολή των Ελληνίδων στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του 1821 τεράστια.
Αξίζουμε άραγε τους αγώνες και τις θυσίες τους εμείς που χάρη και σε αυτές δεν μεγαλώσαμε κάτω από τον τούρκικο ζυγό;
Τι κάναμε για να δικαιώσουμε τους αγώνες τους;
Ρητορικά τα ερωτήματα.
Η διαχρονική αδιαφορία για τον εκτός των συνόρων Ελληνισμό και τις τραγωδίες του έχει δώσει την απάντηση πάνω από μια φορά. Από το 1922 στο 1955 και από την Βόρεια Ήπειρο στη Θράκη, ήταν μακριά.
«Τι τα θέλετε κύριοι, εις αυτήν την εποχή οι γυναίκες των Σπαρτιατών έδειξαν περισσοτέραν γενναιότηταν από τους άνδρες τους. Αύται μετά των γερόντων έδιωξαν τον εχθρό από την Αρεόπολη».
Χαρακτηριστικό το περιστατικό της Πανωραίας της κόρης του γερο Βοζίκη που πηγαίνοντας στο χωράφι και βλέποντας δυο άνδρες του Ιμπραήμ να προσπαθούν να δέσουν τον πατέρα της σκότωσε με το δρεπάνι τον ένα και με τη βοήθεια του πατέρα της τον δεύτερο.
Στο Ζάλογγο και την Αραπίτσα, οι Σουλιώτισσες και οι γυναίκες της Νάουσας έδειξαν πως οι Ελληνίδες προτιμούν να πεθαίνουν ελεύθερες παρά να ζουν σκλαβωμένες. Οι Μανιάτισσες στη μάχη του Δυρού έδειξαν πώς νικούν οι Ελληνίδες.
Η συμβολή των Ελληνίδων στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του 1821 τεράστια.
Αξίζουμε άραγε τους αγώνες και τις θυσίες τους εμείς που χάρη και σε αυτές δεν μεγαλώσαμε κάτω από τον τούρκικο ζυγό;
Τι κάναμε για να δικαιώσουμε τους αγώνες τους;
Ρητορικά τα ερωτήματα.
Η διαχρονική αδιαφορία για τον εκτός των συνόρων Ελληνισμό και τις τραγωδίες του έχει δώσει την απάντηση πάνω από μια φορά. Από το 1922 στο 1955 και από την Βόρεια Ήπειρο στη Θράκη, ήταν μακριά.